|
< terug
Galtur de Grote (5)
De wind was gaan liggen en Nita verliet de nis.
Twintig minuten na het afgesproken uur zag hij de donkere Mercedes opdagen. Hij herkende Sacha aan het stuur en naast hem de contouren van een grote man. Nita slikte. Zijn enthousiasme om zijn grote vangst ebde weg. Waarom had Sacha Blender meegebracht ? Hij kon die kleine man toch probleemloos alleen aan. Blender was een landgenoot van Sacha, weliswaar met Mongoolse roots. Zijn echte naam kende Nita niet, wel wist hij dat de twee Russen al vele jaren samenwerkten. Als prille KGB'er kreeg Sacha de taak de Olympische ploeg van de Sovjet-Unie te begeleiden tijdens hun deelname aan de Spelen en andere kampioenschappen in het buitenland. Blender was een talentvol kogelstoter die soms finales haalde maar nooit tot de echte wereldtop doordrong. Ook niet met de hulp van de grote hoeveelheden anabole steroïden die hem en anderen toegediend werden door de medische staf van zijn delegatie. Op hun laatste gezamelijke spelen, de laatste onder de vlag van de Sovjet-Unie, waren de stoppen van de reus helemaal doorgeslagen. Zeven mannen waren nodig om de kogelstoter 's nachts uit het woonverblijf van de vrouwelijke atleten te verwijderen. De combinatie doping-vodka bleek een moordende cocktail. Sacha, intussen opgeklommen in de KGB-hiërarchie, moest al zijn invloed aanwenden om een schandaal te vermijden.
Sacha liet zijn raam zakken.
"Waarom heb je Blender meegebracht ?" vroeg Nita met enig verwijt in zijn stem.
"Ik heb nog een ander akkefietje te regelen, waar moeten we zijn ?"
De Rus keek hem verwachtingsvol aan. Nita wees in de richting van de Vagebond. De Rus knikte en zijn ogen zochten naar een parkeerplaats. Nita wees er één aan niet ver van de woonboot. Sacha parkeerde de Mercedes, stapte uit en gebaarde zijn grote landgenoot te blijven zitten.
"Heb je nog iets kunnen goedmaken ?" Sacha wendde zich tot de wachtende Nita. Met glinsterende ogen schoof deze laatste hem de portefeuille van de Amerikaan toe. Met een routineus gebaar wierp de Rus een blik op de inhoud en toen hij het pak bankbiljetten ontwaardde, vloekte hij, aangenaam verrast. Hij sloeg een arm om de jongen heen en zonder haast begaven ze zich in de richting van de boot.
"Vertel er straks maar alles over, eerst dit varkentje wassen."
Nita nam zijn rode muts af en stopte die in zijn jaszak.
Een blauwe taxi kwam het Dijle-bruggetje afgereden, draaide hun richting uit en stopte voor de Vagebond. Een blonde vrouw met halflang haar, midden dertig, in een modieus jeanspakje, stapte uit en wandelde met snelle passen naar het schip. Sacha vloekte opnieuw, ditmaal niet van vreugde.
"Wat komt die trut daar zoeken."
Hij trok Nita naast zich in de beschutting van een boom langs de kade. Ze bevonden zich binnen gehoorsafstand van de Vagebond maar aan het zicht onttrokken door enkele bomen en geparkeerde wagens.
"Goeie avond Lou."
"Dag Galtur, heb ik je laten wachten ?"
"Neen meisje, precies op tijd zoals steeds."
"Heb je d'r zin in ?"
"Wat dacht je, laten we er maar invliegen."
Lou bracht het bord met "Galtur the great" naar haar auto.
"Waar gaan we vandaag naar toe ?"
"Naar de mannen van 't vlees."
Sacha duwde Nita in de richting van zijn wagen. Ze zagen Galtur met een koffer in de taxi stappen en toen die vertrok zette de Mercedes de achtervolging in.
|
