writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

't Is rustig in m'n straat…

door GoNo2



Ik hang door m'n raam, blaas de rook van m'n sigaretje in kringetjes de blauwgrijze lucht in. De wolken stapelen zich op en het gaat regenen. Ik voel het aan m'n knoken. M'n afgetakelde lijf verzet zich tegen het vochtgehalte. Ik heb geen barometer nodig om te weten welk weer het wordt…
Normaal is er altijd wel iets te zien in m'n straat, maar nu is het rustig. Vakantie en de olympische spelen, denk ik. De kat van de buren geeft een ongevraagde serenade. Het klinkt vals. Mijn kat komt zien en blaast naar de onverlaat. Ze duldt geen concurentie. Een kerel in roodgeruit hemd fietst voorbij. Koptelefoon op z'n hoofd. Ik hoor z'n muziek tot boven. Loeihard. Ik vraag me af wat het nut is van een koptelefoon? Die kerel is binnen een paar jaar potdoof. Eigen schuld, dikke bult…
Hé, hij fietst terug voorbij. Ik ken hem niet, nog nooit gezien. Maar ik kan niet iedereen kennen. 't Is hier komen en gaan in m'n straat. Ze verdwijnen en er komen andere buren in de plaats. Zo gaat dat in 't leven. Hij stapt van z'n fiets en staat nu foto's te nemen van een huis aan de overkant. Steekt de straat over, neemt foto van de overburen. Wat zit daar achter, vraag ik me af…
Hij verdwijnt, de overbuurvrouw komt naar buiten, kijkt schichtig links en rechts. Hier is iets gaande, maar wat? Kijk, daar heb je hem weer. Neemt terug foto's van het huis en de wagen. Hij begint op m'n zenuwen te werken. Neemt hij foto's om op het internet te zetten? Om z'n vrienden te tonen waar die mooie meid woont? Is het een weddenschap? Ik weet het niet, zal het waarschijnlijk nooit te weten komen…
Ik neem m'n fototoestel, wacht geduldig tot hij treugkomt. Wil z'n stomme smoel wel eens zien als hij zal bemerken dat ervan hem een foto gemaakt wordt. Ik wacht, ik heb een voorgevoel dat het niet lang meer zal duren. En ja hoor, daar heb je hem terug. Ik roep naar hem.hij kijkt pal in m'n lens. Flits, hij staat erop voor de eeuwigheid. Ik wuif naar hem en roep dat het een mooie foto is. Hij kijkt me kwaad aan, schudt met z'n vuist en steekt z'n middelvinger op. De kerel kent z'n wereld, is m'n besluit. Een koekje van eigen deeg, denk ik. Ik heb hem niet meer terug gezien. Morgen eens vragen wie die kerel was, hij heeft me nieuwsgierig gemaakt. Misschien een stalker? Of is het gewoon een kereltje dat een beetje interresant wilde doen? Maar waarom werd hij dan kwaad?
De kat van de buren begint aan haar tweede symfonie, 't klinkt al stukken beter. M'n kat blaast nog altijd. Ik rook er nog eentje, kijk met toegenomen verveling naar buiten. ''t Is rustig in m'n straat, vakantie en olympische spelen…
Een weggelopen hond zet de boel op stelten. Een vrouw loopt er achter, roept, smeekt, brult. Tosca, hier komen, Tosca blijf verdomme staan. Wat een naam voor een hond, denk ik. Ik wil naar haar roepen om te vragen of Tosca met een 'C' of een 'K' geschreven wordt. Maar ze is achter de hoek verdwenen, de hond schijnbaar ook…
' t Is rustig in m'n straat, vakantie en de olympische spelen…en het begint te regenen…

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • Wee
    Heerlijk lezen!
    x
    GoNo2: Dank u!
  • hettie35
    Dit is genietend ontspannend lezen,
    groetjes Hettie
    GoNo2: Dank u!
  • joplin
    Een straatsfeer vanuit een raam op een rustige regenachtige vakantiedag.
    Aangenaam lezen
    xx
    GoNo2: Dank u!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .