writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Een jong imago…

door GoNo2


Ik belde naar een interim-bureau omdat iemand mij een tip gegeven had, dat ze bij Albert Heijn nog personeel vroegen om in hun magazijn te werken. Zoals gewoonlijk werd ik eerst in de wachtmodus gezet. Nee, geen Vivaldi met de vier jaargetijden. Ik kreeg reclame voor een dj-marathon. Te beluisteren op MNM. Zal ik zeker niet doen, want na twee minuten was ik dat rap-gedoe al zo moe als koude pap. Noemen ze dat muziek? Wie luistert er nu naar zoiets debiel? M'n kat zingt beter dan die door elkaar pratende nepzangers. Over wat hebben die het feitelijk? Nog eventjes wachten, we schakelen u aanstonds door van zodra er een medewerker vrij is. Hebben die interims zoveel werk te verdelen onder de werkzoekenden, vraag ik me af.

" Hallo, u spreekt met Christine van interim T., hoe kan ik u van dienst zijn?"vraagt er een vriendelijke stem aan de andere kant.
" Misschien met m'n vragen te beantwoorden?"vraag ik even vriendelijk.

Eventjes stilte…

" Daar zijn we hier voor hé?"zegt de dame ietsje minder vriendelijk, zo te horen aan haar stem.
" Ik bel, omdat ik uit goede bron vernomen heb dat er nog vacatures zijn voor magazijnier bij Albert Heijn. De vraag is of dat waar is en zo ja, kan ik me inschrijven…"
" Ja, er zijn inderdaad nog enkele plaatsen die openstaan. Voor nieuwe winkels die Albert Heijn in de toekomst gaat openen. Ziet u er op tegen om zaterdag en eventueel zondags te werken?"
" Gaat meneer Hein z'n winkels ook op zondag openen? Ik dacht dat zondag een rustdag was. Maar om op uw vraag te antwoorden, nee, ik zit er niets mee in het weekend te werken. Ik ben alleenstaande en heb dus geen verplichtingen…"
" Da's goed, heel goed zelfs. Bent u een schoolverlater?"

Nu moet ik ook even nadenken. Een school, wat is dat nu ook weer? Dat moet ik even opzoeken op het internet…

" Hallo, bent u er nog?"
" Ja, hoor, ik ben er nog. U vroeg of ik een schoolverlater ben. Ik kwam altijd te laat op school, dus ik vermoed van wel…"
" Welke diploma's heeft u?'
" Geen enkele, buiten een getuigschrift van hulpkok en een getuigschrift dat ik met vrucht een cursus pc gevolgd heb bij de VDAB. Maar ik heb wel al gewerkt als magazijnier. Ik kan met een vorklift rijden en met een pc werken…"zeg ik naar waarheid.
" Da's natuurlijk een pluspunt. Ik noteer het even…"

Ik dacht altijd dat men eerst moest beginnen met de naam, geboortedatum enzovoort. Schijnbaar is dat allemaal niet meer nodig. Nu vragen ze eerst uw levensloop om te eindigen met uw identiteit…

" Wat was uw laatste job? Of bent u nog aan het werk?"vraagt de dame.
" Nee, ik ben momenteel werkloos, ik dop, maar heb een WIN-kaart. Dus de staat legt nog geld bovenop als u mij in dienst neemt…"
" Zo, dat is interessant. Wacht even, ik zal het noteren…"

Ik hoor het getokkel van vlugge vingers op het klavier. 't Is een vlugge, vlugger dan ik, zo te horen…

" En hoe ziet u de toekomst bij Albert Heijn?"vraagt ze.

Wat een vraag, denk ik. Moet ik nu een analyse geven van de toekomstige winstmarges van dat bedrijf?

" Ik zie de toekomst rooskleurig voor Albert Heijn. Zeker als de helft van de Delhaize zal sluiten binnenkort. De ene z'n dood is de andere z'n brood hé?"
" Ik bedoel, uw toekomst bij Albert Heijn…"
" Sorry, ik had u verkeerd begrepen. M'n toekomst zie ik als een opstapje naar m'n pensioen. Nog vijf jaar werken, proberen een centje opzij te leggen om te kunnen genieten van een welverdiende rustperiode in m'n nog resterende levensjaren…"

Weer die stilte…

" Meneer, mag ik u vragen hoe oud u bent?"
" Ja, dat mag u…"zeg ik.
" En? Hoe oud bent u ?"dringt de dame aan.
" Negenenvijftig. Dus een pak ervaring in allerlei tewerkstellingen hé?"zeg ik, in de hoop dat ze het ook zo ziet.
" Meneer, Albert Hein streeft er naar om een jong imago op te bouwen, als u begrijpt wat ik bedoel…"

Ja zeker, ik begrijp het volkomen. Het personeel moet jong en trendy zijn. Met oude zakken zoals ik kunnen ze niets aanvangen. De loonkost zal hier ook wel meespelen, maak ik me wijs als troost…

" Dus mevrouw, ik kom niet in aanmerking voor een job als magazijnier? Het gaat dus niet over het kunnen werken, maar om het imago? Is dat geen discriminatie? Iedereen wordt oud, vroeg of laat hé? ik neem aan dat de jeugd ook recht op werk heeft, maar de oudjes krijgen gewoon geen kans niet meer. Hoe verklaart u dat er overal gevraagd wordt naar ervaren medewerkers? Ervaring in wat? "zeg ik, een beetje kwaad omdat het aanvoelt alsof ik mij moet verdedigen.
" Meneer, ik maak die regeltjes niet. Wij zijn alleen maar een tussenpersoon…"

De dame voelt zich schijnbaar persoonlijk aangevallen…

" Ik bedoelde dit niet persoonlijk hé? Zou het niet beter zijn, om in het vervolg, eerst de naam en leeftijd te vragen alvorens vanalles te noteren? Het zou u en de toekomstige sollicitant een hoop tijd besparen. 't Is maar een tip van een gewezen administratief bediende. Dat was m'n laatste job en da's intussen ook al vier jaar geleden…"
" Misschien kan ik u in de database zetten, als er vraag is naar administratief personeel geven we u dan een seintje…"zegt de dame, duidelijk wat vriendelijker.

Hoeveel keren heb ik dat al gehoord? Ontelbare keren. Nooit iets van gehoord. Het zijn zo van die geijkte dooddoeners. Een beetje zoals ' u past niet in het profiel…" Ze zeggen er nooit bij wat nu juist het profiel is hé? Of…we hebben een kandidaat die ons meer geschikt lijkt voor de job…"
Dan denk ik altijd of ze spreken over financieel geschikt zijn…

" Ja, zet u maar in de database. Maar ik betwijfel of ik ooit nog iets zal horen van jullie. 't Zal me benieuwen, zei de dove hé?.."
" Ik noteer het…"zegt ze, op een toon die aangeeft dat het gesprek teneinde is.

" Tot nog eens hé? 't Was een aangenaam gesprek…"lieg ik.
" Voor mij ook. Nog een prettige dag verder hé?". Ze legt de hoorn neer.

Ze gaat mij helemaal niet in de database zetten. Hoe zou ze dat moeten doen? Zonder naam, adres en andere persoonlijke inlichtingen weet ze niet eens van m'n bestaan af. Imago? Een deuk in haar imago, ja? Ik ben van plan een paar weken te wachten en mij dan persoonlijk aan te bieden bij dat interim-kantoor. Al was het maar om te zien wat ze uit haar pc kan toveren met betrekking tot mij. Maar ik ken het antwoord al. Niets, nada enzovoort.

Ik snap het gewoon niet. Alles draait om imago's. Of je nu competent bent of niet, 't speelt geen rol, als je er maar jong en goed uitziet. Op zeker moment wordt je door de maatschappij afgeschreven. Wegens te oud. Je wordt systematische buitengesloten. Val je zonder werk op je veertigste, door sluiting van een bedrijf die z'n productie verlegd naar de Oostbloklanden, dan ben je plots een parasiet. Iemand die leeft op de kosten van de werkende medemens. Dat je al die jaren mee geholpen hebt om de economie draaiende te houden, is plots van geen tel meer. Dat ze al die tijd bijna de helft van je loon ingehouden hebben om de sociale zekerheid mee te betalen, is maar een bijkomstig detail. De dag, dat je door pech, zelf beroep moet doen op die sociale zekerheid, wringen ze zich in allerlei bochten om zo weinig mogelijk te moeten betalen. Naar het schijnt willen ze nu ook al besparen op allerlei vergoedingen. Op pensioenen, want die zijn volgens de voorzitter van de Nationale Bank, te hoog. Wablief? Die voorzitter verdient zelf rond de
500 000 € per jaar. Ik zou die z'n pensioen wel eens willen vergelijken met een pensioentje van Jan met de pet. Besparen op de dop? De armoedegrens is vastgesteld door Europa op minimaal 1200 €. Voor een alleenstaande. Dus zouden ze, volgens hun zo geroemde Europa, de dop moeten optrekken in plaats van allerlei trucjes uit te vinden om de mensen in de armoede te duwen. Ik weet dat er profiteurs zijn onder de werklozen die dop trekken. Doppers die al meer dan dertig jaar naar werk zoeken. Die ondertussen, om de voeling met de werkvloer niet te verliezen bijklussen in het zwart. In m'n straat wonen er ook zo een paar. Ze zijn er nog fier op ook. Maar misschien houden die zwartwerkers er op hun manier de economie mee recht. Ze potten het geld niet op, uit schrik dat de fiscus er achter zal komen hé?

Ik ga naar de badkamer. Kijk in de spiegel. Zie ik er echt zo oud uit? De spiegel liegt niet. Wie is er de mooiste van het land, vraag ik hem. Jij, natuurlijk, is z'n antwoord, wie anders? Maak dat de katten wijs hé, zeg ik. Doe ik al jaren, doe ik al jaren…zegt hij. Ik knipoog naar de spiegel, hij doet hetzelfde als ik. Je bent een goede imitator, je lijkt sprekend op mij, zeg ik tegen de spiegel. Zoals wij, maken ze er geen meer hé? Ik geef hem volkomen gelijk…

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • andremoortgat
    Misschien zie je er wat oud oud uit ...
    Maar jouw peeceeken en schrijfstijl
    gaan verbazend genoeg vooruit !
    Wat een jong imago !?
    GoNo2: Dank u wel!
  • ivo
    het imago is ook maar een schijn, er zijn er die er jong uit zien maar als een oud en versleten door het leven gaan - en omgekeerd, die ogenschijnlijk versleten mens die nog zo jong is als een groen blaadje, vaak zielig om te zien.

    maar soit, de loonkost is hier de grootste handicap, logisch dat er zoveel wachtlijsten zijn.
    GoNo2: Dank u wel!
  • dorus
    tof!
    GoNo2: Dank u wel!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .