|
< terug
Galtur de Grote (27)
14.
Nita ijsbeerde door de kleine ruimte en liet zijn gedachten de vrije loop. Zijn urenlange gesprek met Galtur riep vele vragen op. Had de kleine man de waarheid gesproken ? Stel dat hij alles uit zijn duim gezogen had, neen dat kon hij niet geloven. Heel zijn wezen kwam in opstand. Hij voelde zich goed bij de Faronees. Zou dat Faro echt bestaan en was onze wereld werkelijk in gevaar ? Waarom bleef de Rus zolang weg en welke straf zou hij krijgen ? Zou hij Galtur sparen ?
Ook Galtur was diep in gedachten verzonken. Zijn schoudergewrichten zorgden voor een constante pijn en ook zijn rug begon op te spelen. Hoe dom was hij geweest om uit zijn jas te stappen, zij waren onafscheidelijk. Hoe dom om die mensen te onderschatten. Waarom had hij zijn ego niet in bedwang kunnen houden. Hij was niet beter dan een domme aardbewoner. Hopelijk zou Tistemoors zijn spullen in handen krijgen. Zo niet zou zijn jarenlange werk tevergeefs geweest zijn. Vooral zijn Braincatcher mocht niet in verkeerde handen vallen. Hij betrouwde dat jongetje, die had een goede inborst en zij hadden een band gesmeed. Misschien had hij wat geprofiteerd van diens eenzaamheid maar nood brak wet. Een geluk bij een ongeluk dat de brand op de Vagebond zijn ander materiaal had vernield. De Raad van Wijzen op Faro achtte het nog te vroeg om hun bestaan kenbaar te maken aan de Aardlingen. Veel hing af van zijn rapporten en die van de andere Faronezen die actief waren op Aarde. Galtur/Kobelates bedacht dat het nog een paar eeuwen zou kunnen duren voor de Aardebewoners voldoende maturiteit bereikt hadden voor een intergalactische uitwisseling met Faro. Als ze tegen dan hun eigen planeet niet hadden vernield. Mon had gelijk dat overbevolking een vloek was voor de Aarde. Het territorium werd alsmaar kleiner en machtige bewegingen hadden alle belang bij een hoog geboortecijfer. Faro bezat koolstof, water- en zuurstof. Er was voldoende warmte, licht en een dampkring, vergelijkbaar met de Aarde.
Tot dusver had de planeet van Kobelates de sterrenkundigen van de Seti -Search for Extra Terrestrial Intelligence- op Aarde om de tuin kunnen leiden. Hun eerste digitaal gecodeerde radioboodschap van 1974 werd probleemloos onderschept evenals alle andere pogingen van de Aarde om contact te zoeken met andere levensvormen in de ruimte. In feite waren de Faronezen al vele eeuwen op Aarde actief als waarnemer.
Galtur schrok op uit zijn gedachtengang. Nita was uitgegleden op een blinkende reclamefolder en onzacht tegen de kelderdeur terechtgekomen. Het jongetje kreunde en tastte naar zijn rug. Vervolgens draaide hij zich naar de deur, liet zijn hand over het hout glijden en vond de roestige schroef die zijn kleren doorboord had.
feedback van andere lezers- joplin
een schroef!
diomedes: xx
|
