naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Houtstapel

door warket

Het is naast het riet dat dit verhaal zich afspeelt. Over Ludovicus heeft hij nog nooit gehoord. Over kamelen praat ik niet met hem. In het avondlicht lijkt hij groter dan overdag: de brandstapel.
Hij heeft afgestorven stammen op de buitenkoer gelegd. Jongens van dertig vragen aan hun vader niks meer. Hij weet dat ik mijn handzaag en kliefijzers uit het atelier zal halen en in deze zaterdag mijn handen ga kwetsen, de op maat gemaakte houtblokken ga stapelen. Elke houster zal verdwijnen. Onzichtbaar komt hij die halen voor zijn woonst en ik weet dat wanneer de houtklompen volgende winter droog zullen zijn hij in het vuur aan mij zal denken, al kan dit vermeende weten evengoed een illusie zijn.
Pappa, kijk jij ook graag naar een brandstapel?
Ja, het geeft me een tijdelijke zekerheid. Hiermee kan je, moest het ooit slecht gaan, een halve winter haar voetjes verwarmen.
Zo staan we daar; ik met een zelfgedraaide sigaret, en hij het roken verleerd vanuit zijn puberteit.

feedback van andere lezers

• ivo
  het sputtert even in de overgang, maar de gedachte is sterk genoeg om het sputteren te stuiten in een verhaal dat zichzelf vertelt .. mooi hoor
  warket: dankje ivo
• andremoortgat
  Ambiance
  Vier keer warm, zagen, stapelen
  en aanbrengen in huis
  Dan eindelijk... de vlammen likken
  warket: x

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)