writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Maar wie wil er nou een kast zijn?

door Nemo

Wij zijn een getimmerte, een ladekast, een imposant houten meubel uit grootmoederstijd. Een erfstuk misschien. Allemaal laatjes. In elk laatje ligt een stukje geest, een herinnering, een gevoel, een denkbeeld. De laatjes zijn met plan aangebracht, kennen volgorde, stramien, maar je weet niet wanneer welk laatje geschoven staat. In elk laatje ligt een schelp, een alias, een Zippo, een artefact. Met mijn wil doe ik wel eens een laatje uit, met mijn kleine vrije wil, maar heb weinig invloed op het grote schuiven. Telkens als ik kijk, zie ik andere set en setting. De schuifgang oogt machinaal, maar kent quantumsprong en nachtevening als nooduitgang naar een belendend universum. Dan is er opeens stikdonker of ruimte zonder vorm. In elk laatje ligt een wachten, een overweging, een zoen, een gouden band. De open laden roepen: ik sta open! Kijk mij! Om het hardst. Het is een kakafonie. De dichte laden, ook geen symphonie, brommen wat, ondergrondse hum door het hele huis, door heel de regio, tot aan Grijpskerk toe. In elk laatje ligt straatrumoer, een sjacheraar, een deal, een klap voor je kanis. Ik vlucht in discursief denken en ga bij zenman N. op bezoek. Probleempje, beste N.! Hij murmelt, ik moet stil zijn om het te horen: je moet je niet met je particuliere laatje vereenzelvigen - weet dat je kast, de kast, de hele kast bent, de rust van een kast. Opgetogen voor het moment boots ik satori na. Rust en wel, maar wie wil er nou een kast zijn? Gisteren heb ik me op zolder gezet.

 

feedback van andere lezers

  • mephistopheles
    had ik maar een zolder,,
  • julien_maleur
    een originele analyse van hoe onze geest in elkaar steekt en functioneert. Fijn om te lezen.
    groeten
    JM
    Nemo: dank voor opmerkingen, Julien...
  • Dora
    Lekker verhaal
    Ik doe regelmatig aan zolderopruiming...
    Tipje: Met kaarsvet gaan stroeve houten laatjes weer lekker lopen
    (FF nagekeken...KakAfonie: rommelig geheel van vele klanken door elkaar)


    Nemo: Hi Dora en Wee. Des kakofonies o-variant is de formeel goede (volgens taalbaas WNT), maar de a-variant heeft zich, zoals door Dora bevestigd, ook een plekje in de taal veroverd, naar mijn idee omdat ie zo lekker beeldend naar de inhoud is (en lekker a-sluit op wanklankverwante woorden als kankeren, gekakel en kakmadame (hoewel die naast kaka- ook veel kakofonie produceert...)
  • Wee
    Oef, op zolder rommelt het immer, je bent gewaarschuwd!
    Ik heb ook laatjes die klemmen, en laatjes die zwaargewichten :(
    Super verhaal, Nemo!
    (Is het niet: kakOfonie?)
    x
    Nemo: Dank voor waarschuwing en fb, Wee. Zie nog wat kakafonietheorie bij mijn reactie aan Dora
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .