writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Emilia verliefd.

door roodoff

>>Wie regelmatig naar de BBC-reeks 'Silent Witness' kijkt, zal het met me eens zijn. De ravissante Emilia Fox -Nikki Alexander in de serie- is er van langsom minder met haar hoofd bij. Ze lijkt verstrooid en heeft niks meer van de vrolijke spring-in-'t-veld die ze ooit was. Er knaagt iets aan haar, een gemis waardoor ze haar werk begint te verwaarlozen. Haar collega-acteurs, twee ijdeltuiten die van gedegen onderzoek geen kaas gegeten hebben, staan er alsmaar vaker alleen voor. Dat er vroeg of laat een onschuldige achter de tralies vliegt omdat die twee onverlaten tegen het eind van de aflevering ten allen prijze een dader willen aanwijzen, staat dan ook in de sterren geschreven. Daarom baart die triestheid van Emilia me zoveel zorgen. Baart? Nee, baarde moet het zijn. Ik weet intussen wat er schort. De freule is verliefd. Op mij.

Toeval is een raar beest en heeft al vaak tot onverwachte ontdekkingen geleid. Zo gebeurde het in deze heikele kwestie ook louter toevallig dat ik er achter kwam wat er schortte met de bevallige wetenschapster. Meestal kijk ik samen met mijn vrouw naar deze crimi, maar vorige week zat ik er -hoogst uitzonderlijk- alleen naar te kijken. Wat al meteen opviel was dat de oude Emilia af en toe terug was, fonkelende oogjes en een brede lach waren mijn deel. Aan de gezichten van haar collegae was duidelijk te merken dat het ook voor hen nieuw was, ze snapten het net zomin als ik. Maar even later viel mijn eurocent. De feeërieke schoonheid was verliefd op mij. Die smachtende blik, het tuiten van die lippen als ze mijn richting uitkeek, het knipperen met de ogen, duidelijker dan dat kan een verliefde vrouw niet zijn. Mijn laatste twijfel, tenslotte kan ze het grootste deel van de mannelijke wereldbevolking met een simpele vingerknip op de knieën krijgen, was geheel weg toen ik haar hoorde smeken; 'haal me hier uit, ik wil bij jou zijn'. Dat ze dit in het Vlaams deed, hoewel ze de rest van de dialogen in haar eigen moerstaal* afhaspelde, gaf duidelijk aan dat haar nood hoog was. Iets wat begrijpelijk is, wat kan een knappe, jonge intelligente en succesvolle actrice nu méér wensen dan het gezelschap van een oude dikzak die zeurt en meurt, niks toch.

Verliefde mensen denken niet logisch, dat is algemeen geweten en in die optiek is haar bede om 'er uit gehaald te worden' wel te begrijpen. Maar dat uit halen is met die platte toestellen van tegenwoordig makkelijker gezegd dan gedaan.
Toen ik nog jong was en er alleen boven op mijn kop haar groeide, gingen we af en toe tv kijken bij een tante die als enige in de straat zo'n enorme kast in huis had. Haar oudste zoon, een elektrieker, beloofde vaak om de kleine autootjes die we zagen er voor ons uit te halen. Vier vijzen losdraaien, rug er af en wat we graag wilden lag voor het grijpen, zo simpel was het. Diezelfde zoon leerde ons ook om zout te maken door sneeuw in de oven van de Leuvense stoof te scheppen en te laten drogen. Dat we voor straf een paar uur op onze knieën moesten zitten nadat we het geprobeerd hadden, kwam volgens hem omdat we er niet genoeg hadden ingeschept en daardoor de sneeuw ging smelten. We hebben het nooit meer aangedurfd maar hij zou wel eens gelijk kunnen hebben. Ook over dat uit halen geloof ik hem wel.
Vroeger was niet alles beter maar het was wel makkelijker om een tv open te leggen. Nu met dat modern gedoe is het een hele klus. Het goede nieuws is dat er in de komende weken een dubbele aflevering van 'Silent Witness' geprogrammeerd staat; dan begin ik er aan en wordt Emilia voor altijd de mijne. En ik de hare, wat haar ongetwijfeld zielsgelukkig zal maken. Als er hier de komende weken geen berichten meer verschijnen, dan weet u dat het me gelukt is en ik wel andere dingen te doen heb dan op dat klavier ter tokkelen.

*Moerstaal staat hier in de betekenis van 'moedertaal'. Het heeft niks te maken met de manier waarop twee Roemenen hun caféruzie met een Turkse buur beslechten. Hoewel, als het daar de gewoonte is om met een moersleutel op iemands kop te slagen, dan zou er met enige fantasie ook sprake kunnen zijn moerstaal. Maar hierboven gaat het duidelijk over iets anders.

 

feedback van andere lezers

  • Dora
    HAHAHAHAHA, oef, ik krijg er buikkramp van. Kan niet verder lezen, lachtranen. Wat een lekker stukje weer. Je hebt het wel hoor.. de goede stijl. Hahaha hihi: vorige week zat ik er -hoogst uitzonderlijk- alleen voor... en ja dan zijn de poppen aan het dansen want als de kat van huis is dansen de muizennissen op tafel, hihi...
    roodoff: Dank Dora, die kramp had ik niet voorzien. Hoop dat je er intussen door bent. Dank voor de fijne woorden. Groeten.
  • Wee
    Fantasie heerlijk op hol en ik draaf mee, een super verhaal!
    Hoe vertel je je vrouw dat zij die dubbele aflevering vooral
    níet meekijkt? Anders wordt het niks natuurlijk :)
    x

    roodoff: Daar heb ik nog niet eens bij stilgestaan, Wee. Te enthousiast ongetwijfeld. Vind er wel een oplossing voor tegen die tijd: een verwenweekend kan wonderen doen, voor allebei. Groeten en dank voor de reactie.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .