Volg ons op facebook
|
< terug
Arm zijn is duur
Hoeveel strohalmen heeft een mens nodig om zich op te trekken uit het moeras van de (generatie)armoede? En hoeveel van die strohalmen blijken slangen te zijn?
Een mens die niet is opgegroeid in armoede, kan armoede nooit volledig begrijpen. De hel moet zijn: eeuwig en altijd afhankelijk zijn van instanties, die dingen kunnen beslissen buiten uw wil om.
En zelfs als je uit de armoede geraakt... Dan heb je nog zoiets als post-pauperiaans-stressyndroom.
Mijn jeugd schiet dagelijks verhakkeld door mijn hoofd. En altijd is er de angst, de weerhaken van de onderste trappen van onze maatschappelijke ladder. De mokerslagen komen als je ze het minst verwacht. Wie niet opgroeit in zekerheid, vertrouwt zekerheid helemaal nooit. Vertrouwt hoogstens alleen zichzelf voor de volle honderd procent. Ja, misschien is een arme nog het meest gekwetst in zijn vertrouwen.
"Je kan hier niet meer blijven, Nathan. Je laat in de gesprekken nooit het achterste van je tong zien."
Ik ben 18. En ik ga door het leven met één schaats op 't ijs. Ik verwacht alleen maar dat ze mij helpen om die tweede schaats te vinden. Dan kan ik het wel alleen af. Maar nee.
Plots vinden ze problemen. Het ene na het andere. Ik doe zogezegd nooit de afwas. Ik heb een slechte invloed op de groep. Ze zijn er zeker van dat ik drugs deal. Drugs? Nee, nog niet. Nog een duwtje van jullie. En dan, misschien.
Of het mijn eigen verdienste is, weet ik niet, maar diep vanbinnen heb ik iets dat toch altijd weer terugvecht. Luctor et emergo. Ik word neergeslagen en ik krabbel weer overeind. Ik noem het mijn vonk. Als die ooit dooft, dan zit ik echt aan de grond.
In tegenstelling tot mijn lotgenoten hier, ben ik een grote fan van correcte informatie. Ze kunnen mij niet op straat gooien. De instelling mag een bewoner pas de deur wijzen op voorwaarde dat er al een andere oplossing is gevonden. Die andere oplossing is er niet. Als ik ga, sta ik op straat.
Met veel tegenzin laten ze mij blijven. Ik verwijt hen niks. Niks persoonlijks. Ze draaien ook maar mee in systeem dat zijn doelstelling niet haalt. Deze instelling moet van mij een burger maken die op eigen benen kan staan. Omdat mijn achtergrond dat saboteert. Ik ben hier goedgelovig komen aankloppen, omdat ik geen andere weg meer zag. Blijkt dat deze instelling mij de zoveelste molensteen om mijn nek kan hangen.
Tot voor kort had ik een job. Tot ik ontdekte dat als een bewoner een job heeft, hij plots moet betalen voor zijn verblijf hier. 60 euro per dag. Wie hier een job heeft en daarna wil vertrekken, vertrekt met schulden. Niet met mij. Ik heb die job laten staan. Extra strafpunten in mijn dossier.
Wat echter alles verbrodt voor hen, is dat ze van hogerhand geen subsidies meer voor mij trekken. En nu is elke reden goed om mij te lozen. Alles wat hen vroeger al ergerde, steekt hen nu des te meer.
Mijn negatief effect op de groep...
Ik zorg ervoor dat de groep samenklit. Misschien komt het omdat ik zo afkerig ben van conflicten, misschien ervaar ik minder barrières tussen mensen, misschien ben ik wel van nature doordrongen van de boeddhistische zienswijze dat we allen één wezen zijn. Maakt niet uit. In de praktijk ben ik een verzoener. Ik ben de smeltpot van de groep. Ik los conflicten op. Misschien omdat ik in iedereen de goeie kwaliteiten zie.
Soit, ik wil mezelf niet te veel bestoefen. We spelen met 't speelgoed dat de Goden ons toewerpen. Mij hebben ze emotionele intelligentie gegeven. Met extra grote ogen om die skill ook fysiek te onderstrepen.
Dat ik zo weinig barrières zie tussen mensen en makkelijk geestelijk versmelt met mijn medemensen, is mij trouwens al meerdere keren crimineel duur komen te staan.
En toch, en toch. Ik ben mijn ontvankelijkheid voor de mensheid en zijn uitdagingen niet verloren. Dat heeft een bijzondere vrouw mede mogelijk gemaakt. En enig bloeiend politiek inzicht.
Mijn secundair diploma heb ik -nog- niet gehaald. Maar, hey, wie durft nog beweren dat je de belangrijkste dingen op school leert? Te veel schatrijke mensen hebben ook geen diploma. Niet dat rijkdom vergaren het beste bewijs van intelligentie is.
Vergeef mij als ik van de hak op de tak spring, mijn geest is nooit gedresseerd in academische middens om een rechte lijn aan te houden. Dat zal naast nadelen, ook wel voordelen hebben.
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- ivo
je kan het hard spelen beste vriend - je alter ego speelt muziek dat gelijk is aan de jazz die improviseert aan piano en bas en waarbij de trompet haar hoge klanken laat horen, funk - maar voor wie het niet begrijpt - kakofonie - alleen is het wel de kracht van muziek die je doet buigen voor wat je ziet en leest :)
pisatelj: straffe feedback, Ivo. Ben er even niet goed van :-) - doolhoofd
Armoede is dodelijk, voor je gezondheid, voor je zelfvertrouwen, voor je contacten met anderen.
In de film Iedereen Beroemd wordt op het einde een liedje gezongen, "Lucky Manuelo;" daar komt een zinnetje in voor, "wie zonder het geld is geboren, die komt niet vooruit."
https://www.youtube.com/watch?v=tHNjy3BH4qE
En Luc De Vos zingt in zijn nummer Lang Zullen Ze Leven, "jongens, hier volgt een goede raad: hou je niet op met arme mensen."
https://www.youtube.com/watch?v=lPhT5xCsja0
"Morgen krijg je alles wat je wou; morgen is alles van jou..."
pisatelj: prachtige reactie, Doolhoofd :-) en idd, wie zonder geld wordt geboren, komt niet vooruit, of 't kost toch o zoveel meer moeite
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
