|
< terug
Galtur de Grote (32)
"Nita ik heb geen geld bij me."
"Ik ook niet, volg maar."
Doelbewust nam de jongen de lift naar de kinderafdeling op de eerste verdieping. Galtur volgde aarzelend.
Het was druk in de zaak, vooral moeders met kinderen. Meer dan gewoonlijk voelde Galtur zich door iedereen bekeken. Hij vormde dan ook geen fraai gezicht in zijn doorweekte hemd, zijn natte haren en zijn gelaat grauw van de kou. Nita nam met veel aplomb een drietal blauwe hemden uit een rek en uit een ander rek een anorak met capuchon in dezelfde kleur. Er was een paskamertje vrij en hij wenkte zijn vriend naderbij.
"Hebben alle mensen op Faro kindermaten ?" vroeg hij met lichtjes in zijn ogen.
"Op Aarde toch," Galtur was niet in de stemming voor grapjes.
"Ik heb jouw kleuren uitgekozen, blauw toch hé ?"
"Nita hoe gaan we dat betalen ?"
"Laat dat maar aan mij over, trek dat hemd uit."
Terwijl Galtur deed wat hem gevraagd werd, begon de jongen snel alle kledingsstukken te onderzoeken op de aanwezigheid van beveiligingsetiketten. De hemden waren safe, in de jas was een beveiligingsstrip genaaid. Met een routineus gebaar plooide hij een metalen kleerhanger heen en weer tot die brak en met de scherpe punt peuterde hij de strip uit de anorak. Galtur keek gefascineerd toe terwijl hij één van de hemden aantrok.
"Normaal doen we dit met een geprepareerde winkeltas," fluisterde de jongen docerend, " een tas die met aluminium gevoerd is, dat bedot de meeste alarmsystemen."
Hij hielp Galtur in de warme jas en stopte de beveiligingsstrip in zijn zak. De twee verlieten het pashokje en de jongen hing de overtollige hemden weer aan het rek waar hij ze gevonden had. Het oude doorweekte hemd van Galtur liet hij achteloos tussen twee rekken glijden. Terug op het gelijkvloers keek hij behoedzaam rond en bij de hoedenafdeling in de buurt van de kassas hield hij halt en liet Galtur verschillende hoofddeksels passen. De meesten waren veel te groot. De Farinees stribbelde tegen, was bang om betrapt te worden en wou weg van hier. Wat was die kleine van plan ?
"Nu", siste de jongen plots en hij wandelde naar de kassas.
Toen ze zich langs de wachtende rij klanten wrongen begon er aan de buitendeur een alarm te loeien. Een gezette dame met twee kinderen lag aan de basis. Vol ongeloof stapte ze de zaak terug binnen. De sirene werd gedesactiveerd. Toen ze een nieuwe poging ondernam om naar buiten te gaan ging het alarm opnieuw af. Een bewaker kwam ter plaatse en maande de vrouw aan hem te volgen. De dame begon luidkeels te protesteren.
Tussen een hoop nieuwsgierigen verlieten Nita en Galtur het winkelbedrijf.
"Heb jij dat gedaan ?" sprak Galtur verwijtend.
"Gewoon in haar handtas gestopt."
"Die arme vrouw."
"Als ze niets gepikt heeft kunnen ze haar niets maken," koel keek Nita over zijn schouder.
"Ik ga dit later terugbetalen," zei Galtur en hij trok de capuchon over zijn hoofd.
feedback van andere lezers- Wee
Donders joch! :)
x
diomedes: xxx - joplin
die heeft geen kou meer.
xx
|
