writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Esk avee voe pa du toe? Vwalla wiewie

door Dora

Dinan-le Port

Vanaf de haarspeldbocht naar de haven zie ik de parkeerruimte en stuur de auto meteen rechts over het oude middeleeuwse bruggetje. Slenterend langs het Hotel-fermé, een barterrasje zonder meubilair en de gesloten brasserie 'Duc de Luc' bewonderen we de drukke 'boulevard' aan de overkant van het haventje. Vrolijk dobberen witte zeilbootjes aan de kant, hier en daar ligt een groter motorjacht, maar massaal is het 'vaarwezen' niet. Op het water fluisteren een paar huurbootjes. De zeildoeken dakjes zitten te hoog om de mensen tegen de zon te beschermen.
Over de bolle brug lopend merk ik dat ie niet breder is dan een karrenspoor en met een raar bochtje eindigt hij op een druk onoverzichtelijke kruispunt zonder stoplichten. Dat dringt echter niet tot me door, we lopen opgewonden rechtstreeks naar de patisserie-annex-ijswinkel aan de overkant waar MJ naar binnen schiet. Een etalage vol aanlokkende heerlijkheden waaronder de plaatselijk beroemdheid: 'Rozes de Bretagne'. Woest uitziende rotsachtige opstapelingen van bladeren karamel, die in de verte inderdaad iets weg hebben van een bloem. Gelukkig zijn ze héél erg duur. Het vermoeden dat één ervan meteen drie extra zwembandjes op de heupen tovert behoedt me voor een spontane fatale aankoop en met oogkleppen op liep ik er gisteren langs. In het historische centrum boven vind je allerlei streekkoeken en zoetigheden in trommels, zakjes en bekers. Er is zelfs een speciale winkel die de begane grond van drie vakwerkhuizen beslaat. Op een leuke hoek, met meerdere uitnodigende ingangen. Dit Luilekkerland, waar zelfs karameljam te koop is, staat volgestouwd met het meest uiteenlopende zoete streeksnoep. Wat was ik sterk dat ik met lege handen op de kamer kwam, want die rozen liggen om de paar meter bij iedere zichzelf respecterende souvenir-, textiel- of boekenwinkel. Als troost kocht ik wel pardoes een heerlijk asymmetrisch bloesje… Meestal vergrijp ik me niet aan traditionele souvenirs, maar wel aan iets dat ik vaak gebruik. Thuis staan vuurrode Hongaarse pannetjes met grijsgewolkte binnenkant, Zweedse spatels, een Tjechische vleeshamer plus pollepels uit alle landen. De vijzel kreeg ik van Marianne. Net voor ze stierf, zodat ik steeds aan haar denk als ik er kruiden in plet.

Het is erg druk. Tegenover de warme bakker zit in de diepe granieten omlijsting van de ramen bij de winkel met marinagoederen een hele familie uit te rusten. Iedere halve minuut komt een vrolijke jongen van een jaar of twaalf één van hen een ijsje brengen. Lachende gezichten, relaxte lui tussen het gekrioel van vakantiegangers. In een 12 procents helling kronkelt een pitoresque straatje naar het 'Centre-Historique'. Volgens het getekende kaartje gaat hij kruipdoor-sluipdoor bergop naar het 'Place du Theatre' en de startplaats van de toeristentrein. Het is de perfecte locatie om de drie musketiers een gevecht te laten leveren. Op mijn onaantrekkelijke gemaksstappers denk ik dat tussen de granietblokken menig stelthak zal zijn ontveld. Een eindje omhoog plakt strak tegen de muur een rij onbezette tafeltjes, gedekt voor vier met een imposant aantal grote glazen waaruit servetten steken. Een verveelde vader in korte broek wacht gelaten op zijn hooggehakte aantrekkelijke vrouw, die roept dat ze in de kledingboetiek iets interessants heeft gezien. Manlief negeert ook zijn om ijs jengelende kinderen. Een Franse auto zakt stapvoets naar beneden en neemt met zijn spiegels bijna een jurk van het luik bij de kledingboetiek. Het valt mee dat hij later de kleedjes niet van de tafeltjes trekt. Niemand vindt het een bezwaar met zijn rug tegen de muur gedrukt de weg vrij te maken voor deze ronkende paardenkracht. MJ heeft een 'petiekoekie' gekocht. Iets met in cider gemarineerde appel en amandel. Het ziet eruit om meteen de tanden in te zetten maar ze bewaart het voor vanavond op de kamer...


 

feedback van andere lezers

  • warket
    Ik lees het vanuit mijn vrouwelijke kant.
    Dora: Dank je Warket.
    Nou maak je me toch heel erg nieuwsgierig... Wat is er anders (of hetzelfde) zodra men dit vanuit de vrouwelijke of mannelijke kant leest?
  • Mistaker
    Nu moet ik aan dat liedje denken: je suis un rockstar, just having a brandnew car, oui oui...

    Groet,
    Greta (bijna klaar met inpakken, volgende week zondag de verhuizing. Eindelijk!)
    Dora: Wiz me it ies a bit anders, parceque je swies un middelbaar artiste.
    Ha ha, ik zal volgende week zondag aan je denken. Wat lijkt het me heerlijk een nieuw huis in te wijden opdat het gaat passen als een oude jas... Dank je Greta
  • Wee
    Wat een lekker sfeerplaatje, jammie :)
    Dora: Dank je Wee. Eigenlijk hoort die van morgen op deze plaats te staan, maar de afleveringen kunnen ( naar ik hoop) ook wel los
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .