|
< terug
Galtur de Grote (22)
11.
Nita schrok wakker toen hij voetstappen hoorde in de aanpalende kelder. Hij stond op en keek paniekerig om zich heen. Galtur lag nog steeds roerloos in dezelfde houding. Plots werd er iets onder de deur geschoven. Een platte dienstschotel met twee sneden brood en een petieterig kommetje met water.
"Olga ? Olga ?"
De voetstappen verwijderden zich.
"Olga ik weet dat jij het bent, alstublieft ! Olga doe iets, Sacha gaat me vermoorden !"
"Wil jij mij ook dood Nita ?" Haar stem klonk gedempt door de tussenmuur. "Ik kan niets doen, ik ben machteloos. Waarom heb jij dat gedaan ? Sacha is razend."
"Ik weet het niet, ze wilden die ouwe vermoorden."
"Hij was een gevaar voor ons Nita. Jij hebt alles weggegooid en Sacha had het zo goed met je voor."
"Alstublieft Olga laat me hier uit !"
"Dat kan ik niet Nita, begrijp dat toch !"
"Waar is Sacha ?"
"Het is oorlog Nita, problemen met de Albanezen. Blender en de Zigeuner zijn hun mannen aan 't verzamelen en Sacha is naar de Ardennen."
Nita had een vermoeden waarom. In de "bunker" bewaarden ze hun wapenarsenaal.
"Waar zijn de jongens ?"
"Sacha heeft iedereen opgeeist."
"Ik zou ook kunnen helpen", smeekte Nita.
"Ik kan niets doen jongen, het spijt me."
De voetstappen verwijderden zich definitief.
"Olga please nee". Het jongetje barstte in tranen uit en liet zich op de grond glijden. Terwijl hij zat te schokken kwam er beweging in de brits. Galtur knipperde met zijn ogen en trachtte zich los te rukken. Nita wreef zijn tranen weg en begaf zich naar de kleine man.
"Jij bent dus toch niet dood."
"Mijn tijd is nog niet gekomen Nita, waar zijn de anderen ?"
Nita bracht een kort verslag uit.
"Kan je me niet losmaken ?"
"Zonder sleutel ?" Galtur keek de ruimte rond.
"Ligt mijn jas hier ergens ?"
"Hier ligt niets."
"Heb je geen speld bij je, of iets dat puntig of scherp is ?"
"Ze hebben me alles afgenomen."
"En in die kast ?"
"Niets dat bruikbaar is."
Galtur ondernam een nieuwe poging om zich te bevrijden, met al zijn kracht rukte hij aan de ring maar die gaf geen duimbreed toe. Na een tijdje gaf hij het op.
"Ik moet je nog bedanken jongetje."
"Waarom ben je niet direct gaan vluchten ?"
"Ik heb fouten gemaakt jongen, meer dan je kan vermoeden."
feedback van andere lezers- Wee
Pfff, gelukkig, hij is er nog!
x - joplin
die gaat lekker, ik blijf er aan hangen
xx
diomedes: danku wel
|
