|
< terug
Galtur de Grote (4)
3.
Een kwartier voor het afgesproken uur, 20 uur, wachtte Nita Sacha op in de nis van een huis schuinsover de Vagebond. De boot leek verlaten. Een vage onrust maakte zich van het jongetje meester. Zijn bekommernis ging uit naar de orgeldraaier op de kotter en wat de Rus de kleine man zou kunnen aandoen. Hij kende Sacha en wist tot wat die in staat was. Zelf had hij weinig te vrezen bedacht hij. Het heertje dat hij gevolgd was van aan de bankautomaat had niet veel opgeleverd maar met die dikke dronken Amerikaan had hij een hoofdvogel afgeschoten. Sacha kon fier zijn. Hij had de Amerikaan "gedaan" zoals hem geleerd was, volledig volgens het boekje. Uit een groepje Amerikaanse toeristen was hem de luidruchtige zware man opgevallen met het zwartlederen heuptasje dat strak zijn omvangrijke buik omspande. Nita was het groepje gevolgd tot in de herberg "Den Beer" op de Grote Markt. Daar had hij onopvallend plaats genomen en een colaatje besteld. Geduldig had hij gewacht tot de man, na zijn derde Duvel, naar het toilet ging. Zich onbewust van het jongetje achter zich dat schijnbaar dromerig zijn handen stond te wassen, deed de man volledig wat van hem verwacht werd. Met een sierlijke brede zwaai schoof hij het heuptasje op zijn rug, opende zijn rits en bevrijdde zich met hoorbaar genot van zijn overtollig vocht. Veel later pas, toen hij wou afrekenen, zou hij de diefstal vaststellen. Toen had Nita reeds lang andere horizonten opgezocht. De man had meer dan 1.500 euro op zak gehad. Een voltreffer. Daarvan durfde Nita geen euro achterhouden, althans niet van het papiergeld. Het zou niet de eerste keer zijn dat de Rus een stroman gebruikte om zijn mensen op hun eerlijkheid en trouw te testen. Van die keer dat Nita tegen de lamp gelopen was droeg hij nog steeds de littekens. Samen met Victor had hij toen de list met het stadsplan toegepast. Op die zomerse dag liepen ze tussen de vele toeristen op de Brusselse terrasjes en gedroegen zich alsof ze verdwaald waren. Druk gesticulerend viel hun blik op een aantrekkelijke brunette aan een tafeltje. Het waren niet haar charmes die de jongens lokten, de geldbeugel naast haar Martini sprak hen meer aan. Victor hield haar de kaart van Brussel voor en vroeg naar de Nieuwstraat. Terwijl zij zich concentreerde om de gevraagde straat te localiseren en aan te wijzen bracht Victor het stratenplan onopvallend tot boven haar geldbeugel. Meer had Nita niet nodig. Zijn hand omsloot haar portemonnee en liet die met een vlugge beweging in zijn zak glijden. Vervolgens wendde hij zich verveeld af en verdween zonder haast tussen de vele toeristen. Victor dankte de dame uitvoerig en maakte op zijn beurt dat hij wegkwam. Toen ze zich later over het gestolene bogen bleek dat ze meer dan 400 euro hadden buitgemaakt. Daarvan besloten ze na onderling overleg de helft te behouden. Diezelfde avond liet Sacha hen door Blender fouilleren en die vond bij elk van de jongens een deel van het achtergehouden bedrag. Ontkennen hielp niet omdat de Rus een merkteken had aangebracht op de teruggevonden 50 euro-biljetten. De knappe brunette bleek al jaren voor de Rus te werken, ze was één van zijn hoertjes. Op een teken van Sacha ontdeed zijn reusachtige lijfwacht hen onzachtzinnig van hun kleren en naakt en bevend werden ze voor de Rus geleid die hun rug en billen ongenadig begon te geselen met de lederen zweep van zijn Rottweiler.
"En volgende keer kleine smeerlappen, laat ik Boris zelf op jullie los."
De jongens geloofden hem onvoorwaardelijk en waren blij dat ze het er levend hadden afgebracht. Ze kregen nog een bijkomende straf opgelegd. Tot die dag deelden ze, samen met een vijftal andere kinderen, de zolderverdieping van een oeroude woning nabij het centrum van Brussel. Sacha had het drie verdiepingen hoge krot voor heel veel geld aangekocht van een Turkse huisjesmelker. Als straf werd Victor overgebracht naar een andere woonst van de Rus en mocht ook niet langer met Nita samenwerken. Hij werd ingezet in het zuiden van het land, in de belangrijkste steden van Wallonië, terwijl het werkterrein van zijn vriend zich voornamelijk situeerde in Vlaanderen.
feedback van andere lezers- Wee
Top, Marcel.
Ik heb met de jongens te doen, wat een leven. En die Sacha moet ik niet.
(Ik leer wel veel (slechte dingen) van je, dat het zó gemakkelijk is ... ;))
x
|
