writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Het zijn harde tijden voor mensen zoals ik...

door GoNo2



Klop, klop, op mijn deur.
Bonk, bonk, op mijn deur...

Klop nog iets harder dan zit je er door, denk ik dan. Het is zondag, ik wil niet gestoord worden in m'n overpeinzingen. Mijn wasmachine staat rondjes te draaien, maakt af en toe lawaai alsof er een tank op rupsbanden door mijn living raast. Het is acht uur en ik mag lawaai maken zoveel ik wil. Of ik geen rekening met de buren moet houden? Nee dus, ze houden ook geen rekening met mij. Wat heb je eraan om sociaal te wezen als ze je vierkant uitlachen? Iedereen weet dat ik niet graag lach, 't is telkens een inspanning van 130 spiertjes, heb ik me laten wijsmaken. Je krijgt er rimpels van. De reden dat ik er uitzie als een mopshondje dat te lang in het water gelegen heeft...

Bonk, bonk, nog iets harder!

't Is de Walter, hoor ik roepen.

Voor de Walter wil ik een uitzondering maken. Walter is een gepensioneerde schooldirecteur. Een man die ontzettend veel boeken heeft, zelf een boek geschreven heeft en ik moet eerlijk toegeven dat hij wel talent heeft. Het is niet iedereen gegeven om een kookboek te schrijven. Ik heb hem al voorgesteld om een tweede boek te schrijven maar dan met de belachelijkste gerechten die er bestaan. Hij ging er over nadenken. Waarschijnlijk is hij al research aan het doen en mag ik het niet weten...

Ik doe open.

" Wat is er, dierbare vriend?"
" Dierbaar, er is niet veel dierbaar aan hé?"

Die Walter toch, altijd vrolijk als hij geen depressie heeft...

" Kom binnen ondierbare Walter, pak een stoel en blijf staan, doe alsof je thuis bent maar vergeet niet dat je op een ander bent!"
" Onnozelaar, ze moesten je interneren, liefst in een kamp in Siberië, je houdt toch zo van de natuur hé?"
" Walter, 't is zondag, ik zal op die lieflijke opmerking maar niet ingaan, maar in ieder geval bedankt dat je me nog zo graag ziet hé?"
" Denk je dat ik een homo ben soms?"
" Heb je iets tegen homo's? Da's niet politiek correct hé?"

Ik weet dat hij van de oude stempel is, katholiek en ook conservatief opgevoed. Dus een beetje jennen kan geen kwaad, denk ik dan...

" En welke eer brengt u naar mijn nederig stulpje?"
" Er loopt water in mijn keuken !!"
" Walter, volg mij. Kijk, dat noemen ze een kraantje. Dat is verbonden met een leiding. In die leiding zit water en als ik dat kraantje openzet, stroomt er water uit. Simpel en toch straf hé?"

Ik zie aan z'n blik dat hij op het randje staat van mij in m'n spoelbak te verzuipen.

" Ik bedoel dat er een lek is bij jou..."
" Zou kunnen, is eigen aan het ouder worden, dat noemen ze dan weer incontinentie. Ook simpel en even straf als dat kraantje waar er water uitkomt hé?"
" Jongetje, ik bedoel dat er water bij mij binnen sijpelt, los door mijn plafond. Ik hoop dat je goed verzekerd bent want dat gaat je een aardige cent kosten..."

Ik schrik en dat op een zondag. Zeg dat het niet waar is hé?

Ik ga naar de badkamer, stap pardoes met mijn sokken in een halve centimeter water. De watertoevoerdarm van mijn wasmachine is verdorie losgekomen. Ik haat die wasmachine.
Ik draai het kraantje dicht, de waterval stopt.

" Walter, sta daar niet te staan en help mij Met emmer en dweil of wilt ge dat heel uw appartement op Atlantis gaat lijken?"
" Manneke, ik ben 84 jaar, waarom denk je ik een kuisvrouw heb?"
" Zeker niet om op te zitten of te liggen hé?"
" Je zou nog verschieten wat ik nog allemaal kan op m'n oude dag!"
" Vertel Walter, vertel, ik word er nu al geil van en dat op een zondag hé?"
" Kuis uwen natte boel op en als ge dan nog nat staat, trakteer ik je op een watertje. Een watertje met gas. Mosterdgas, in uw geval. Saluut en de kost, ik ben ermee weg, moge God genadig zijn. De hemel staat altijd open voor onnozele kinderen hé?"

Voilà, denk ik dan, van uw buren moet je het hebben. Sociaal en meelevend? Vergeet het maar, 't zijn harde tijden voor mensen zoals ik...

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • maarten54
    Leuk vertelsel hoewel ik het stukje met mosterdgas niet echt kan waarderen. ( of ik begrijp het verkeerd, kan ook natuurlijk) In het verhaal komt hij mij juist over als geschikte peer.
    GoNo2: Dank u!
  • Koyaanisqatsi
    geen verdere commentaar nodig...
    toppie

    GoNo2: Dank u!
  • Jan__Willems
    Echt van genoten! Ik heb deze op onze facebook pagina gezet. je kan daar zelf ook op posten indien je dat wenst. Als je het liever niet hebt, laat het weten.
    GoNo2: Ik zit op geen enkele sociale media. ik ben geen kuddedier hé? Maar u heeft de toelating om mijn hersenspinsels te publiceren. Over de royalty's spreken we later nog wel. :-)
  • Clodius
    Je geweldige humor doet mij aan die van de schrijver Jo van Damme denken, en dat is geen vals compliment ! Heb enorm genoten van je tekst !
    GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 7

Uitstekend: 3 stem(men), 75%
Goed: 1 stem(men), 25%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 4 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .