Volg ons op facebook
|
< terug
Earl en het mystery van de donkere nacht.
Het was een donkere nacht, dat zijn ze meestal. Dit keer was er zelfs geen maan.
Het was zwaar bewolkt en er hing een dikke mist. Erwtensoep mist. De tomatensoep met balletjes mist was al voorbij voor deze week.
Earl had weinig of geen last van de bewolking, hij zag de wolken toch niet in het donker. Bovendien stond Earl onder een kapotte straatlantaarn.
Earl kon zich goed vinden in de sporen van zijn vader Dick Tracy. Earl kende de buurt dan ook op zijn duimpje. Dat moest wel want op zijn andere vingers had hij immers kleine zweertjes.
Earl volgde al een hele tijd een man die op zijn vader leek. De man droeg zelfs dezelfde kleren als zijn vader. Iedere nacht ging de man op ronde en stopte in een achterbuurt waar hij een geheime club binnen ging. Daar bleef Earl dan wachten tot de man terug naar buiten kwam. Earl had elke nacht zijn eten bij. Earl haalde het dan allemaal uit zijn zak. Anders had hij er ook niks aan. Deze nacht was Earl goed voorzien omdat de man steeds langer weg bleef. Hij haalde een broodje met kaas uit zijn jas maar ook een hotdog, een lapje spek, een eitje en een braadpannetje. Een grote braadpan paste er immers niet in. Daarna ging hij op een krat zitten onder een straatlantaarn. Zo kon hij alles goed zien. Earl had ook een rugzakje bij. Daaruit haalde hij een klein draagbaar brandertje. Hij stak het aan, legde het braadpannetje erop, daarna gingen het speklapje en het eitje erin. En dan maar lekker braden. Een half uurtje later had Earl lekker gegeten. Plots ging de deur van de geheime club open. De spanning was te snijden. Earl had dan ook een goed scherp mes bij zich. Het was de baas van de club. Ze kregen elkaar in de gaten. Ze bleven elkaar een minuutje lang aankijken. Terwijl viel er een ijzige stilte. Het was dan ook maar 10°C en de weerman voorspelde nog koudere nachten.
Wat is dit? Vroeg de baas streng.
Earl keek naar zijn horloge. Vroeg ontbijt. Zei Earl met een voorzichtige stem. De man stond dan ook niet ver van hem vandaan.
Maar neen, zei de man grommend. Wat heb je daar gegeten? Earl zuchtte opgelucht. Een eitje met spek, zei Earl met een smakelijk stemmetje.
Wel, dan heb je een probleem, bromde de man. Het ruikt naar verbrande mais. Earl voelde aan zijn buik en keek ongerust.
Wel, dat zal ik straks dan wel weer uitzweten. Wat doe jij hier eigenlijk? Vroeg Earl.
Ik ben de baas van deze geheime club en jij mag hier niet binnen.
Nee nee, zei Earl. Wat doe jij hierbuiten? Het vuil buiten zetten wat de klanten niet opgegeten hebben. Zei de man en gooide een grote zak in de container.
Is dat hhhmm een euh li li lichaam? Vroeg Earl zenuwachtig. Neen, zei de man geruststellend. Daar gebruik ik andere zakken voor. Die zakken mogen dan ook niet in de container gegooid worden. Die gaan direct naar de medische afvalcontainer vlak naast het ziekenhuis.
Earl zakte half door zijn benen van de angst. Hij kon nog niet eens de vraag stellen die hij eigenlijk allang wilde stellen.
Maagpijn ? Nu al? Grapte de baas. Ik heb het je toch gezegd dat er iets niet klopte met de geur.
Mag ik binnen, vroeg Earl opgejaagd. Ik moet echt naar de wc.
Dat is geen reden om binnen te komen. Zei de baas kwaad.
Ok, gaf Earl toe, ik ben eigenlijk iemand aan het volgen.
Ok, die reden is goed genoeg voor mij, zei de baas plots tot grote verbazing van Earl. Kom maar binnen.
De baas nam Earl mee naar de andere mannen die de club vulden. Er zaten enkele mannen aan de bar, nog een in een donkere hoek en nog vijf anderen die in het midden van de club aan het pokeren waren. Mannen, riep de baas, dit is Earl, hij is onze nieuwste volgeling.
Earl keek de baas aan met een pijnlijke uitdrukking. Earl dacht, nu ben ik erbij, de baas heeft mij verkeerd begrepen.
De man in de donkere hoek begon zachtjes te lachen. Earl kreeg hem in het oog. Dat was de man die hij zocht. Earl stormde naar de wc.
Op de wc deed Earl alles op slot, haalde een foto boven van zijn vader Dick en begon met de foto te praten.
Vader, vader, wat moet ik nu toch doen? Ik zit nu echt in de stront. Earl keek naar de pot onder hem. Nou ja, bijna dan toch. Ik weet mij geen raad meer. Praat met mij vanuit het hiernamaals. Geef mij raad. Ik ben echt in een hoekje gedreven. Maar wacht eens even. De man in het donker, dat was de man die ik volg. Hij herkende mij duidelijk. Wat moet ik nu tegen hem zeggen. Help mij vader.
Na enkele minuten kwam Earl zo bleek als een lijk terug de bar binnen. Het was dan ook helderder licht op de wc. Earl keek zenuwachtig rond, keek uiteindelijk naar de man in de hoek en ging er heel langzaam naartoe. Earl ging aan de donkere tafel zitten en vuurde zijn vragen af op de man.
Waarom ben je hetzelfde gekleed als mijn vader? Vroeg Earl.
De man lachte alweer. Deze kleren heb ik van je vader gekregen.
Earl kon de man zijn gezicht niet zien omdat de man veel te ver naar achteren leunde.
Het is hier nogal donker zei Earl. Kom eens een beetje meer in het licht. Het is griezelig zo in het donker. Je hebt zelfs dezelfde stem als mijn vader.
De man lachte alweer. Ja natuurlijk heb ik dezelfde stem. Ik ben je vaders tweelingbroer. Terwijl de man dat zei boog hij zich voorover in het licht.
Earl's nekharen kwamen recht te staan. Sprong recht waardoor zijn stoel achterover vloog. Earl deed een forse stap achteruit en viel over de stoel.
AAAHHH, schreeuwde Earl, maar jij bent mijn vader.
Earl dacht dat hij in de spiegel keek, hoewel de man kleiner was dan hem. De man stond recht en proestte het uit van het lachen.
Nee, nee lachte de man terwijl hij Earl overeind hielp. Ik ben de tweelingbroer van je vader.
Maar ik heb nog nooit iets over jou gehoord, kreunde Earl.
Ik ook niet van jou, zei de man. Daarom deed ik ook dezelfde kleding aan als je vader. Ik wist namelijk dat jij een grote speurneus was en dat je mij wel zou vinden. Ik heb je wel zien staan onder die kapotte lamp.
Hoezo, vroeg Earl nieuwsgierig.
Wel, voor een ding, je stond er al van voor het donker was en ook ging ik op de geur af van je speklapjes. Jou vader had mij verteld dat het je lievelingseten was. Ik wou eigenlijk wel eens zien hoe goed je was.
Hoe komt het dat ze jou toelaten in deze geheime club? Vroeg Earl terwijl ze naar Earl's huis vertrokken. Wel, ze denken nog altijd dat ik je vader ben. Ze weten dus waarschijnlijk niet dat je vader dood is. Dat kan erop wijzen dat er een nieuweling aan de bar staat dat een oogje in het zeil houd terwijl de grote baas weg is. Ofwel is het de grote baas zijn tijd van gaan gekomen. Ik ben dan ook nog maar voor de eerste week daar binnen geweest. Ik kan het dus niet weten.
Na 20 minuten wandelen in de nog steeds donkere nacht.
Wel, hier woon ik dan, zei Earl. Ik zie je dan straks wel weer in het licht.
Ja, ik heb lichtere kleding liggen in geval het warm word. By the way, mijn naam is James. J T is mijn bijnaam.
Earl had weer een geheim opgelost dat hem zwaar op zijn maag lag sinds de dood van zijn vader. Dat was vooral te wijten aan de halve kilo speklapjes die hij naar binnen gewerkt had terwijl hij voor de deur van de club wachtte. Of waren het de eitjes? Dat was het volgende geheim dat hij moest zien te ontrafelen. Voordat Earl zijn nederig huisje binnen ging keek hij vol afschuw nog eens achterom naar de nog steeds donkere nacht.
Nog een paar uurtjes slapen mopperde hij en er is weer een lichte dag aangebroken. Veel slaap heb ik ook niet bij dit speurwerk. Wel, slaap wel vader. Tot het volgende mysterie.
feedback van andere lezers- Wee
Het boeit, maar is wel wat lang. Morgen lees ik de tweede helft.
Eerste stuk iig graag gelezen.
x wereldwandelaar: Dank je Wee. Ik dacht zelfs dat er niemand op ging reageren. Dank voor het steuntje in de rug. - joplin
leest leuk dus ik luister
x wereldwandelaar: thx
|