Volg ons op facebook
|
< terug
Charlie 3
We hullen ons in stilzwijgen. Elk op z'n eigen eilandje. Aan wat zit hij te denken? Misschien stelt hij zich dezelfde vraag als ik. Ik zit te denken aan hoe het vroeger was. Een tijd die nooit meer terug komt, hoe graag ik het ook zou willen. Ik drink van m'n Kriek, hij slurpt van z'n whisky. Ik wil hem vragen stellen, doch weet niet waar ik moet beginnen. Iedere vraag is een indringing in z'n privacy…
Het is zwoel buiten, binnen ook. Een broeierige avond. De regen tokkelt nog steeds zachtjes op de balustrade. M'n kat komt kijken of ik nog niet over het balkon geslagen ben. Ze weet als ik teveel Kriek drink, ik regelmatig de grond kus. Een beetje zoals de paus. Als ik ontnuchterd ben, ben ik altijd verbaasd over de blauwe plekken op m'n goddelijk lijf. Meestal kan ik me niet meer herinneren hoe ik die opgelopen heb. Met evenwichtsstoornissen moet je oppassen, zegt m'n dokter. Je kunt voor dezelfde prijs onder een bus, tram of auto vallen. Zo'n vaart zal het wel niet lopen, zeg ik altijd, maar toch ben ik er niet gerust in. Stel je voor dat je tijdens het vallen een bus en een tram kunt vermijden, om alsnog onder een auto terecht te komen? Om gek van te worden hé? Ik zeg tegen Charlie dat ik sigaretten ga maken. Geen antwoord. Moet je niets eten? Weer geen antwoord. Ook goed, weer geld uitgespaard, denk ik dan…
Ik maak een stuk of tien sigaretten. Pak een laatste Kriek. De dag is goed geweest, zo houden denk ik. M'n kat staat weer te schooien. Ik vraag of ze van m'n Kriek wil proeven. Ze haalt haar neus op. Laat een klagende miauw horen. De planning verloopt niet naar haar goesting. 's Avonds moet ik voor de tv zitten, dan komt ze bij me liggen en streel ik haar zachte pels. Een kat is een gewoontedier. Alles verloopt volgens een welbepaalde patroon. Maar nu zit er een vreemde op m'n balkon. Iemand die ze niet kent. Ik feitelijk ook niet. Ik ga terug naar m'n balkon, met de ijdele hoop dat hij verder vertelt. Waarom? Is het uit tijdverdrijf of is het uit pure nieuwsgierigheid? Charlie zit nog steeds naar de maan te staren. Verdomme, denk ik plots, misschien verandert hij wel in een weerwolf? Ik heb weer eens iets binnengelaten, een weerwolf in schapenvacht. Een grote broer van de wolf van Roodkapje. Maar veel erger en er is nergens een jager in de buurt. Het zwaard dat aan m'n muur hangt, zal me ook niet veel helpen. 't Is zo bot als die goedkope scheermesjes van de Colruyt…
Alles kits achter de rits, vraag ik Charlie, om het gesprek op gang te brengen. Hij mompelt iets onverstaanbaars. De whisky begint z'n tol te eisen. Moet ge een koffie hebben? Straks, mompelt hij…
Wat zou er op de maan te zien zijn? Wat een vraag. Ik denk dat er daar een basis is voor vliegende schotels, zeg ik hem. Hij knikt ter instemming. Dat dacht ik ook altijd, die vliegende schotels moeten toch ergens vandaan komen, zegt hij. Ik heb eens een documentaire gezien waarin ze beweerden dat er op de donkere kant van de maan hele steden te vinden zijn. De laatste keer dat ze op de maan geland zijn, moesten ze maken dat ze weg waren want die buitenaardsen konden er niet meer mee lachen. Wij waren hier eerst, zeiden ze, blijf aan uwen kant. Maar die Amerikanen luisterden niet, zoals gewoonlijk. Ze hebben toen met hun vliegende schotels hun spaceshuttle uit de lucht geschoten. Hetzelfde gaat gebeuren als ze ooit op Mars zullen landen. Daar wonen dezelfde wezens die op de maan zitten. Let op m'n woorden, ze zijn onze planeet aan het koloniseren en niemand die het in de gaten heeft. Al die uitvindingen van de laatste vijftig jaar komen zomaar niet uit de lucht gevallen. Neem nu die communicatiemiddelen, gsm, internet en nog wat van die dingen die een mens compleet afhankelijk maken, die zijn bij hen al lang voorbijgestreefd. Zij hebben andere middelen hé?
Zo denk ik er ook over, zeg ik hem. Ik denk zelfs dat ze heel de boel kunnen platleggen met één druk op een knop. Wat als het internet plots wegvalt? Alles is computergestuurd, zelfs de elektriciteit, water en andere nutsvoorzieningen. Om nog maar te zwijgen van de banken. Je staat op en je wilt geld afhalen aan een bankautomaat. Gaat niet, computer zegt dat je saldo ontoereikend is. Daar sta je dan hé? Geen nood, we vragen het binnen in de bank. Gaat niet, ze krijgen de kluis niet meer open. En het weinige geld dat voorhanden is, dient om de rijken mee uit te betalen. Kunt ge geloven wat een chaos er zal ontstaan? Deuren van warenhuizen gaan niet open, die werken ook op elektriciteit. Water wordt niet meer opgepompt, uit de kraan komt er alleen een paar druppels. Je gsm ligt erbij alsof hij de geest gegeven heeft. Geen verbinding. Zo ook je pc, tv, radio. Alles is dood. Dat noemen ze dan vooruitgang hé? Die buitenaardsen lachen zich een kriek. Eén druk op een knop was genoeg om al die satellieten uit de lucht te halen. Ut het niets te halen, bedoel ik, want die draaien hun rondjes in het luchtledige. Ik denk dat er velen met de handen in het haar zouden zitten. Maar 't zou ook een voordeel zijn voor de sterrenkundigen. Eindelijk een open hemel die niet vervuild wordt door al het licht dat wij produceren…
Hij knikt instemmend. Je hebt er schijnbaar al over nagedacht, zegt hij tegen mij. Ik ben blijkbaar niet de enige die er zo over denkt, voegt hij eraan toe. Toen ik dat aan m'n psycholoog vertelde, zei die dat ik een verwrongen geest had. Er zijn geen marsmannetjes op de maan en ook niet op Mars. Als ik hem vroeg waarom hij daar zo zeker van was, kon hij niet antwoorden. 't Is niet omdat je iets niet ziet, dat het er ook niet is hé? De lucht die je inademt zie je ook niet en toch is ze er, nietwaar?
Ik moet hem gelijk geven. Een waarheid als een koe. Geloof je in God, vraagt hij me. Ik heb geloofd, maar er zijn teveel tegenstrijdigheden in wat ze hier als geloof verkondigen. Luister naar m'n woorden, maar kijk niet naar m'n daden hé? De mens is en blijft een roofdier, hoe je het ook draait of keert. We zijn zoogdieren, maar we willen het niet geweten hebben. Misschien zijn we voor buitenaardse wezens wel een lekker hapje? Zeven miljard mensen, kies maar uit hé? Een paar meer of minder die verdwijnen, maakt niet veel uit, zou ik zo zeggen. Al die mensen die verdwijnen, zonder een spoor na te laten, zijn misschien in een stoofpotje beland. Of ze zijn meegenomen om te experimenteren, dat zou ook kunnen. Wie zegt dat we niet een uit de hand gelopen experiment zijn? Gedumpt op deze planeet om te zien hoe we verder zouden evolueren? Daarna zijn ze ons gewoonweg vergeten. De nieuwe generaties buitenaardsen nemen nu de draad terug op. Ze geven ons met mondjesmaat nieuwe technologie, die ons regelrecht naar de dieperik zal leiden…
Het hoeft zo niet te lopen, zegt hij me. Maar 't is een feit dat we met veel te veel zijn op deze planeet. Of de natuur zal een selectie doen of we zullen het zelf doen. Ik denk dat de natuur al begonnen is met de grote opkuis. Al die natuurrampen zijn er niet op één dag gekomen. Vroeger was dat ook al het geval. De zondvloed, uitbarstingen van vulkanen, overstromingen alom. Hele beschavingen die plots verdwenen zijn. Zomaar. We zoeken ons suf om de reden te vinden. Alsof we het kunnen tegenhouden. We zoeken naar de oorsprong van het heelal, terwijl we niet eens weten hoe de aarde in elkaar zit. Voor alles moeten we een wetenschappelijk uitleg hebben. Ze zijn allemaal zo geleerd hé? We spenderen miljarden om bommen te maken, die het mensdom in één klap kan wegvegen. Maar de hongerigen voedsel geven, kunnen we niet. In het westen gooien ze kromme groenten of fruit weg, want niemand koopt het. Als ze morgen zeggen dat bananen recht moeten zijn, gaan we dan de kromme ook laten liggen? Een aap ziet een banaan als voedsel, of die nu recht of krom is hé?
Charlie heeft in m'n ogen gelijk. Ik kan me daar ook kwaad in maken. Al die verspillingen, tot wat leiden ze, vraag ik me soms af. Het gesprek begint zwaarwichtig te worden. Ik kijk op de klok. Bijna elf uur. Charlie volgt m'n blik, maar maakt geen aanstalten om op te staan. Ik begin me af te vragen of hij wel een thuis heeft. Misschien slaapt hij wel op een kartonnen doos, ergens in een station of leegstaand huis? Z'n kleren zien er in elk geval niet al te fris uit, hebben duidelijk betere tijden gekend. Ik wil het hem vragen, maar ben bang dat ik hem zal kwetsen. Wie is die Charlie feitelijk? Een landloper? Hoe breng ik hem aan z'n verstand dat er een tijd van komen en gaan is? En dan komt m'n ware ik boven. Recht voor de vuist. Ik zeg hem gewoon dat de avond gezellig was, maar dat ik m'n boetiek ga afsluiten. We kunnen altijd nog eens afspreken, zeg ik hem, om ons uitermate boeiende gesprek verder te zetten. Hij kijkt me aan met zulke triestige ogen dat ik even de kluts kwijt ben. Wil je hier slapen, flap ik eruit. Tien seconden later heb ik al spijt van deze impulsieve vraag. Nee, zegt hij, ik wil je niet tot last zijn. Ik slaak een onhoorbare zucht. Zoals je wilt, zeg ik iets te vlug. Kun je me vijf euro lenen om de tram te nemen, vraagt hij me zachtjes. Natuurlijk, zeg ik hem. Ik betaal je morgen terug, zegt hij. Dat zeggen ze allemaal, denk ik dan. Dat hoeft niet, je verhaal was meer waard. Ben je morgenavond thuis, vraagt hij me. Ik denk het wel, maar er kan altijd iets tussen komen hé? Mag ik langskomen? Daar kan ik nu niet op antwoorden, zeg ik naar waarheid…
Charlie staat op de overloop, wil blijkbaar nog iets zeggen. Ik wens hem nog een goedenavond en wees voorzichtig. Een vriend van mij is een week geleden overvallen op de tram. Dus uitkijken waar je ga zitten, niet in de tweede wagon, zeg ik hem. Hij steekt z'n hand uit. Ik schud hem de hand. O ja, zegt hij, ik heet feitelijk Charles, maar Charlie voor de vrouwtjes. Vrouwtjes drinken ook Kriek hé? Maak dat je wegkomt of je kunt de trappen nemen in vrije val, zeg ik met een glimlach…
©GoNo
feedback van andere lezers- ivo
droevig lachwekkend ironisch sarcastisch - gewoonweg fantastisch
GoNo2: Dank u wel! - dorus
knap
GoNo2: Dank u wel! - andremoortgat
Charlie's Angels komt mij voor... fluisteren hun muze en drinken
zich een kriek
GoNo2: Dank u wel!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend:   3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
