< terug
zandkorrels
Dagen slijten
in Zomer Weer
onmondig krijsgetouw
Geen zin om
zandkorrels
in een moment
uit een woestijn te tellen?
Ergens is er hongersnood
en hier
kangoeroevlees als ontbijt
granaatscherven in babyhoofdjes
en hier
schrijven we rond onze baby's
powezie
Ik schreeuw gemeend
lafaard tegen mezelf
om zoveel onrecht
te
laten begaan.
Daarna ga ik dit geschrift publiceren
en daarna
als een nare droom
ergens in een map bewaren.
Hoe alleen kan je stilte schreeuwen zonder dat iemand het hoort? Hoe alleen kan je in een samenleving alleen zijn? Hoe alleen kan je met vrienden alleen zijn? Zelfs met jou in mij ben ik alleen. En zo is alles niet echt mooi, tenzij alleen.
Ben bang. Het moet. Heb honger.
Bij de slager vier dames op leeftijd netjes in een rij. Akajou, geelblond, bruin en eentje grijs. Ik wacht met de gedachte: 'vier zwarte pensen'. Dichtbij de dames ga ik met die mensengeur van mij niet staan. Olivier (de slager waar ik al jaren af en toe vlees koop) vraagt na hun beurt: 'Wat zal het zijn?'
'Vier witte pensen'.
Vier euro en twintig cent. Mercie.
Als een gek schrijf ik vandaag gebeurtenissen op. Over witte pensen die zwart moesten zijn, over Olivier en dames (die in een wachtrij stomme trutten blijken te zijn).
Pensen bakken met tartaar. Hierna kerf ik met ongenoegen een streep in een stam. Vijf stammen in de tuin. Ik heb iemand (on)trouw beloofd.
feedback van andere lezers- andremoortgat
Pensen bakken met tartaar helpt
's wereld onrecht (een beetje) te ontlopen
... herkenbaar en verantwoord
(Let wel dat er niet te veel zandkorrels
rondstruinen in je bakpannetje) - greta
Apart, en abstract soms.
Klinkt als een aanklacht tegen onze westerse overdaad.
Graag gelezen. - joplin
geniet van dit ene leven
zonder schuldgevoel
valt niet altijd mee als je
elke dag met onheil wordt bestookt
werken voor mensenrechtenorganisaties
sust, helpt een beetje
xx
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 7Uitstekend: 3 stem(men), 75%Goed: 1 stem(men), 25%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men)
|