naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Vlaanderen Vakantieland bij uitstek…4

door GoNo2

Vlaanderen was in de middeleeuwen ook al bezaaid met herbergen allerhande. Er waren zelfs herbergen waar men niet binnen mocht roken. Wegens brandgevaar. De meeste van die afspanningen waren opgetrokken uit leem, vermengd met koeienvlaaien. De daken waren van stro gemaakt. Wat maakte dat er in de zomer veel kans bestond dat zo'n herberg in de vlammen opging. Dus in de zomer stond het merendeel van de noeste Vlamingen buiten hun pijp te roken….

Deze herberg was gelegen aan een driesprong. Van hieruit kon je alle richtingen uit. Het was een tussenstop voor de reiskar uit Oostenrijk, Frankrijk en de helft van de buurlanden. De Oostenrijkse kar stopte hier. De menner sprong van de kar en ging zich binnen wat opfrissen. Onze koene ridder deed hetzelfde na eerst afscheid genomen te hebben van Conchita. En nee, Conchita had geen borsten, ze waren nep. Spijtig dacht de ridder, ze heeft nochtans mooie ogen…

Aan de kant stonden er bordjes met pijlen om de weg aan te geven. De West-Vlamingen waren ook niet van gisteren en hadden de borden verwisseld. Ze wisten dat de Fransen in aantocht waren. Is ook de reden waarom er zoveel Fransen het noorden kwijt waren…

De Oostenrijkse menner wist van niets. Sloeg de aangegeven weg in. Na uren gereden te hebben, begon hij toch een beetje te twijfelen. Ik heb zo de indruk dat ik hier al eens geweest ben. Natuurlijk, als je om de maand dezelfde rit maakt, lijkt het me meer dan normaal hé? Tot hij met kar, paard en Conchita terug aan dezelfde herberg stond waar hij 's nachts vertrokken was. Geloof het of niet, Conchita kreeg een warm onthaal…
Bartje de wever enkele uren later ook. Maar die had het geluk dat z'n aanhang op tijd arriveerde. Tegen een leger van miltanten doe je niet veel hé? Ze waren met zo'n 5 000 man, feitelijk 4999, je zult zien, er is er altijd wel ene die te laat komt…

Piet is doorweekt, heeft het koud en een slecht humeur. Heeft ook honger en dorst. In z'n contract stond dat hij recht had op een warme maaltijd per dag, maar in de praktijk was het meestal een kom warme soep waar het vet al vanaf was. Veel vlees zat er ook al niet. Hier in Vlaanderen was het dan nog meestal bietensoep, aangevuld met rapen, een knolselder en wat ajuin. Je ging er niet van dood, maar je liet er ontzettend veel scheten van. De meeste Fransen zijn in de Slag van Kortrijk dan ook omgekomen door een gasaanval van de Vlamingen. Gasmaskers bestonden toen nog niet. Zouden ook weinig zin gehad hebben, gezien de helmen die de Fransen droegen…

" Is er nog een kamer vrij?"vraagt de ridder, in z'n beste Vlaams.
" Mais oui, mon cher seigneur…"antwoordt de herbergier in z'n beste Frans.
" En kan m'n knecht overnachten in de stal?"
" Naturellement, edele seigneur…"
" En kunnen ik en m'n knecht nog iets te eten krijgen? En onze paarden ook?"
" Of course, my dear friend…"zegt de waard in het Engels, om te laten horen dat hij meerdere talen kent. Z'n nazaten zouden in 1914 en 1940 zelfs het Duits machtig zijn. Om maar te zeggen dat Vlamingen geboren worden met een talenknobbel. ..

Daarom is het hier in Vlaanderen een vakantieland bij uitstek hé? Wij passen ons aan, telkens weer. Zijn gastvrij, zijn beroemd om onze keuken en hebben het beste witloof ter wereld. Ook onze asperges mogen er zijn. Evenals onze pralines, frieten met stoverij en onze belastingen. Kortom, 't is goed leven in Vlaanderen, toen ook al…

Ridder Barbe-Noir geniet van z'n maaltijd. Witloof gerold in een schelleke hesp, met geraspte kaas en gebakken in de oven. Een specialiteit van de herbergier, die luistert naar de naam Pieter Huysentruut. Die vent kan koken, denkt de ridder, misschien moet ik hem wel meenemen naar m'n kasteel. Na de Slag van Kortrijk wel te verstaan. De ridders mogen als compensatie voor de geleden schade aan hun imago, de streek brandschatten en leegroven. Dat is hun volste recht, want het staat zo in hun contract met de koning. Dus op een paar lijfeigenen min of meer zien ze niet…

" Is het nog ver naar Kortrijk?"vraagt de ridder aan een andere ridder die aan z'n tafel zit.
" 'k Zou het niet weten, collega, ik ken hier mijne weg niet en m'n kaart is onbruikbaar door de regen…"
" De mijne ook, ze zouden daar toch iets moeten op vinden hé? Iets dat doorzichtig is en toch waterdicht…"
" Als we nu eens een kaart tussen twee glazen platen steken, we maken de randen dicht met kaarsvet. Zou dat geen oplossing kunnen zijn?"zegt de andere ridder.
" Voorwaar, seigneur, ge zegt daar zo al iets….'t Is een gat in de markt hé?"
" Na de Slag moeten we toch eens samen aan tafel zitten…"

Voilà, de voorloper van het plastic mapje wordt hier aan tafel geboren. Weer eens in Vlaanderen…

" Ik ga slapen want morgen wordt het een zware dag. Bonne nuit et a demain…"zegt onze koen ridder. Hij staat op, maakt een buiging naar z'n tafelgenoot en verdwijnt naar boven. Z'n knecht zit al te wachten om z'n heer te helpen bij het uidoen van z'n kledij. Die edelen moesten nogal op hun wenken bediend worden hé?

" Pierre, morgen vliegen we erin. Slijp straks nog m'n zwaard, poets m'n gulden sporen en m'n harnas. Vergeet de thermos niet want om tien uur nemen we koffiepauze. En neem wat pistolets mee van de warme bakker. Twee met kaas en twee met hesp. Zie dat ge wat proper op 't slagveld staat, ik wil niet in affronten vallen. Doe je best, dan mag je na afloop van de Slag mee op 't schilderij staan…"

Piet heeft totaal geen zin om ten strijde te trekken. Tot nu toe is hij al altijd door 't oog van de naald gekropen, maar hij heeft zo het vermoeden dat hij deze keer heel wat minder geluk zou kunnen hebben. Hij heeft hier en daar opgevangen dat die Vlamingen geen katjes zijn om zonder handschoenen aan te pakken. Zou het daarom zijn dat ze een leeuw in hun banier dragen?

Piet ligt in het warme hooi in de stal. Hij droomt van de Slag. Hij wordt omsingeld door allemaal vrouwen met baarden. Ze zingen een liedje van " al die willen ter kap'ren varen, moeten vrouwen met baarden zijn…", terwijl ze dichter en dichter komen. Piet schreeuwt dat hij ook z'n baard zal laten groeien en een jurk zal dragen. Ze grijnslachen. Hollanders moeten klompen dragen, zeggen ze. Ik zal me verkleden als het Delfts meisje, en zingen over tulpen uit Amsterdam, zegt Piet. Waarom niet over krokussen uit 't Begijnhof van Brugge, vragen ze. Ik ken het Begijnhof van Brugge niet. Ik zal een ballet componeren over zwanen die op een meer drijven, in Brugge hebben ze toch veel zwanen hé, zegt Piet. Ge krijgt allemaal een rol in dat ballet. Met roze tutu's. ..

Piet schiet wakker, badend in 't zweet…

©GoNo

feedback van andere lezers

• ivo
  schitterend hoe je het weerom schrijft, maar waar die piet van vandaan kwam, dat is de ridderlijke dichterlijke vrijheid - dat is geluk hebben denk ik dan.
  GoNo2: Dank u wel!
• andremoortgat
  Weer goed geluimd na deze lezing
  GoNo2: Dank u wel!
• dorus
  ...en we zender vandeklas....
  GoNo2: Dank u wel!

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)