writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Donderdag 12 januari 2012

door warket

Donderdag 12 januari 2012

6h30: Vallende ster onderweg. Het gaat vliegensvlug. Ik wil een wens doen, maar vind die niet meteen.

7h30: Straatveger en een bestelwagen in laad-en losbeweging in winkelstraat. Voor voetgangers is het nog te vroeg.
Een bejaarde man en een vrouw, duidelijk levenslang met elkaar verbonden, hand in hand. Ze kijken misnoegd naar kapotgetrapte plasticbekers op de stoep. Straatveger ruimt dit wel op. Op dit moment zou ik in zijn plaats willen zijn. Sigarettenpeuken oprapen met een lange suikerstok, straten schoonmaken en naar mensen kijken. Het is betaald.

8h: Katrien had ik nog niet gezien.
"Beste wensen".
In een wangsmak links-rechts-links ruik ik haar parfum. Sinds haar promotie is dit van een uitstekende kwaliteit. Wanneer ze mij vraagt waar ik precies op vakantie ben geweest, kan ik me de naam niet herinneren. Ze kan erom lachen.

11h45: Geen stierenstaart met look in wijnsaus nu. Evenmin bubbels die schaduwen over tafel. Ik heb een afspraak met Artur, punker met pamper aan, altijd te laat.

14 h: Brandend gevoel in mijn ogen. Straks zet ik een windbril op.

16h: Het begint te regenen. Moet erdoor naar huis. Anderhalfuur later probeer ik zeiknat door striemende regen, een wat ooit een dorpstraat was, over te steken. De bedrijfswagens laten me niet door. Spitsuur.

21h30: Mijn harnas is bijna droog. De hemel is opgeklaard. Ik zie de poolster staan, en wil niet weten hoe het morgen zal zijn.

 

feedback van andere lezers

  • Wee
    Beeldende hapsnapjes, ik beleefde de dag met je mee.
    Wie is Artur, vraag ik mij nu af, hij schrijnt wat, in vergelijking met de stierenstaart en schaduwende bubbels.
    x
    warket: Artur is een eigenaardig iemand die steeds te laat of zelfs niet naar een afspraak gaat. De stierenstaart at ik onlangs 'smiddags op een terras in Andalousië met een glas Cava erbij. Nu (gisteren toen ik het schreef) at ik in een werfkeet een broodje. Het contrast sprak me melancholies aan.
    dankje voor het lezen
  • Mistaker
    Intrigerend verhaal, knap geschreven ook.

    Groet,
    Greta
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .