writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Uit het leven van een Draak 2

door Draakje

2. Het jong

Hij wou eruit. Zijn eerste wereld had zijn tijd gehad. Toen hij voor het eerst van zichzelf bewust was geworden, was het een luxueuze plaats geweest. Lekker warm, met een zacht gedempte schijn, voeding in overvloed. Zuurstof was aangevoerd via de breekbare, poreuze schaal van zijn verblijfplaats, koolstofdioxide langs diezelfde weg afgevoerd. Ook een deel van de waterachtige substantie waarin hij zwom, was mettertijd gedeeltelijk verdampt via de schaal. Nu was er een kleine luchtkamer ontstaan, waarin zijn neus pijnlijk tegen de schaal aandrukte.
Hij wou bewegen, uitstrekken, verkennen. Zijn longen, wakker gemaakt door de plagende zucht zuurstof van de luchtkamer, schreeuwden om meer échte lucht. Toch liet hij zich niet opjagen. Hij wist dat er leven was in de wereld buiten zijn knusse kamertje. Het zachte gestommel en de kleine krasgeluidjes waren hem niet ontgaan, ondanks het feit dat ze nauwelijks waarneembaar waren geweest doorheen de schaal en ook nog eens vervormd werden door de vloeistof rondom hem. Hij zou niet zomaar in de armen van dit wezen lopen. Niet voor hij voor zichzelf had uitgemaakt wat en wie, en of het een bedreiging vormde voor hem.
De kleine stifttand die op zijn neus prijkte en die hij mettertijd weer verliezen zou, onderzocht de eischaal nauwgezet. Tik tik tik. Hij verplaatste zich een paar centimeter en begon opnieuw. Tik tik tik. Zijn oren bestudeerden het geluid : de intensie, de echo. Het gaf hem een idee van hoe dik de schaal was, en hoeveel kracht hij zou moeten zetten om erdoor te breken. Deze kennis kwam instinctief tot hem, hij moest er niet echt over nadenken. Tik tik tik. Tik tik tik. Aha.
Hij negeerde zijn longen, zijn verkrampte ledematen, en draaide zijn hoofd zodanig dat hij de juiste hoek verkreeg voor de ultieme slag. Hij spande zijn nekspieren, kneep automatisch zijn ogen dicht en liet zijn neus toen keihard op de uitverkoren plek neerkomen. Hij werd beloond met een overduidelijk krakend geluid, en toen was er licht, véél licht, maar vooral : lucht.

 

feedback van andere lezers

  • waterklok1
    maar één jong?
    hadden de draken geen kroost? ;)
    lot
    Draakje: Dit bepaald ras niet. Effe geduld, de uitleg daarover komt later ;-)
    Bedankt voor de feedback!
  • Ghislaine
    Kiekeboe voor het lieve kuikentje. Kijk met spanning uit naar het vervolg.
    Draakje: Bedankt!
  • geertje
    wow cindy
    heel mooi geschreven, beschreven.
    gebeurt het écht zó ?
    moet een mirakel zijn om naar te kijken.

    liefs, geertje

    Draakje: Eigenlijk geen idee, heb nog nooit een draak uit het ei zien komen ;-) Maareuh...Dat van de zuurstof en de verdamping, en de eerste echte ademteug van een kuiken (van eender welke vogelsoort) gebeurd wel echt zo. Dus wij veronderstellen...
    Bedankt voor de lovende woorden, Geertje.
  • Vansion
    Hou erg veel van dat nauwkeurig uitgebreid beschrijven ... in alle 2 de delen ...
    Draakje: Bedankt...
  • VickyLievens
    super,
    wat lief zeg!
    de stukken volgen elkaar ook heel mooi op
    ...
    komt er een vervolg???

    VERVOLG!!!!! VERVOLG!!!!! VERVOLG!!!!!
    Draakje: Oké oké oké ;-)
    Bedankt voor de mooie feedback!
  • RolandBergeys
    Knap, ik ga meteen naar III.
    Draakje: Thx!
  • Henny
    Heel beeldig geschreven, ik zag het voor me. Erg goed!
    Draakje: Tx!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .