|
< terug
Mijn werkruimte, of 'De Strandcabine van Sil, de Strandjutter'.
Je betreedt geen werkkamer: dit is een hybride leefruimte die weggelopen lijkt uit Robert Musil's Man Zonder Eigenschappen. Naast een duister rustiek eikenhouten dressoir waarop vinyl, een mengpaneel en een uit Berlijn gestolen versterker stof verzamelen als een spin vliegen in het najaar, bevindt zich een fornuis banaal weggelopen uit een Ikea. Delftse steentjes met winterse taferelen vloeken met de zwartwitte levensgrote ingekaderde Muhammad Ali: zijn vechtjassen blik kijkt recht in de holle ogen van een huiverachtig masker.
Een Congolese prinses laat het onberoerd, evenals de prent van Gaudi's Drac del Park Güell. Door het gordijnloze raam valt het laatste licht van een futloos herfstzonnetje welkom binnen als een langverloren lievelingsaansteker.
Op de koele lij-stenenvloer ligt een open pizzadoos met de kazige korsten waar een ambitieuze kakkerlak een hele kluif aan zou hebben. Turkse Tapijten van weliswaar dubieuze origine zijn een kwelling voor astma-lijders en hypochonders en verlangen poedelgewijs naar een föhn en verse verf.
De processor gekatapulteerd uit het Stenen Tijdperk torent als een monoliet hoog boven de poppenstoel die dienst doet als rugvijandige bureaustoel. De case is aan één zijde geopend als een sarcofaag die de anatomie van dienst weigerende ventilatoren pijnlijk blootlegt.
La pièce de résistance is niet Han Solo's en Chewbacca's Millenium Falcon van Lego die Ed Woodgewijs aan visdraad 'zweeft' naast klimop die niet wilt klimmen en een moedwillig troosteloze yucca die hard zijn best doet om eruit te zien als een sanseveria. Nee, wat in het droge oog springt in deze zuurstofarme vrij ongezellige living van een vrijgezel is, naast de totale afwezigheid van een eigenschap die tot spijt der suffragettes eeuwig en zelfs nog langer dan dat als vrouwelijkheid zal bestempeld worden, de onderkant van een naaimachine. Nee, dit is niet het potenstel van het ex-lief van deze uit Tolkien's Hobbit weggelopen holbewoner, maar wel de roestige Singer van zijn kleermakende grootvader langs moeders kant.
Onder de gietijzeren pedaal die niet langer verbonden is met het vliegwiel, bevindt zich een stuk niemandsland waar de stofzuiger niet reikt. Een tragische pindanoot tracht daar al een jaar vriendschap te sluiten met een moedwillig dwarsliggende M & M, als was hij een overroepen blanke rapper met capsones. De Singer met meer spinnewebben dan een Braziliaans regenwoud uit een B-film geeft anachronistisch steun aan een marmeren blad dat meer waarde heeft dan de rest van deze spelonk. De oorsprong van dit op Cambozola lijkende artefact, dat ook effectief ruimte biedt aan blauwgeaderde schimmelcultuur, is voer voor speculatie, maar het neemt niet weg dat we hier een veelheid aan smakeloze stijlen met mekaar zien frotteren die niet zou misstaan in de hoofdstad van Vlaanderen .
Als kers op de taart, bevindt zich op het werkblad een visbokaal met de screensaver van een ooievaar die maar niet wil komen. Naast een ansichtkaart die twee torens en Welcome In NY tentoonspreidt, liggen potloodschilfers en een slijper in de vorm van Winnetou. Meewarig lijkt hij een fataal visioen te hebben over het eiland Man-Hat-Tan dat ooit het zijne was.
Naast het klavier dat de hongersnood uit de wereld zou kunnen helpen, loopt een muis echt weg, terwijl een kaft van de VDAB werkloos toekijkt. Een schroevedraaier werpt een schaduw over een klusje dat maar niet afraakt en kruist de degens met verlengsnoeren op weg naar stopcontacten zonder aarding. Op de dag van hun fabricage was geaardheid immers nog van geen belang, als het mannetje maar paste in het vrouwtje, weet u wel, al denkt die gewetenloze kattenkop er anders over.
Een kruimeldief passeert langs het raam en ziet zijn spiegelbeeld maar keert hem gedesillusioneerd de rug. De flatscreen die niet zou misstaan op een i-Phone is dan ook verstopt achter slot en grendel, en speelt zijn troeven pas uit als Piet Piraat het anker licht. De kabel die al jarenlang niet meer betaald wordt, is nog steeds niet afgesloten. Alleen is er geen reet op tv. Die plaats is ingenomen door een rubberen Spiderman, die nooit is teruggegeven aan een Facebook-vriend avant-la-lettre.
Een mini Matchbox Mini houdt een straatrace met een Kever en een echte kever boven de open haard: het roet blaast de woonkamer in. En ik adem eindelijk uit.
|
