Volg ons op facebook
|
< terug
geen titel
( Bon, ik heb mezelf betrapt op een dt fout, schandalig. Ik zal het nooit meer doen. Verder moet ik u meedelen dat er niet te onderhandelen viel over een happy-end. Dit verhaaltje is nu eenmaal niet van mij alleen, ik ben alleen de enige van het reistrio die graag schrijft :)...bereid je dus maar voor. Somberheid siert me niet, ik ben een zonnig iemand en ik geraakte niet uit mijn tristesse na het sneuvelen van mijn karaktertje, ook al had ik het mezelf aangedaan :). Leve de emo-meisjes! En dit was geheel tussendoor, zodat u de context snapt hé. Zo, nu kan ik weer, op naar het einde!)
'Gaat het?' Ravin wierp Jonas een dreigende blik toe.
'Als je dat nog één maal vraagt dan doe ik je iets aan…' gromde hij nors, maar ergens was hij gevleid met de aandacht van Joke en Jonas.. Soras had hem verteld hoe ze allemaal overstuur waren geweest toen hij niet was opgedoken. Het had Råvin verbaasd. Hij voelde zich er ongemakkelijk bij. Zijn hele beeld van Kleurlingen was de laatste dagen ferm verpest.
Råvin vond het ergens spijtig dat ze zo snel afscheid moesten nemen. Hij zuchtte gelaten en antwoordde voor de dertiende maal : ' 'Ja, het gaat wel.' Jonas fronste, niet overtuigd met het antwoord maar ging er niet dieper op in. Hij keek alleen nog iets meer achterom dan voordien. Hij was erger dan Råvin s moeder.
Hij droeg Råvins schoudertas en zijn zware vest hing over zijn arm zodat Råvin vrij was, met alleen zijn hemd tegen zijn beurs gemepte lijf. De goede, oprechte zorgen brachten hem een beetje van zijn stuk.
Is dat de normale gang van zaken bij Kleurlingenpups?
'Het gaat prima, Jonas.' Zei hij iets fermer en Jonas trok spottend zijn wenkbrauw op maar ging er niet tegen in.
Soras leidde hen in een gezapig tempo naar beneden. Het rennen en jagen was voorbij.
Zo nu en dan keek hij achterom, met die ongelofelijk glimlach.
'Als alles meezit, dan zijn jullie vanavond thuis,' Råvin haalde Jonas in en wandelde naast hem.
'Geen monsters meer?'
'Nee,' Råvin grinnikte. ' Alleen nog de weilanden van de Baas, maar die is zelden thuis.' Ravin vloekte zacht toen hij uitgleed en zowel Joke als Jonas grepen op tijd elk een arm.
'Waag het niet om iets te zeggen,' mompelde Ravin gekwetst en hij haakte zijn arm door die van Joke en liet Jonas alleen. Hij voelde de grijns van zijn nieuwe vriend gewoon in zijn nek kriebelen. Betweter.
Joke loodste hem veilig over het pad.
'Zeg Joke,' Ravin spiedde snel rond en plukte dan met snelle vingers de groene muts uit de zijzak van haar rugzak. Ze keek hem verwonderd aan.
'Hoe maak je zoiets?' Hij liet de muts op zijn vinger ronddraaien. Joke lachte en gaf hem zo spontaan een kus op zijn wang dat hij bijna struikelde.
'Ravin, ik heb geen idee hoe je een muts maakt maar je mag hem hebben.'
'Echt?' Ravin zette het grappige ding op zijn hoofd. ' Soras! Kijk, ik heb een muts gekregen van Joke.'
Soras grijnsde en riep iets dat sterk leek op 'dief' maar het stoorde Ravin niet. Hij had een muts. Eentje die hij zou koesteren.
Ze hielden halt bij enkele grote, platte stenen om te picknicken. Råvin hield zijn hoofd schuin en pikte het geluid op. Soras had het ook gehoord.
'De Baas is thuis.' Hij zei het nonchalant maar de anderen keken geschrokken op. Soras had hun uitgelegd dat de Baas een stier was, buiten proportie en niet gediend met visite.
Hij had zijn graaslanden aan de voet van de bergen. Daar moesten ze door, wilden ze de weg bereiken. ' Ik had gehoopt dat hij er niet zou zijn, maar we hebben dus pech.'
Råvin lag uitgestrekt in de zon. Hij was moe, zijn avontuur van afgelopen nacht begon zijn tol te eisen. De steen was heerlijk warm. Hij lag met zijn hoofd in Soras schoot en Soras arm lag over zijn borst, alsof hij hem wilde beschermen tegen de hele wereld en dan vooral tegen zichzelf. Råvin vocht tegen de slaap, hij wilde deze laatste momenten mijn 'zijn' kleurlingen eigenlijk niet missen. Maar man, wat was hij moe.
Zijn schouders deden pijn van het zwaaien met zijn bijl en zijn middenrif zat blauw van de geïncasseerde klappen. Zijn hoofd deed pijn, een zwaar ronkend gevoel achter zijn ogen en hij was duizelig van vermoeidheid. Over zijn hele lijf zaten bijt en rijtwonden, die gore smeerlappen hadden gewoon hun tanden in hem gezet.
Het gebabbel van de anderen werd een huiselijk geluid op de achtergrond. Hij hoorde iemand vragen ' slaapt hij?' en Soras antwoordde iets. Het werd even stil maar toen pikten ze de draad weer op. Råvin gleed dieper weg, hij voelde zich compleet veilig. De angst en adrenaline waren uitgewerkt.
Hij was vannacht niet van plan geweest om het te halen.
En toch was hij hier. Soras had hem gisteren nacht bijna in elkaar geslagen. Råvin was het pad met lampen gevolgd tot ongeveer halverwege. Toen waren Soras, en tot Råvins grote verwondering, Jonas, hem tegenmoet gekomen. Allebei met rode ogen van urenlang huilen, uitgeput en mentaal er compleet onderdoor hadden ze elkaar ondersteund terwijl ze de helling afkwamen. Als een dronken duo.
Nooit zou hij de opluchting op Jonas' gezicht vergeten.
Soras was daartegen heel kwaad geworden. .
Maar de nacht had meer dan alleen woede en opluchting gebracht. Soras was lief geweest, oneindig teder, alsof hij breekbaar was. Het stortbad was een zegen geweest, de vrijpartij nadien vooral om er zeker van te zijn dat de ander er echt was…
Het rommelen van de Kudde schudde de aarde en verstoorde zijn gedachten. Hij en Soras hadden geen goede ervaringen met de beesten. De koeien waren buiten alle proportie. Volgens de verhalen leefden ze eeuwig, stroopten ze de graslanden af op zoek naar indringers. Ze verdedigden hun land zonder genade. Er ze waren talrijk en kenden geen greintje angst, voor niets. Ze zouden rond het grasland moeten trekken. Dat zou hun enkele uurtjes meer kosten, maar de Kleurlingen zouden thuis zijn voordat het donker werd.
Hij luisterde naar het roffelen van de talloze hoeven.
Ze denderden over het grasland en leken terug te keren. Råvin fronste, er was iets dat hij hem ontging.
De Baas loeide, een enorm diep, daverend geluid. Het vibreerde in zijn borstkas.
'Er zijn mensen in de Weilanden!' hij veerde overeind en Soras keek verrast op.
'Wat?' Hij was in geen tel overeind en tuurde naar de weilanden, nauwelijks zichtbaar door de bomen.
'Hij is op strooptocht, Soras. Luister.' Råvin greep zijn laarzen, trok zijn hemd aan en greep zijn bijl. En daar was het, vaag maar duidelijk. Mensen die schreeuwden.
'Wie is er nu zo stom om door de graslanden te trekken als de Baas er is?' mopperde Soras ontevreden. 'Waar gaan we naartoe met de wereld?' Soras sprong van de rots en gebaarde dat de anderen moesten volgen.
'Daar gaat de rust,' gromde Jonas. ' Het zou te schoon geweest zijn om zonder problemen thuis te raken.' Hij greep zijn rugzak en volgde Soras zonder commentaar…
feedback van andere lezers- ivo
Er stonden nog wel enkele kleine tikfoutjes in je voorlaatste tekst, blijkbaar is het een strijd geweest tussen jezelf de letters en de figuranten die nu je geest delen en zorgen dat er veel meer is dan enkel een verhaal. Die slordigheden maken vele schrijvers en daarom zijn er correctors die zonder gevoel genadeloos deze domme dingen terug rechtzetten.. soit, het blijft boeien en ik moet terug herlezen omdat de snelheid me wat heeft doen missen vrees ik ..mooi zo wat je schrijft ..
catharina: aha, ik weet alles over slordigheden :). Ik weet het: al ik op dreef ben, denk ik sneller dan ik typ ( wat veel zegt over mijn typen en niet over mijn denken, jammer genoeg) en dan schuif ik uit...het punt is dat ik alles wel herlees, maar je ziet wat je denkt dat je schreef en niet wat je schreef...er moet nog aan me gewerkt worden :) - doolhoofd
Er staan enkele foutjes in (ongelofelijk glimlach, dat hij hem ontging) en het verhaal zwenkt hier en daar wat uit.
catharina: hallo hallo!!! Ben ik blij dat iemand het zegt...nu en dan moet het toch barsten van onlogische zaken? Ik typ alleen maar het werken door, ik heb nooit overzicht, dus verzin ik zwierig verder zonder eigenlijk te controleren...hopelijk bent u een fantasievolle geest om de gaten naar believen in te vullen. Mijn excuses...ooit doe ik het goed :)
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
