Volg ons op facebook
|
< terug
Buren….
Met het elektrisch kacheltje aan haar voeten, een dekentje over haar knieën, haar handen in zelfgebreide wanten en een wollen muts op haar grijze haren, zit ze op haar veranda naar de vogels te kijken. Haar vogels. De koolmeesjes pikken in de zaadbollen die ze opgehangen heeft in haar verwilderde tuin. Haar tijgerkat ligt op haar schoot, heeft duidelijk geen interesse voor die kwetterende vogels. Zijn buikje is al volgevreten, een sappig vogeltje kan er niet meer bij. Hij doet er ook geen moeite meer voor. Ze zijn hem telkens toch te vlug af. Komt er nog bij dat hij een deel van z'n dieptezicht kwijt is. Als hij springt kun je er donder opzeggen dat hij er naast springt. Vogeltje, wat zing je vroeg, zegt z'n bazinnetje altijd. Ja, die snertvogels zingen altijd te vroeg, denkt de kat dan…
Waarom is je tuin zo verwilderd, vraagt de buurman, keer op keer. Ter nagedachtenis aan m'n man zaliger, antwoordt ze ook keer op keer. Buurman lijdt een beetje aan geheugenverlies of doet alsof. Ze speelt het spelletje mee, zomaar, omdat ze toch niets anders te doen heeft. Wil je dat ik je tuin een onderhoudsbeurt kom geven, vraagt buurman, in de hoop haar ook een beurt te kunnen geven. Nee, zegt ze op gedecideerde toon, deze wildernis is puur natuur, God heeft het zo geschapen. God heeft ook tuinmannen geschapen, zegt buurman. Nee, zegt ze, God heeft nooit een mens geschapen om te werken. Denkt ge dat God stond te zwaaien met een loonbriefje op 't einde van de maand, vraagt ze. Buurman moet eventjes nadenken. Zo goed kent hij God nu ook weeral niet…
't Begint serieus koud te worden, zegt buurman, veranderend van onderwerp. Dat elektrisch vuurtje, verbruikt dat veel? Ja, als het brandt hé, zegt ze met een glimlach. 't Is al jaren kapot, maar 't geeft me het gevoel dat ik warme voeten heb. Buurman kan niet goed volgen. Hoeft ook niet. We gaan een strenge winter krijgen, let op m'n woorden, zegt buurman. Zou kunnen, zou ook niet kunnen, zegt ze, seizoenen komen en gaan, we moeten het nemen zoals het komt. De mens wikt en God beschikt, zegt ze al denkende dat de buurman een stukje kan zagen. Maar ze is te beleefd opgevoed om het hem te zeggen….
Je kat begint oud te worden, ik zag hem gisteren springen naar een vogel en hij sprong er verdorie glad naast, zegt buurman. Buurman is nu bezig de takken van z'n boom bij te snoeien. Z'n ladder staat een beetje wankel en ' t is kwestie van tijd dat hij met z'n klieken en klakken in z'n zelf gegraven vijvertje zal liggen te spartelen. Wat dan weer het leven zal kosten aan enkele uit de kluiten gewassen goudvissen. Zouden er zilvervissen bestaan? Of bronsvissen? Zouden er vissen bestaan met watervrees? Aprilvissen misschien, denk ik dan…
Pas maar op, subiet valt je ladder om, zegt ze, hopende dat z'n ladder wel degelijk zal omvallen. Zodat hij twee minuten op zal houden met z'n gezaag. Ik pas wel op, zegt hij, 't is niet de eerste keer dat ik die boom snoei hé? Nee, denkt ze, maar 't kan wel de laatste keer zijn. De koolmeesjes zitten op een tak te vertellen hoe goed ze het hier zouden hebben als die verdomde oproerkraaiers van een eksters hier de baas niet zouden spelen. Om nog maar te zwijgen van die duiven, zegt het oudste koolmeesje. 't Zijn altijd de kleintjes die het moeten bekopen, zegt een klein koolmeesje met een Calimero-complex. De kat trekt één oog open, kunnen die vogels hun bek geen twee minuten dichthouden? Ze kwetteren even veel als de buurman, denkt hij…
Het gaat regenen, zegt buurman, 'k voel het aan m'n grote teen. Als m'n grote teen begint te tintelen, gaat het regenen. Als mijn grote teen begint te tintelen, krijg ik goesting in seks, denkt de vrouw op de veranda. En dan regent het vochtverlies, denkt ze grijnslachende. Buurman heeft gelijk, het begint inderdaad zachtjes te regenen. Van die miezerige regendruppels, die een fijn gordijn veroorzaken. Dat beetje regen kan haar niet deren. Buurman ook niet. De kat springt van haar schoot, hij houdt helemaal niet van regen. De vogels zwijgen. Als het regent zwijgen de vogels…
Ik ga m'n zaag halen, zegt buurman. Twee zagen is een beetje teveel van 't goeie, denkt ze, maken dat ik hier weg ben. Ze staat op, gaat naar binnen en kijkt van achter het keukenraam naar buiten. Naar binnen kijken zou absurd zijn hé? Ze ziet hoe buurman terug op z'n ladder kruipt en hevig begint te zagen. Z'n ladder wiebelt van links naar rechts en omgekeerd. Dat loopt niet goed af, denkt ze. Plots ziet ze buurman molenwieken. De ladder schuift weg. Buurman ook. Harder met je armen bewegen, denkt ze, op en neer, anders val je als een baksteen naar beneden, zegt ze tegen het keukenraam. De buurman hoort het niet, met als gevolg dat hij in z'n vijver belandt. Twee goudvissen laten hierbij het leven. Twee andere liggen te spartelen als een vis op 't droge. Wat in hun geval letterlijk te nemen valt…
Zo, denkt ze, het water zal buurman nu wel uit de mond lopen. Wie is er nu zo gek om een vijver rond een boom aan te leggen? Als je een tuin laat verwilderen, hoef je geen bomen meer te snoeien, denkt ze hardop. Als er storm is, breken die dode takken wel vanzelf af. Ze gaat terug naar de veranda. Hoort buurman vloeken. Gaat het, buurman, roept ze vragend. Nee, het gaat helemaal niet, ik ben kleddernat, antwoordt buurman op kwade toon. Z'n fluitje zal gekrompen zijn, denkt ze, te veel water doet alles verschrompelen. Ze hoort hoe z'n vrouw hem staat uit te kafferen. Da's pas liefde, denkt ze…
Kom, zegt ze tegen de kat, die haar gevolgd is, we gaan naar ' Familie ' en ' Thuis ' kijken. De kat denkt er het zijne van, geef mij maar National Geographic, liefst over grote katten…
Buurman krijgt de neiging om z'n vrouw de kop af te zagen. Maar hij kan niet tegen bloed. Z'n vrouw zegt dat hij zo niet het huis binnen mag. Ze kuist niet voor God en klein Pierke hé? Moet ik me dan uitkleden buiten, vraagt hij. Ja, waar anders, antwoordt ze op kort afgemeten toon. En wat gaan de buren zeggen? Dat de garnalen klein zijn dit jaar, zegt z'n vrouw, terwijl ze naar z'n onderbuik wijst. Uwen mossel is ook al lang de versheiddatum overschreden, antwoordt hij gevat terwijl hij zich schudt als een hond die pas uit 't water komt. Buurvrouw staat haar ramen te kuisen van de slaapkamer. Ziet hoe buurman plots in z'n nakie staat. Die buurman is voor niets verlegen, denkt ze. Hij ziet haar, zwaait naar haar. Zonder schroom. Z'n klokkenspel zwaait ook. De klokken van Rome zijn er vroeg bij dit jaar, denkt de buurvrouw. Ze kan haar ogen niet afhouden van de naakte buurman. Haren vent is al een jaar overleden, vandaar hé?
Buurman z'n vrouw roept hem tot de orde. Hebt ge bijna gedaan met te stoefen met het gene je niet hebt, vraagt ze. Ze sleurt hem naar binnen. Hij mompelt dat het nooit goed is. Als een liefhebbende echtgenote heeft ze propere kleren klaargelegd. Hij trekt ze aan. Toch spijtig dat m'n andere buurvrouw niet op haar veranda stond, ik zou helemaal naakt op die ladder terug geklommen zijn. Ik zou haar gezicht wel eens willen zien hebben, als ik op die ladder een stijve krijg…
Ze ligt te slapen in haar zetel, de kat snurkt even hard als zij. De televisie staat te spelen voor Jan Lul. Ze droomt hoe haar buurman er uit zou zien, helemaal naakt. Zou hij een grote of een kleine hebben? Speelt feitelijk geen rol, als het maar deugd doet, droomt ze…
©GoNo
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
Gezellig volkske. :-)
GoNo2: Dank u! - ivo
hoe het ook kan verkeren zonder dat er een woord te veel vuil wordt gemaakt !
knap
GoNo2: Dank u! - greta
Handig zo'n grote teen die laat voelen wanneer het weer 's tijd wordt.
Nogmaals ... heerlijk leesvoer GoNo, blij dat je schrijft.
GoNo2: Dank u ! - andremoortgat
Sluit aan bij Greta
GoNo's vitamientjes
Gaan er in als zoete broodjes
GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 9Uitstekend:   4 stem(men), 80%Goed: 1 stem(men), 20%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 5 stem(men) |
