Volg ons op facebook
|
< terug
VLUCHTEN! Dat wil ik
We vertrokken naar Frankrijk net toen dat bloedbad in Noorwegen was aangericht. Het voelde banaal om te genieten, bijna decadent. Via steekwoorden op de tv bleven we op de hoogte van die maffe fanaat met zijn misselijkmakende 'oplossingen manifest'. Onderweg brandden we, zoals ieder jaar, in iedere kerk een kaars voor behouden terugkeer. Dat lukte, maar thuis staarde ik verbijsterd naar de tv, vroeg me af of ik het zou snappen als ik DIT via de Franse tv had gezien. Londen fikte af? Met wie waren we die dag dan in oorlog geraakt? De jeugd op hol. Voorspelbaar want welvaart verabbezakt. Was dit een per ongelukke mutatie van emotionele idioten? Eisen generaties onverschil, egoïstisch individualisme en verveling hun tol? Een losgeslagen poging om in het klimaat van de verontmenselijkte maatschappij te passen? De oneerlijke verdeling schrijnt gaten in mijn ziel. Weg wil ik.
Terug naar Ethiopië, waar niets te plunderen IS en het W E E R alles vernielt! Niet mensen maar de natuur terroriseert daar hulpeloze hongerende mensen die er NIETS tegen kunnen doen... Zie hoe men daar hardwerkend de oogst ziet verdrogen, maar de moed niet verliest. Zij, die vaak niet eens één enjerra te eten hebben peuren troost en zin uit elkaars gezelschap. Zie hoe zij ouderen respecteren, hoe blij men is met muziek of een gebakken ei, een paar deugdelijke schoenen. Het ruikt daar naar houtskool om op te koken. NIET naar verbrand ballonrubber omdat men in een overkookte welvaarstaat de FEESTartikelenwinkel opfikt. Zie het volk dat niets bezit behalve hun eigen waardigheid. Help wie WEL reden hebben om te protesteren tegen de kloof tussen arm en rijk, onderdrukking en armoede.
In Ethiopië ben je deel van de gemeenschap en koop je kinderen een schooluniform omdat ze blij worden en trots. Leren is een voorrecht wat het uniform bewijst in gala. Veiligheid want je hoort niet meer bij dakloze bedelaars. Om ongeschoolde kindhoertjes uit sekswerk te krijgen leer je hen een nieuwe vaardigheid. Patat bakken voor grote hotels of je begint terplekke een vakschool. Patroontekenen, ontwerp, geïnspireerd op hun prachtige traditionele dracht. Voor toeristen, die niet weten waar ze hun centen moeten laten omdat daar niets te koop is. Beseffend hoe gelukkig ik daar was stromen tranen om de menselijke betrokkenheid die ik daar beleefde. Veel geleerd ook. Over innerlijke beschaving, respect en spiritueel besef. Het is zo simpel bevredigend om iets onbaatzuchtigs te DOEN waardoor zij kunnen eten en leren. Het is echter te zwaar voor één persoon en ik wil niet nogmaals in mijn pionierende eentje aan zo'n groot avontuur beginnen, dat een vetgemeste oude jaloerse Nederlandse rotzak moet vernietigen.
Weg wil ik uit het omzichtige 'gezwets' van overspannen non-regeringen die zich met de moed der wanhoop inbeelden gebakken lucht te beschermen. De verzuipende aandelenmarkt is de laatste aderlating van verziekt denken, machtsmisbruik en onwezenlijk oppervlakkig gekonkel. Gekrakeel, boven de stand levende waanzin. Aandelen vullen geen magen, zonder echt geld koopt niemand één pond meel of onsje groente. Mijn gebroken hart wordt misselijk van de verrotte Londense beelden. Die gewonde jongen wordt door zijn leeftijdgenoten (en/of mede-relschoppers) niet geholpen maar zonder enige normbesef beroofd… Knettergek, men misbruikt eigen soortgenoten. Machteloosheid alom.
Hier zit ik. Alleen, rondom dubbel glas en geen familie om me druk om te maken.
110 Vierkante meter woonoppervlak. Vier slaapkamers, twee verdiepingen, ooit gebouwd voor een héél gezin, Warm en koud STROMEND water in de, geheel ingerichte, keuken. Gemoderniseerd, twee immense kamers boven, waarvan één het atelier, gescheiden door een design badkamer met rondgemetselde douche. Hemelsblauwe mozaieksteentjes. De bijpassende handdoeken krijgt men er gratis bij. Onverkoopbaar kan ik hier niet weg. Hoezo te min? Geen tuin, vier maal acht treedjes op. Zonder lift en dat vindt een beginnend stel -de prijs is laag- niets voor de baby, die alles krijgt wat met geld te koop is. Een kamer vol gloednieuw speelgoed plus de rustgevende 'baby-tv' en schier onbetaalbare opvang. Echte aandacht? Tijd? Schaars... beiden zijn kostwinner en opa en oma? Oude meuk woont afgedankt veilig ver weg... Ze helpen te graag. Dat is pottekijkend lastig, niet afstandelijk genoeg. Met kritiek en levenservaring kan men immers niet omgaan en bewustzijn staat de gemakzuchtige vernieuwing wat in de weg...weg, weg... Er is letterlijk en figuurlijk zoveel te veel weg... Positief, negatief, actief zowel als inactief, de diepte is te plat om grip op geestelijke honger te krijgen... zwijgen...
feedback van andere lezers- warket
Confronterend. Ik ben bezig met bladzijde vijfhonderdtwintig en heb hierover nog geen woord gerept. Je hebt het zodanig geschreven dat ik als lezer iets bijgeleerd heb.
Dora: Je feed ontroert me Warket... dank je wel - Hoeselaar
Na de sunami waar ik veel kleine beetjes aan gaf, want ik vind dat als men gul en menselijk wil zijn moet het ook pijn doen als men iets geeft, en niet achteraf van de belasting terugtrekken kunnen trekken. Na een jaar wist men nog niet waar een groot deel van het geld naartoe was, sorry maar toen had ik iets van moet ik daarvoor mijn eigen familie tekort doen zodat zij die aan de zijlijn staan ons van onze giften beroven..
Als iemand naar me toe komt die daar ter plaatse werkt en me verzekeren kan dat alles wat ik geef ook daar aanzal komen heb ik geen probleem het mijne bij te dragen.
Wat die rellen in Engeland betreffen wordt er met de vinger naar de maatschappij gewezen want zij verwaarloosden de jeugd. Als ik dat hoor krijg ik de krampen. Zijn wij als gewezen ouders niet zelf verantwoordelijk voor wat dejeugd nu verkeerd doet. Hebben wij hen niet het idee meegegeven dat je om elke prijs eerst aan jezelf moet denken. Zelfbehoud om elke prijs! Nee! Die anderen moeten ook maar zo slim zijn en als je dan toch niets hebt ben je het ook nog eens zelf schuld.
Iedereen wil een stuk van de koek maar weinigen durven er ook iets tegenover stellen en dat is de ziekte van deze tijd
Willy
Dora: Gossie Willy, dank je wel voor je uitvoerige reactie.
Ik denk ook dat de opvoeding al generaties lang heeft ingeboed. Innerlijke beschaving heeft men gaande weg vergeten te respecteren. Als je dat maar lang genoeg doorgaat kan de jeugd niet meer met emoties uit de voeten, lijkt me en als dan de vlam in de pan slaat... - BV
Yes , dat ist !
Dora: Yes... thanks... ga je mee? - Wee
Zo ik kon, vluchtte ik ook, vér weg!
Rakend verhaal, Dora.
Dora: Dank je Wee... morgen zijn we weer terug in Frankrijk, maar ik kreeg ineens zo'n pest in over alle vernielzucht en de onwijze aanpak hier, dat dit er tussen door moest... - koyaanisqatsi
Ik snap ze niet, de Britten. Afghanen en Irakezen platgooien mag geen probleem zijn, maar traangas of waterkanon inzetten tegen lokale hooligans is blijkbaar te brutaal... En over het percentage Belgen dat vindt geen centiem te moeten bijdragen aan verhongerende Afrikanen wil ik het niet eens hebben. Lang leve het Westerse (zogezegde) vrijheidsbeeld...
Dora: Ik snap er NIETS meer van, nee!
Zelfs Adam en Eva, zo las ik net een stukje boven mij, hebben de morele menselijke waardigheden niet op hun kroost over kunnen brengen...zelfs niet bij wijze van grappersnap
|
