Volg ons op facebook
|
< terug
Wakker liggen doe ik niet…
De kans is groot dat ik, na het schrijven van dit stukje, m'n aandacht wat meer zal gaan toespitsen op m'n eigen blog. WH is al lang niet meer wat het ooit geweest is. Nietszeggende verhalen van mensen die het verschil niet kennen tussen de voor-en achterkant van een varken, boeien me niet langer. Ik weet dat ik op sommigen hun lange teentjes zal trappen, maar het kan me geen barst schelen. Een reet ook niet. Wat mij het meest voor het hoofd stuit, is dat er mensen zijn die zich schrijver heten en zelfs de moeite niet doen om hun eigen inspiratie te gebruiken. Publiceren artikels gejat uit het dagelijks aanbod van één of andere krant. Krijgen daar ook nog een uitstekend voor. Stijgen zelfs met stip in de alomgeroemde top 10. Kunnen amper lezen, laat staan schrijven. Schrijvers (?) die volharden in het maken van spellingfouten, kunnen niet langer meer rekenen op m'n goodwill om hen er nog op te wijzen dat ze de meest elementaire taalregels overtreden. Ze horen niet thuis op WH. Gezien ze toch de moeite niet doen om zich te beteren. Maar dit is mijn persoonlijke mening hé…
Het gaat met rasse schreden naar beneden met deze site. In vrije val, zou ik zo zeggen. Voor degenen die wel de moeite doen om iets zinnigs te schrijven, heb ik maar één woord: " VOLHOUDEN…"
Ik heb er hier veel zien komen en nog meer zien gaan. Ik vraag me soms af wat de reden kan zijn van het plots afhaken. Schrijvers en schrijfsters die gewaardeerd werden omdat ze "iets" te zeggen hadden. Niet alleen met hun verhalen, maar ook met hun gedichten. Waar zijn ze gebleven? Ik weet het niet, ze vervagen stilaan in m'n geheugen. Waar is Miepe, die gedichten schreef om vingers van af te likken? Sabina Luypaert, die proza verhief tot op een niveau waar ik nooit zal geraken? Er zijn er nog zovelen, teveel om op te noemen. Het lijstje wordt langer en langer. Er komen nieuwe dichters en schrijvers bij, die plots weer verdwijnen als sneeuw in de zon.
Nee, 't is hier huilen met de pet op. Misschien word ik te oud voor deze site. Misschien ben ik uit-en afgeschreven. Misschien interesseert het me allemaal niet meer. Er is een tijd geweest dat ik alle dagen iets moest publiceren. Dwangmatig publiceren. Erkenning zoeken van het grote talent dat ik ben. Om te kunnen zeggen tegen m'n kinderen:" Kijk, ze lezen me…" Die tijd is voorbij, ik word niet meer gelezen en zo hoort het ook. Als ik niets meer lees van anderen, waarom zouden ze mij dan nog lezen hé? Maar schijn bedriegt. Ik lees nog wel sommige stukken, alleen vertik ik het om nog langer commentaar te geven. Ik lees het beestig verhaaltje op het forum. Chapeau voor zij die hier aan meewerken. 't Is bijna een wetenschappelijke studie over hoe een hond in elkaar zit. Om nog maar te zwijgen over hun baasjes..
Waarom dit verhaal op het forum staat en niet gewoon bij de verhalen, zal mij voor eeuwig een raadsel zijn. Het forum wordt haast nooit gelezen….
De kans bestaat, dat ik na het schrijven van dit stukje, er de brui aan geef. Maar er zal niemand van wakker liggen, ik ook niet.
©GoNo
feedback van andere lezers- mephistopheles
er zijn nog altijd postzegelverzamelingen hé?
GoNo2: Ik spaar roze olifantjes... - elpe
Ik volg 100% procent jouw redenering en "statement" over bepaalde schrijvers. Ook ik heb me ondertussen onthouden van commentaar te geven op de zogenaamde proza en gedichten van deze letterschrijvers omdat , als je dan als eens commentaar zou geven op schrijfwijzes, schrijffouten en diesn meer, word je uitgemaakt voor barbaar.
IK kees hier geregeld stukjes proza die, volgens mijn uiterst bescheiden mening, gestolen zijn uit een krant of een weekblad inclusief de schrijffouten. Soms vraag ik me af waarom bepaalde verhalen onder "verhalen" sta omdat ik er helemaal géén verhaal in lees.
Maar ja, wie ben ik..ook maar één van de ....lezers.
Tussen haakjes heet "beestig verhaal" wordt, telkens we een stukje van het levende verhaal geschreven hebben, gepost op de afdeling verhalen.
Verder zou ik je graag verder willen lezen op deze site.
GoNo2: Dank u wel! - MarieChristine
GoNo , ik heb je hier leren kennen als een ietwat cynische maar eerlijke lezer , en als een getalenteerd schrijver. Ik zal je verhalen missen en wens je alle goeds toe.
GoNo2: Dank u wel! - anjer
gono, ik kan je volledig volgen spijtig genoeg, ik lees het forum wel, ik plaatste zelf een postje en kreeg 0 reacties, telkens ik probeer goed bedoelde feedback te geven wordt dit precies niet erg in dank afgenomen terwijl ik zelf van die feedback veel geleerd heb al zit ik ook nog maar een jaartje op deze site, ik hekelde ook net nog zo'n fenomeen in mijn gedicht pseudoniem, nou ja ik heb een dik vel en ik hou vol. Want ik schrijf oprecht en eerlijk ik ben wie ik ben te nemen of te laten! het ga je verdomde goed! grt Anjer
GoNo2: Dank u wel! - Wee
Ik hoop dat je blijft, ik lees je graag.
GoNo2: Dank u wel! - Dora
Goh GoNo, moedig hoor. Ik lees jou altijd, maar echte kritiek? Nee, dat doe ik niet meer. Dat valt net iets te vaak verkeerd. Dit is een site voor de liefhebber en welwillende amateur en inderdaad, het forum wordt amper gelezen... Ik zal eens kijken over welk verhaal je het hebt. Ieder heeft zijn eigen REDEN om hier te komen en gaan. Het moment en het motief om te verdwijnen is ook voor ieder anders... Gelukkig mag dat allemaal...
GoNo2: Dank u wel!
|
