writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Kaartperikelen...

door GoNo2


De Colruyt is gesloten wegens verregaande verbouwingen. Ze gaan de ingang verleggen naar de uitgang. Wat voeger de ingang was, wordt nu de uitgang. Ik veronderstel dat ze gewoon de bordjes van plaats zullen wisselen. Of is dat te eenvoudig?
Er komt ook een kassa bij. Om ons beter te bedienen, naar het schijnt. De zon schijnt ook achter de wolken, denk ik dan. De verse groenteafdeling wordt ook uitgebreid. Verse groenten die men onmiddellijk moet consumeren of invriezen, anders staat er na twee dagen schimmel op. Een beetje zoals hun goedkope bananen. Ik gooide ooit zo een banaan naar een aap in de zoo, die rook er aan en gooide hem terug. Wat een bewijs is dat apen het verschil kennen tussen goedkope en duurdere merken. We kunnen er nog wat van leren...

Ik ben nu verplicht om naar de Delhaize te gaan. Een paar kilometers verder. Wandelen is gezond voor lijf en leden, zegt mijn dokter altijd terwijl hij nog een sigaartje opsteekt. Kan zijn, maar niet als je met twee zakken boodschappen moet sleuren. 't Was al een hele tijd geleden dat ik nog in de Delhaize geweest ben. Ik trek mijn ogen open. Hier hebben ze ook veranderingen doorgevoerd. Ik moet alles zoeken, zelfs een naald in een hooiberg vind ik niet. Misschien omdat er helemaal geen hooiberg staat? Zou niet misstaan in een grootwarenhuis. Landelijk en puur natuur. Met een bordje ' Wij doen iets aan het klimaat!'

Ik laad mijn rode mand op wieltjes vol. Die dingen zijn onhandig, ik bots overal tegen, waan mij op de Sinksenfoor in de botsautootjes. Hoe komt het dat er altijd zo een snertmuziek gespeeld wordt? Van die muziek om van te huilen, waar is de tijd van goeie muziek van de jaren zestig, zeventig en tachtig. Is die hedendaagse muziek speciaal gemaakt om in een warenhuis te spelen? Om het aantrekkelijk te maken voor de jeugd? Die kopen alleen een blikje Red Bull omdat ze denken dat het hun vleugels zal geven. Zodat ze de illusie hebben vrij als een vogel te zijn. Droom maar rustig verder, denk ik dan...

Ik kom aan de kassa. Met veel gevoel voor dramatiek steek ik mijn nieuwe kaart in de betaalterminal. Een nieuwe kaart, deze morgen geleverd in de brievenbus. Was al blij dat ik die niet moest gaan halen want mijn bank is aan de andere kant van de stad. Vroeger hadden we een filiaal in Hoboken, maar met de opkomst van het digitaal tijdperk en om ons nog beter te kunnen bedienen, van de ene dag op de andere gesloten. We betalen ons de pleuris aan de bank om alles zelf te moeten doen. Dat noemen ze vooruitgang hé?

Kaart geweigerd door de bank. Verdomme, ze komt toch van die bank. Wat krijgen we nu? Er ontstaat een file aan de kassa. Iedereen bekijkt me alsof ik een bommengordel draag. Zou ik eventjes de terrorist uithangen, bedenk ik mij. Nee, te riskant in deze donkere tijden.
De kassierster is vriendelijk, probeert nogmaals. Kaart geweigerd. Nogmaals. Kaart wordt nog steeds geweigerd. Zweetdruppels verschijnen op mijn voorhoofd. Ik krijg het warm en koud tegelijk. Een aanval van een sluimerende griepje?

Er zit niets anders op dan alles terug uit te laden. Ik zeg luidop sorry aan de kassierster en de file. Als ik buiten ben, denk ik er plots aan dat ik mijn kaart nog niet geactiveerd heb. Ik schiet in een lach, kan alleen mij overkomen. Het verstand komt met de jaren, bij de ene al wat vlugger dan bij de andere.

Ik ben terug gegaan. Bij dezelfde kassa. Maar met een pak boodschappen minder. Nu zou het moeten werken, zeg ik. Hopelijk toch. Nederig beken ik de fout die ik gemaakt had. Kan gebeuren, zegt ze vriendelijk. Zou ik haar uitnodigen om na haar uren iets te gaan drinken? Nee, ze is waarschijnlijk getrouwd, heeft een stuk of vier kinderen die morgen gaan betogen en haar ventje is een boom van een vent, die in zijn vrije uren bokslessen geeft aan de Molenbeekse jeugd. Mijn fantasie slaat weer eens op hol, mijn geest gunt me geen minuutje rust. Maar ik ben wie ik ben, denk ik dan...

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • Jan__Willems
    herkenbaar, ik heb altijd 50 euro cash bij voor noodgevallen als deze...
    GoNo2: Hoe ziet 50€ er uit?
  • maarten54
    Een vertellen over een simpele bankkaart, en de mens die hem beet houd, die ook. Leuk en met droge simpele humor er doorheen gemixt; iets voor mij. Ik heb het dan ook graag gelezen, dank je wel dat ik even binnen mocht.
    GoNo2: De deur staat altijd open als ze niet gesloten is door reden van ontoegankelijkheid hé?
  • doolhoofd
    Ja, 't is niet simpel meer tegenwoordig. Technologie zou alles makkelijker maken werd ons beloofd, maar het moet allemaal zo precies zijn en het is zo multidimensionaal en ingewikkeld, dat je er op den duur in verdrinkt.
    GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 1 stem(men), 33%
Goed: 2 stem(men), 67%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .