|
< terug
Een beukenboom genaamd Leopold: De eerste reflecterende boom stelt zich voor
Het is tijd. Tijd om de tijd er voor te nemen. De tijd te nemen om alles wat ik heb ervaren, heb gezien, gevoeld en beleefd te delen met jullie. Gewoon, omdat het fijn is om dingen te delen, zeker na jaren en jaren van stilte. Ik wil mezelf een stem geven, wat me via deze weg eindelijk zal lukken. Ik besef het, een boom die blogt, het is misschien een beetje vreemd. Hoewel, in deze tijden kijken mensen nog van weinig dingen op, dus een reflecterende boom zal ook wel in dat rijtje passen, zeker?
In de loop der jaren heeft men mij vele namen gegeven, maar zelf heb ik altijd de naam 'Leopold' het mooist gevonden. Het heeft iets klassieks, iets blijvends en het doet me aan mijn jeugd herinneren. Daarom heb ik besloten dat ik Leopold heet, want zoals je misschien niet zal verbazen, kiezen wij bomen vaak onze naam zelf. En dat is slechts een van de vele voordelen die je hebt als je een boom bent. Want jawel, er zijn zoveel mooie aspecten aan het boom zijn. Genieten in de zon, altijd omringd door andere bomen (toch als je, zoals ik, in een bos staat), veel mensen zien passeren en vanalles te weten komen over hun levens. Ja, het is heerlijk om een boom te zijn!
Je vraagt je misschien af hoeveel 'n boom zich doorgaans herinnert. Wel, in mijn geval is dat veel. Heel veel zelfs. Mijn eerste herinneringen gaan terug tot op de dag dat ik het eerste zonlicht zag. Ik had welgeteld twee blaadjes aan mijn stokje (want stam kon je het toen nog niet noemen!). Mijn eerste gedachte was dan ook: 'Wauw, wat is het fijn om warmte te voelen.' Het zonnetje maakte me blij, alsook m'n omgeving. Ik nam ze in me op. Ideaal geplaatst, zo naast 'n natuurlijk gevormd vijvertje. Het gaf me een goed voorgevoel. En dat goede voorgevoel was terecht, want ik sta hier nu toch al enkele jaren. Hoeveel? 200? 300? Ik weet het zelf eigenlijk ook niet echt.
Maar in de loop van die jaren heb ik zoveel indrukken opgedaan dat het dringend tijd werd, zo meende ik, deze te delen. Vandaar dus deze blog en deze eerste poging in de geschiedenis, naar ik weet dan toch, van een boom die zijn standpunten probeert te verduidelijken aan de mensheid.
feedback van andere lezers- warket
Raakt. Ik hoop dat vele mensen dit lezen. Stemt u mij toe dit verhaal op mijn website als gastschrijver te plaatsen?
tinucha: Ja hoor! En dank je wel voor het compliment :) Als je meer wil lezen, de blog is te volgen op eenbeukenboomgenaamdleopold.blogspot.com
|
