naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Donderdag 2 februari 2012

door warket

Het spijt me, ik heb dit gezeur al zo dikwijls geschreven. Dagboekgekribbel.
Vannacht droomde ik over mijn door overmatig druggebruik overleden kameel. Omringd met vrouwen in de woestijn lachte hij me uit.
Nul graden op het middaguur. Op de vensterbank groeien olijven. Ik trek potloodlijnen en weet niet eens wat opschrijven. Misschien iets over bevroren struikgewas, of jaarringen in kopshout van een afgehakte boom. De timmerman tokt met blote handen een houten dakgebinte in elkaar. Mistadem in deze kou. Meer dan andere dagen …het krast, net zoals winterkraaien. Licht! Deze tijdsduur is beperkt.

Droomstof…achttien is mijn favorietennummer. Toen ik achttien was droomde ik van…geen plan. Bladlicht duurt niet lang.

feedback van andere lezers

• Hoeselaar
  Ja wadde
• Wee
  schrijf over de
  bevroren roos
  die met niets
  te lijnen is
  slechts tranen
  schitteren
  haar fręle
  bladervorm
  x
  warket: mooi
• Mistaker
  Getallen zijn veelzeggend.
  Mistadem, mooi woord eigenlijk.
  
  Groet,
  Greta