Volg ons op facebook
|
< terug
De epidemie verspreidt zich gestaag
Ze kwam uit het niets, mysterieus de omgeving binnendringend.
Een kus op mijn wang. Een ijle fractie.
"Geen verwachting is als het ingevulde verlangen.", prevelde ze in mijn oor.
Ze had totaal geen idee hoe ze hier heen geraakt was, noch hoe de verstomming van de omstanders moest verholpen worden.
De oude geilaard had reeds een halve hand tegen de oerdrift wrijvend. Het kon niemand ontnomen worden. De aanblik, schroomloze schoonheid, dravend door de gedrochten.
"Wat moet dit toch?".
We waren samengeschoold voor de vereniging. Apolitiek fundamentalisme, zoals ons reeds vele generaties ingegeven. De velden lagen er uitgestrekt bij. Velen konden zich niet vrijmaken die middag. Ze zouden het zich lang betreuren. In de kerkers opgesloten na de coup. Als verwaarloosde, vergeten schepsels, opeengepakt en uitgehongerd.Velen konden niet zien door de epidemie.
De geilaard, met zijn fantoomvisioenen, werd langzij gedrongen toen de stilte over het plein viel. Gelukkig blies er een briesje uit de juiste richting, de akoestiek was nagenoeg harmonieus.
"Hoe kan ik hier terecht zijn gekomen?"
Ik maakte me los van hen.
"Vanwaar kom je?"
"Ik herinner het me niet?"
Dialoog was, door filoloog geklungel, één van de grootste kenmerken van het ras, waarom heeft nooit iemand geweten.
De egocentrische buien compenseren dit met lichtzinnigheid en gewoel.
Het duister werd door een opkomend licht verheven naar de andere zijde.
De brug tussen het materialisme en de ziel.
"Wat zijn herinneringen?", antwoordde ik .
"Ik weet wat er gebeurd is. Ik kan het enkel niet plaatsen in mijn herinneringen. Alsof ik er bij was, maar ik zie mezelf niet in de context van de omgeving. Het zal bij een volgende val terug zo zijn, denk ik. Niet weten wat ik er ging doen. Ik zou jou zien, wat je me zei herinneren, maar niet begrijpen en kunnen uitmaken wat mijn plaats in dit midden is. Zo velen zijn blind, machteloos om wat ze niet kunnen vatten. Gefrustreerd om wat ze niet kunnen aanraken."
De oude geilaard blaakte een kreet en viel op zijn knieën neer. Niemand sloeg er acht op.
De wind viel neer, de propaganda stil. Ik keek rond, zij lag neer, tranend, mooi. Het blauw vergrauwde in de palmen van het licht. Ze was erbij, herinneringloos door de kosmos schrijdend. Ze zal het nooit weten. Hoe ze hier terechtkwam, hoe ze hier vandaan moet.
Een verzuurde plek nam de vrije plaats op mijn wang in, een toxische kus.
"Wat raar, waar is de pijn? De mogelijkheid om negatieve stralen gewaar te worden, het gekerm."
Ik staarde naar het raam, het was ons niet vreemd langs vele en gene zijde begluurt te worden.
Zij was reeds opgestaan, door de menigte wandelend, lichamen die zich tegen elkaar aan dringen, de ademnood als angstgevoel, de opwinding, de aanraking.
De ijzige stilte beroerde weinigen, ze wreven tegen elkaar, de schoonheid, schroomloos.
feedback van andere lezers- Rinka
er zitten erg mooie zinnen tussen, dat wel, maar ik begrijp er eigenlijk niks van. ligt dat nu aan mij?
fugaz: Hoi,
Ik waardeer je mening over mijn probeersel en ik kan enkel meegeven dat het mij zeker niet om de doorzichtigheid van het verhalen gaat. Ik schakel zinnen aan elkaar die tot een geheel zouden moeten en soms ook kunnen verworden met als hoofdidee in het achterhoofd: de doorzichtigheid abstract maken en de abstractie doorzichtigmaken (wat naar mijn oordeel, tegenover mijn werk, slechts kan mits enige toelichting aangaande mijn idee om tot dergelijk schrijven te komen)
Het is ook niet het geval dat ik mij het hoofd breek om dingen met enige abstractie voor te stellen, het vloeit gewoon uit mijn pen en ik denk er niet lang over na (getuige de repliek van een collega die mij op de grammaticale fouten wees).
ik vind het een genre als eenander en pas de abtractie hierin dan ook graag toe.
Gtz Jurgen - Vansion
goed goed goed
als experiment vind ik dit geweldig
maar minstens moeten je zinnen grammaticaal kloppen en foutvrij zijn. zelfs in deze verkennende contreien moet je de lezer respecteren; nieuwheid geeft je geen vrijgeleide voor slordigheid. Als jij één reden kunt aanhalen om begluurt met een t te schrijven, zwijg ik. En dat is eigenlijk het onnozelste voorbeeld.
als je graag wil dat ik dit zin per zin hard maak, laat je het maar weten. dat doe ik heel graag. één keer. maar ik heb zo'n vermoeden dat je dat zelf even goed kan als ik . heb ik het mis?
fugaz: Gegroet,
Je hebt zeker gelijk dat je de lezer moet repecteren en aldus de regels van de grammatica toe te passen en zodoende kan ik enkel verdedigen dat mijn schrijven voorlopig ontspruit uit flitsen gedachten die ik in een bepaalde orde wens weer te geven.
Doch dit pleit mij niet vrij het goede goed te doen en aldus zal ik er naar de toekomst toe zeker naar trachten deze regels toe te passen.
Gtz Jurgen - geertje
"begluurt"
dit viel mij meteen op...
verder vind ik het wat "overdadig" béschreven
en begrijp ik de...bedoeling...ervan niet
ik ben dus niet mee, maar kan ook aan mij liggen natuurlijk
graag gelezen
fugaz: Dag,
het is een algemene repliek dat deze tekst vrij onbegrijpelijk is en hij zal het ook zijn. Er zit geen specifieke plot in of zo, ik heb dat ook niet graag.
ik probeer te schrijven met de bedoeling dat elke lezer een individueel beeld creëert van wat deze gelezen heeft. En hier op zaijn manier van geniet. Ik probeer dergelijk werk (er zal nog gelijkaardig werk uit mijn pen vloeien) als een genre te zien en denk wel dat er gelijkgestemden onder ons zijn die dit ook zo zien.
Je kan er wel vanuit dat er weinig of geen vat is op mijn werk (toch niet wat ik in mijn achterhoofd heb om nog te delen met jullie) en je er zelf een interpretatie zal moeten aan geven.
Ben wel blij dat je het graag gelezen hebt
Gtz Jurgen - duivelstrikje
mooi,
jouw feedback's hebben mij geholpen om zo een beetje meer te begrijpen. Het is een moeilijk verhaal, zeker voor mij, ik heb een zwak voor taal, ik veronderstel dat ongeveer bijna iedereen op deze site dat weet ;)
"Het blauw vergrauwde in de palmen van het licht."
Prachtige zin, echt mooi, subliem!!
"Zo velen zijn blind, machteloos om wat ze niet kunnen vatten."
ook een pareltje, vind ik persoonlijk.
Knap stukje, alleen moeilijk om te begrijpen maar prachtige zinnen, prachtige taalgebruik,
groetjes
fientje
fugaz: Dag,
Ik vind het leuk dat je door mijn feedback een ietje klaarder kijk hebt op mijn werk. Ik zou er misschien wel moeten naar trachten minder abstract te schrijven, daar zeker al niet iedereen er even enthousiast mee om gaat en er conditionering zou optreden.
Ik ben evenwel verheugd over het feit dat je bepaalde zinnen kiest, wat (en zeker in mijn poëtische zinderingen) wel één van mijn betrachtingen is. Niet om het geheel te fragmenteren dan wel om de inventiviteit te benadrukken en de sfeer van het werkje te benadrukken.
Er volgt nog
Jurgen - VickyLievens
Mooie woordkeuze.
Buitengewoon goed, mooi en leuk geschreven
Groetjes Vicky
fugaz: Dank je Vicky
De meningen rond mijn verhaalend werk lijken nogal verdeeld.
Maar ja, over smaak valt niet te twisten hé.
Gtz Jurgen
|
