Volg ons op facebook
|
< terug
Schooldag in de Colruyt…
Ik sta aan de deur van de Colruyt te wachten tot ze opengaat. Ik ben niet de enige, zo te zien. Ik kom hier zo vroeg mogelijk, zodat ik rustig m'n boodschappen kan doen zonder in een file te moeten staan aan de kassa. Ze werken hier nu volop met jobstudenten en dat levert nogal eens wachttijden op hé? De ene is al wat rapper dan de andere, stel ik vast. Het eeuwige gezeur van kaartje en bonnetjes komt me zo langzamerhand de strot uit. Ik geef m'n kaartje als er promoties zijn, anders is dat kaartje alleen maar goed om m'n koopgedrag te controleren. Daarom zeg ik meestal al op voorhand: nee…
Degene die de kassa doet kijkt me dan verbaasd aan, niet goedwetende wat te zeggen. Je hebt er die langs de ene kant doof zijn en langs de andere kant niet goed horen.
" Goeiemorgen, kaartje of bonneke?"
" Ik heb juist neen gezegd, moet ik het op papier zetten ofzo?"zeg ik vriendelijk.
" U kunt hier een gratis kaartje krijgen, de kortingen worden dan automatisch afgetrokken…"zegt de jobstudent, luid genoeg opdat de verantwoordelijke hem volgend jaar terug in dienst zou nemen wegens een toonbeeld van plichtsbesef. Ik besluit het spel mee te spelen, ik heb nog niet gelachen vandaag. Vandaar hé?
" Moet ik dan geen pasfoto geven om op dat kaartje te zetten?"vraag ik met uitgestreken gezicht.
" Nee, dat kaartje is anoniem, het dient alleen maar om de kortingen af te rekenen…"
" Maar waarom een kaartje, je kunt toch evengoed de kortingen rechtstreeks inscannen?"probeer ik dat jong gastje uit z'n tent te lokken. Intussen groeit er achter mij een file. Vroeg naar de Colruyt gaan heeft zo z'n voordelen, bedenk ik mij. Er zijn maar twee kassa's open en een file is rap gemaakt. Zeker als er een zeurpiet zoals ik staat aan te schuiven.
" Moet je een kaartje hebben?" De jobstudent krijgt in de mot dat z'n eventuele tewerkstelling in dit bloeiend bedrijf in 't gedrang komt.
" Nee, ik hoef geen kaartje. Hebt ge geen tramkaart? Of een wegenkaart uit de tijd van Napoleon? Die zijn geld waard…"
De jobstudent heeft nog nooit gehoord van Napoleon. Ik zie het op z'n gezicht. Worden er dan geen lessen geschiedenis meer gegeven, vraag ik me af. De toekomst is toch gebaseerd op 't verleden? Wat morgen toekomst is, is overmorgen verleden hé?
De jongeman geeft het op, begint eindelijk m'n producten in te scannen. Hij doet het vlug, heeft duidelijk 's nachts geoefend met het winkeltje van z'n kleine zusje. We gaan naar de afrekenmachine. Ik en hij, als twee broeders in de misdaad.
" Ge moogt er 20€ bijdoen…"zeg ik. De Colruyt doet tevens dienst als bank voor mij. 't Is gemakkelijk en ik hoef niet ver te lopen.
" Meneer, u moet dat vragen als ik uw producten inscan hé?"
" Ik heb het gevraagd, maar u was druk bezig mij een kaartje aan te smeren…" zeg ik op verongelijkte toon. Helemaal niet waar, ik heb het niet gevraagd, maar 't is zijn woord tegen het mijne. En de klant is konig en ik ben de keizer…
De jobstudent, Hakim lees ik op z'n badge, gaat naar de jobstudent die aan de kassa naast hem staat. Ze overleggen, moeten ze de verantwoordelijke erbij halen. Ja of nee?
" Verantwoordelijke aan de kassa gevraagd…" zegt het meisje. Intussen hoor ik de eerste mopperdozen. ' t Zijn meestal gepensioneerden die geen tijd hebben omdat ze nog vanalles moeten doen. Mannekes, denk ik, geniet van de dag, 't wordt 25° in de schaduw, wat moet ge nog meer hebben?
De verantwoordelijke zit waarschijnlijk met een Playboy op de wc. Het duurt even voor hij z'n broek opgetrokken heeft en van z'n erectie vanaf is, denk ik. Waar een mens allemaal aan denkt terwijl er een file van jewelste ontstaat…
" Versterking gevraagd aan de kassa…"hoor ik het meisje een beetje hulpeloos vragen.
De versterking laat op zich wachten. Zouden die allemaal ook op de wc zitten? Dan is daar een even grote file als hier, is m'n besluit. Een bende schoolgaande jeugd die nog geen zin heeft om met deze temperatuur op de schoolbanken te zitten, komt met veel rumoer de zaak binnen. Ik kijk op m'n klok, 't is halftien. Ben ik hier al zo lang?
Rugzakken worden neergegooid op de grond achter de kassa. Een rugzak komt tegen m'n been terecht. Ik geef er een trap tegen zodat de rugzak met hebben en houden het gangpad invliegt. Opgeruimd staat netjes. Een kereltje kijkt me aan alsof hij me gaat aanvallen. Moet ik nu bang krijgen? Z'n vriendjes en vriendinnetjes proberen hem op te jutten. Het kereltje twijfelt. Ik kijk hem recht in z'n ogen. Ik nodig hem als het ware uit om het verbaal tegen me op te nemen. Fysiek mag ook, maar dan eindig ik vandaag nog in de bak. En da's nu ook weer niet de bedoeling hé?
" Scheelt er iets, ventje?" Een beetje kleinerend doen kan geen kwaad bij die voddenbalen, die amper kunnen schrijven of lezen….
" Da's mijne rugzak hé?"
" Ja, en da's mijn been hé?"
" Moet ge daarom tegen m'n rugzak stampen?" De kleine heeft onder impuls van z'n vriendjes z'n moed terug gevonden.
" Hebt ge dan liever dat ik op uw stomme muil stamp? 't Is maar één woord hé? Gewoon 'ja' zeggen, meer moet dat niet zijn…" De tijd van het pamperen is al een hele tijd geleden bij mij. Er is nu gemor meer aan de kassa, iedereen wil zien wat er gaat gebeuren. Ramptoeristen, denk ik. Een oud vrouw zegt daik gelijk heb. 'k Lig nog goed in de markt, is m'n bedenking…
De verantwoordelijke is aaangekomen met z'n jobstudenten. De kleine opdonder gaat z'n beklag doen. Die meneer heeft tegen m'n rugzak gestampt en er zit nu een scheur in. Een scheur? Waar?
" Kan ik afrekenen? Of moet ik wachten tot de politie erbij komt?"
Ik krijg m'n 20€ en reken af. De verantwoordelijke vraagt me waarom ik tegen die rugzak getrapt heb. Bij gebrek aan bal, antwoord ik. Wat een gedoe om een rugzak van 5€. Ik zeg hem dat die inmiddels beroemde rugzak tegen m'n been terecht kwam en zodoende…En als die kleine geen 'sorry' kan zeggen, is dat de normale reactie van een normaal mens. Of wil dat afzettertje in spe mij een nieuwe rugzak doen betalen? Die scheur kan er al ingezeten hebben hé? Maar ik stel voor om er alsnog de politie bij te halen. Daar heeft de verantwoordelijke geen oren naar, teveel getuigen misschien?
Ik draai m'n winkelkarretje om, 't is te zeggen ik draai het richting deur en verdwijn in de nevelen der tijd. Klinkt goed, maar 't slaat op niets…
Ik laad m'n karrtje over in de boodschappentassen. 't Wordt tijd dat ik een ezeltje koop, 'k word er ook niet jonger op om met die tassen te blijven sleuren. Ik slenter naar huis, een andere optie heb ik niet. Achter mij hoor ik roepen…
" We weten je wonen, vieze vuile pedofiel…"
De jeugd past zich geweldig vlug aan de tijdsgesst aan, stel ik vast.
Ik draai me om en roep terug:
" Kom dat hier eens zeggen, paljaske, dan steek ik een potlood in uw gat. Dan kunt ge het alfabet schrijven terwijl ge aan 't kakken bent…" Vulgair hé?
Een heer op een fiets rijdt me bijna ondersteboven. Sorry hoor ik hem zeggen. Hij rijdt verder, stopt naast de schoolgaande jeugd.
" Maak verdomme dat je als de bliksem richting Don Bosco gaat. 't Is de tweede dag school en jullie zijn al aan het spijbelen? Een goed begin is alles zeker?"hoor ik hem smalend vragen.
De jeugd staat er als betrapte en geslagen honden bij. De staart tussen de benen, behalve bij de twee meisjes.
Ik denk erover na om nog een beetje na te genieten van die toch wel smadelijke aftocht. De leraar of misschien was het wel de directeur blijft naast de kinderen fietsen. Ze zijn nu op m'n hoogte, ik kijk ze aan, wil iets zeggen…Maar ik zeg niets, ik heb plots medelijden met die bende. Ooit was ik ook zo, bedenk ik mij. Ik had ook een grote bek, spijbelde er ook op los. Werd meermaals betrapt en moest er ook voor boeten. Maat twee maanden vakantie waren te vlug voorbij. Toch voor mij. Ik vond het nutteloos om op die schoolbanken te zitten. Als ik ooit onderwijzer zou zijn, zou ik het anders aanpakken. 't Is bij dromen gebleven, stel ik vast…
©GoNo
feedback van andere lezers- andremoortgat
Weer leuk met dat typische GoNo-kleurtje
GoNo2: Dank u! - koyaanisqatsi
Moest verfilmd worden!
GoNo2: Dank u! - Wee
Ik lees de trieste hardheid die deze tijd zo tekent.
Jij hebt dat heel goed weergegeven, met de jou zo eigen vleugjes humor. Knap!
Heel graag gelezen!
x
GoNo2: Dank u! - Danvoieanne
Leuk verhaal, graag gelezen:-)
GoNo2: Dank u! - joplin
altijd op oorlogspad
je bent ne kaddee!
xx
GoNo2: Dank u wel! - Hoeselaar
Zoals koyaanisqatsi al schrijft dat zou verfilmd moeten worden, heerlijk!
Willy
GoNo2: Dank u wel!
|
