naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Eind juli 2012

door warket

In sabbatrust om halfzes naar de vleugels van de zon gekeken. Terwijl de dag in een dierenwereld begonnen is slapen de meeste mensen nog. Daarin onderweg is het mooi alleenzijn. Groenland ontdooit.
Ik ben niet bang van de dood. Doodgaan is niets, dat is niemandal, je gaat dood en het is gedaan. Het gaat gemakkelijker dan er tegen te vechten. (Jan hoet, 26 juli 2012)
Net zoals eergisteren klim ik op het dak. De schaliedekker heeft een keukenhanddoek om zijn hoofd gewikkeld. Er zit veel ozon in de lucht. Ons zweet druipt als een versleten waterkraan.
Code nul zevenhonderd en negen. De priester vraagt of ik een glas koele miswijn wil.

Mag het deksel op de pot iets kleiner zijn vandaag? Cooper is met vakantie. Ik maak bloemkool met vermoeide ogen en mosterdsaus klaar. Smaakt het?
Ja. Zet wat Afrikaanse muziek op.
Kamelen?
Ja, het wordt hier woestijnachtig. Ik doe een sluier aan.
Mag ik een zoen van jou twee keer vanavond?
Ja.

feedback van andere lezers

• joplin
  Je laat ons mee zweven tussen je dagelijkse mijmeringen, aanschouwen, beschouwen, een schilderijtje van zien en voelen, het maakt me dromerig, bewonderend, kijk mee door jouw ogen.
  xx
  
  
• GoNo2
  Knap!