naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Spiraal 2012

door warket

Ik zie niets...en u hoeft me niet U te noemen. Nu zou het zichtbaar moeten zijn. Avondgroet. Vreemd, ik heb u nooit ontmoet.
Een mensgeworden gedachte. Laat de tijd zichzelf zijn. Ik proost niet meer op duurzaamheid in een heidense gedachte. Indianen overleven allang in reservaten en nomaden vragen om asiel. Alleen gedierte is zichzelf gebleven. We konden evengoed stenen zijn.
Waar ben je? Ik heb de kelderdeur open gelaten. Ondergronds is het windstil. Je bent een groter krijger als ik. Raak beneden de spinnenwebben niet aan in de stoffige ruimten. Ze hebben een naam. Daar voorbij komt u in mijn dromen terecht.
Bij de papaverman krijg je gratis purperen bloemen mee die je beschermen tegen demonen. In de savanne graast een paard dat een tovenaar mij geschonken heeft. Het verjaagt woeste stieren op voorwaarde dat u het lief hebt. En als je in deze chaos verloren loopt, roep dan Ludovicus. Hij heeft een scherp gehoor en kent de weg terug naar de kelderdeur. Op mij kan je niet rekenen. Ik ben echt.

feedback van andere lezers

• Wee
  Ik word geplaagd door demonen, mijn voorwaarde is immer liefde en ik ben de dromen voorbij (of voorbij de dromen?)
  Ik ben niet echt maar je kunt op me rekenen.
  Vreemd, en toch ook weer niet.
  x
• Pake
  Absurdistisch verhaal Warket. Heb je een sticky gerookt? Het is warrig, warhoofdig maar het is dan ook van Warket. Ik weet dat je het bewust doet, en ik weet me op glad ijs. Nou ga ik gelukkig net onderuit op mijn kont, m'n benen de lucht in, recht op mijn stuitje, al stuiter ik gelukkig niet terug. Ik wou dat zij het was die is gevallen, dan had ik nog iets gezien tenminste dat zou kunnen
• GoNo2
  Dank u!
• Hoeselaar
  De joint heeft zijn werking niet gemist
  pas op daar in de kelder staat een kist
  volgestouwd met geesten en demonen
  zij komen je met warbeelden belonen
  en hebben je zo van de vloer gegrist
  
  Willy
  warket: Te lang geleden dat ik nog stoned was, maar ik kan het mij nog herinneren hoe het was. Voor mezelf zijn het geen warbeelden. Het hoort allemaal bij deze absurde realiteit.