|
< terug
maandag 1 oktober 2012
Aan de vaart, nog vroeg in de ochtend, is een kolonie meeuwen neergestreken. Witwit en gele bek. Meeuwenfestival. Vissersloepen meren hier nochtans niet aan. Alleen vrachtschepen en plezierboten. Brood is voor de duiven. Weet u hoe ik een spiegelei bak? Als het bijna gaar is prik ik de dooier kapot, doe er wat Tobasco bij en schep dat dan over een geroosterde boterham. Ik ga heen en terug naar hetzelfde dat altijd anders is. In mijn kop zitten bijen, mieren, raven en uilen. Niemand pakt het af. Omdat op woensdag geen treinen rijden is het vandaag één oktober. Definitief beslist. Waarom is het zo zonnig vandaag? Mooie fluitvrouw op het voetpad.
Misschien komt het doordat er iets groeit in mijn brein dat er niet hoort te zijn, schrijf ik bezeten het onvoltooide aan elkaar. Ook de boomstronk moet af. Alles moet af, de zon en de maan voor bekeken.
Agnes is echtgenote van Marcel. Els is gehuwd met Andy en Daphne is pas afgestudeerd als kleuterleidster. Kleuters leiden, begin er maar aan. Jan is huidig schepen van infrastructuur. Zo, nu weet ik meteen dat ergens in oktober met stemrecht niet voor indianen kan gekozen worden. Alleen wetwieters op een rechte lijn met zweet van een tienurendag onder de oksels. Vooraleer ik dood ga wil ik als het toegestaan is mijn lezers kussen als een vagebond. Efkes maar, omdat woorden inniger kunnen zijn.
Het wordt tijd om iets te verzinnen. Een fictieverhaal met weinig personages zodat het eenvoudig blijft. Iets over een ingewikkelde liefde met geheimen waardoor de lezer het zich niet kan laten om na de eerste tien bladzijden naar de laatste tien te gaan maar daarvoor heb ik een plot nodig met een begin en een einde. Waarschijnlijk komt het door mijn onkunde, luiheid en gebrek aan discipline om dat voorlopig niet te doen. Zonet plaste ik in het struikgewas en zag de zon glinsteren in een urinestraal…dacht ik: er is nog zoveel te beschrijven over de werkelijkheid. Zelfs studentinnen ruiken 's namiddags nog naar ochtendparfum.
feedback van andere lezers- joplin
doet denken aan de dromerige geur die een onbereikbare liefde achterliet, tussen ruisende halmen, midden in zalige leegten tussen tarwe en koren en maïsvelden, onder een hemel vol drijvende wolken naar onbekende verten.
fluitvrouwen en zonneglinsters in een urinestraal, goddelijk!!
Begin je boek, jij kan lezers bekoren!
xx
- andremoortgat
Merkwaardig... Joplin leest mijn gedachten
en schrijft het op - Spaart mij werk
Anyway mooi beeld van de
wereld waar jij tussenhangt - Wee
Jouw non-fictie is zo mooi dat 't al leest als fictie.
x - Mistaker
Kleuters leiden, vertel mij wat. En het bedenken van een plot, nog zoiets. Annie M.G. Schmidt wist er ook weinig raad mee (met een plot).
Heel erg graag gelezen, echt goed!
Groet,
Greta
warket: dankje - Danvoieanne
GRAAG GELEZEN, heel mooi... - GoNo2
Knap! - greta
Wat is mooier dan dit te kunnen schrijven, uit de losse pols.
Zijn woorden inniger dan de kussen van een vagebond? Ik ben benieuwd.
warket: Ja
|
