|
< terug
Goede en slechte voornemens...
Het jaar is bijna om. Voor de zoveelste keer. We gaan al onze goede voornemens van het voorbije jaar verzetten naar 't nieuwe jaar. Ik noem dat recyclage van goede voornemens. Je moet toch ergens beginnen hé?
Goede voornemens...
Ik ga proberen minder te roken. Ik zeg wel ' proberen'. Er is totaal geen garantie dat ik het ook daadwerkelijk zal doen. Maar 't klinkt goed uit de mond van een verstokte roker. M'n kinderen zijn nu al blij dat hun eventuele erfenis wat langer op zich zal laten wachten...
Ik ga ook proberen om wat minder Kriek te zuipen. Hoe minder ik drink, hoe rapper ik zat word. Raar, maar waar. Met Kerstdag dronk ik zes kriekjes van Lindemans en ik dacht dat het Pasen was. De paashaas bleek bij nader inzien m'n jongste kleinzoon te zijn...
Wat betreft m'n persoonlijke hygiëne, ik ga me volgend jaar minstens om de vier maand eens wassen. Gedaan dus met m'n halfjaarlijkse wasbeurt. De verkoop van shampoo en andere zepen zal opnieuw een beetje de hoogte ingaan. Het kan de slabakkende economie alleen maar ten goede komen...
Ik beloof, plechtig op m'n onschuldig communiezieltje, dat ik een beetje aan m'n conditie ga werken. Vanaf volgend jaar ga ik mij toeleggen op polstok springen onder water. Een discipline die niet van een leien dakje zal lopen, gezien ik water-en dieptevrees heb. Maar het zal m'n zelfontplooiing tot ongekende hoogten of diepten brengen. Althans dat hoop ik toch. Ik hoop ook dat ik niet verzuip want ik kan niet zwemmen...
Welke goede voornemens kan ik nog zo maken?
Een beter mens worden? Als ik in de spiegel kijk, zie ik altijd een goede mens. Ook een ouder wordende mens, met alle dagen meer rimpels en minder haar. Binnenkort zal ik verplicht zijn om m'n wenkbrauwen over m'n kale knikker te kammen. Een beetje ijdelheid is me niet vreemd hé?
De deurwaarders ga ik in 't nieuwe jaar bejegenen als zijnde mensen. Ik ga ze voortaan begroeten als waren het vrienden die op bezoek komen. Met een glaasje cava en een sigaartje. Voor de vrouwelijke deurwaarders of moet ik deurwaardinnen zeggen, zullen er pralines van Leonidas zijn, met thee of koffie...
Als ze willen zal ik zelfs propere lakens op m'n bed leggen, in geval ik mag betalen in natura. Je weet maar nooit hé?
Slechte voornemens...
Ik ga proberen om nog wat meer te roken. Vroeg of laat krijg ik kanker van al dat gekanker. Als ik dan sterf, heb ik toch m'n bijdrage geleverd aan de schatkist. Weer een pensioen dat ze niet moeten betalen. Met dat geld kunnen ze een arbeidsplaats scheppen hé? De ene z'n dood is de andere z'n brood, zegt een oude volkspreuk, als ik mij niet vergis.
Ik ga nog meer drinken dan in het voorbije jaar. Na zes kriekjes weet ik toch niet meer van welke planeet ik ben. Laat staan dat ik nog weet op welk feestje ik nu weeral verzeild ben geraakt. Ik herkende met Kerstdag m'n eigen kleinkinderen niet meer tot de buurman zei dat het zijn kinderen waren aan wie ik de kerstcadeautjes gegeven had. Die kindjes waren niet echt gelukkig toen ik alles terugnam....
Wat betreft dat wassen om de vier maanden, dat geloof je toch zelf niet. Aan de prijs dat de zeep staat, zou ik wel gek zijn hé? De oermensen wasten zich ook niet alle dagen en waren ze daarom minder gelukkig?
Dat polstok springen ga ik waarschijnlijk vervangen door een andere discipline. Met m'n fobie voor water en diepte ligt het voor de hand dat ik het moet zoeken in hogere sferen. Maar dan zit ik weer met die diepte hé? Neuken op een wasdraad, zegt me wel iets. Kwestie van m'n venwicht te bewaren. Stalen zenuwen moet men daar voor hebben. En zeker als die wasdraad gespannen is tussen twee huizenblokken. Maar we zullen wel een vangnet spannen. Sociaal als we zijn hé? Als het ware een sociaal vangnet. Met de nodige Krieken in m'n aftakelende lijf zal ik zelfs geen last meer hebben van de diepte...
De deurwaarders, die nu nog het lef hebben om in te breken in m'n appartement, zullen verwelkomd worden op boobytraps. Er zal ook elektriciteit op de deurklinken staan. Hoe meer verbruik, hoe liever ze het hebben bij de elektriciteitsmaatschappij...
Deurwaarders, die bij mij langs geweest zijn, zijn herkenbaar aan hun kroeshaar en zwartgeblakerde huid. We leven niet voor niets in een multiculturele samenleving, zeg ik altijd...
Het leven is als een loterij
Zoals een blikje met stoverij
Je weet nooit wat eruit zal komen
Laten we dus maar rustig verder dromen...
Zo, met deze toch wel fraaie voornemens, wens ik mezelf en m'n kat een vruchtbare samenwerking. Of we beiden 2016 gaan halen is nog maar de vraag. Maar op de vooravond van het jaar 2016 zal ik m'n voornemens van het jaar voordien recycleren en zal ik exact hetzelfde schrijven als nu. Niemand die het zich nog zal herinneren hé?
Ik al zeker niet wegens een verregaande vorm van Alzheimer, gepaard gaande met geheugenverlies. Dat heb je met een geheugen dat zo lek is als een zeef...
©GoNo
feedback van andere lezers- andremoortgat
Weet je nog de voornaam van Alzheimer ?
En voornemens om switchen naar achternemers
is alléén voor politieke ondernemers
GoNo2: Dank u! - warket
Minder roken en drinken neem ik me al meer dan tien jaren voor. Terwijl ik dit schrijf draai ik een onbesproken stikkie shag met rechts van mij net naast de computermuis een dieprood fruitig glas wijn. Het is maar een kwestie van leven voor de dood. Het ga je goed.
GoNo2: Dank u! - koyaanisqatsi
Je voornemens om lekker te blijven schrijven lijken alvast te gaan uitkomen. ;-)
GoNo2: Nee, ik stop ermee, maar wanneer is de vraag...
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 5Uitstekend:   2 stem(men), 67%Goed: 1 stem(men), 33%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
