|
< terug
Mijn bundeltje 7
Een ander verhaal zijn de kinderversjes die ik bedacht maar nooit in boekvorm publiceerde.
Was me niet zeker of ik de lezers met mijn versjes en gedichten wel kon boeien. Heb toch de boei omgegooid en heb me aan het dichten vergrepen. Of ik geslaagd ben weet ik pas als men over deze versjes vol lof spreekt. Erato de muze van de dichtkunst heeft me zijdelings op de wang gekust en fluisterde bijna stemloos; 'Ik zal je wel helpen, jongen.' Lief hé? Dus zette ik mijn beste been voor en begon zo voor me uit te denken. Men moet een basis hebben om dichten te kunnen en die had ik. Als kind keek ik veel in de bibliotheek van opa en vond daar gedichten van Wolfgang von Göthe ; Clemens Brentano; Bertold Brecht ; Schiller ; Hoffmann von Fallersleben ; Eduard Mörike ; en Robert Reinick enz. Ook de zwaardere werken boeiden me zoals" Das lied der Glocke van Friedrich Schiller en opa meende dat ik daar niet te jong voor was. Alles wat ik niet begreep legde hij in taal en handen en voeten plus mimiek uit, dat waren fijne momenten die ik nu nog steeds koester.
Kinderrijm
De peperpot die is op slot
waar is de sleutel heen
een kikker zit op de stop
en geeft geen zout te leen
Kinderachtig zeiden ze tegen mij, nu ik ben blij dat ik nog kind mag zijn, want wie zijn jeugd verliest, verliest zijn toekomst. Nu wil dat niet zeggen dat een kwezeltje aan het worden ben, helemaal niet, en kinds ben ik ook nog niet. Wel wil ik met en over kinderen schrijven, over hoe zij de wereld zien, wat hun dwarszit wat ze van de grote mensen verwachten en hoe dat ze de volwassenen zien. Geloof me op mijn woord, ze hebben weldegelijk een eigen mening en die is menigmaal onthutsen eerlijk! De tijden zijn veranderd de opmars van de elektronica ging ook niet zomaar aan de kinderen voorbij. Ze zijn veel bekwamer in het besturen van de nieuwe toestellen en gegevens en zien op de eerste blik welke de mogelijkheden er nog zijn.
Bij oma thuis en nu spreek ik uit het jaar 1940-41 hing een telefoon juist langs de deur in de woonkamer. Het was nog een tweedelig toestel waar een gedeelte aan de muur bevestigd werd. Het tweede gedeelte waarin je spreken kon hing in een soort haak waaruit men het kon tillen om zo een woordelijke boodschap door te geven. Nu was het zo dat oma de enigste op straat was die een telefoon bezat. Natuurlijk sprak zich dat rond en kwamen de mensen mondjesmaat het nieuwe ding bewonderen. Waarom ik dit vertel is; als een oproep kwam een voor van de buren rende ik naar de keuken en bleef roerloos achter de canapé staan om de mensen uit te loeren. Als ze de spreekhoren afnamen begonnen de meesten al te zweten, en als ze dan inspreken moesten of antwoorden dan begonnen de meesten te hakkelen en ik begreep niet waarom dat zo was. Nu begrijp ik ook hoe dat zich oudere personen voelen bij de nieuwste utvindingen op het vlak van elektronica.
Het schilderijtje
Janneke was aan 't verven
op een groot stuk karton
hij schilderde een mooie pop
die zat op een luchtballon
kijk, hij lacht tegen mij
kunstjes maken kan hij goed
gedreven door zijn fantasie
en zijn oogjes voller gloed
het poppetje kan ook dansen
en vliegen door de lucht
maakt gekke bokkensprongen
wat heeft Janneke toch 'n klucht
ik wil ook zo kunnen vliegen
tot aan de wolken hoog
het zonnetje dan begroeten
en landen op de regenboog
Jannekes fantasie ging verder
en landde in de hemel neer
wil daar met de engeltjes praten
en ook met Onze Lieve heer
feedback van andere lezers- andremoortgat
Nostalgie druipt tussen
de regels van jouw bundeltje.
Graag gelezen, Willy
Hoeselaar: Ach Andre je moest eens weten hoe graag ik voor die kleintjes schrijven en dichten wil
Dank je wel voor de mooie reactie.
Willy - joplin
Dit zijn kinderliedjes
mooi!
xx
Hoeselaar: Heb altijd een voorliefde gehad voor kinderversjes, en als de kleinen dan zelf zulks een moegn voordragen dan moet je die oogjes zien blinken, héérlijk om mee te maken
Dank je wel Marina
Willy - greta
Je rijmversjes zijn aandoenlijk, en zeer prettig om te lezen.
Ga door jij :)
Groet, M.
Hoeselaar: Welk een mooi compliment zet je hier voor mijn neus, dank je wel Greta
Willy - Wee
Ontroerend, Willy.
Fijn om te lezen!
x
Hoeselaar: Dank je wel Hanna
Willy - Danvoieanne
ontroerend deze kinderversjes tussendoor....mooi
Hoeselaar: Dank je wel lieve Anne leuk dat je me volgde
Willy - GoNo2
Geweldig!
Hoeselaar: Als dit door jou beweerd word geloof ik het ook, bedankt Noël
Willy - Mistaker
Heel fijn om te lezen Willy.
Groet,
Greta
Hoeselaar: Greta mag ik je voor deze prijzende woorden bedanken, lief van je om me te lezen
Willy - warket
Toen ik het schilderijtje voor het eerst las vond ik het maar niks, maar toen ik terugkeerde in de tijd en het herlas sloeg mijn fantasie op hol.
Hoeselaar: Dank je voor het bezoekje
Willy
|
