Volg ons op facebook
|
< terug
*www.rdx.be* - 037. "Ik groet je, vader."
Ik weet het wel, vader. Je vrienden verraden is volgens de Joden de zwaarste zonde na broedermoord. En jouw verbondenheid met andere verlichte geesten was er één van het hoogste niveau. Misschien was je van oordeel dat het verkieselijker is de fouten van de behoeders van de menselijkheid te verdoezelen dan het wankele vertrouwen van de gewone mensjes op de proef te stellen? Misschien moet een mens het altijd van twee maten en gewichten hebben, zodat de slimmen de dwazen kunnen blijven beschermen tegen zichzelf? Misschien komt het er zelfs in de hemel louter op aan de overleden boel zo'n beetje op orde te houden met behulp van hiërarchie en stevige funderingen die zelfs op drijfzand standhouden?
Ik heb die stapel doofpotpapieren van je eigenhandig verbrand, vader. Ik heb me dus medeplichtig gemaakt aan je zwijgen. Ter compensatie van deze laffe daad heb ik "Mijn land in de kering" van Kareltje s.j. ook aan de rode vuurproef onderworpen. Ik moet zeggen dat de inhoud ervan even goed brandde als de rijkemensenverpakking. Na dit ritueel begon mijn journalistenpen, gekocht om in de ontstoken knieholte van de waarheid te poken, verdacht veel op een waterdragertje in dienst van mijn eigen naïviteit te lijken. Zelfs recensies kreeg ik er niet meer uitgeperst. Ik was zo beducht voor nieuw zand in mijn ogen dat ik nauwelijks nog in het licht van iets schoons durfde te kijken. Ik ben pour finir noodgedwongen ondergedoken in de neutraliteit van ongedwongen verhalen door en voor straatmussen. Zoals klaprozen gedij ik nog het best in schrale grond langs beemden en landwegels.
Ik groet je, vader. Ik heb je niets meer te vragen en niets meer te vertellen. Ik heb de stopwatch van mijn beleeftijd in functie van een tweede leven lang geleden op nul gezet en vandaag gooi ik hem definitief overboord, samen met al wat mij nog rest aan trots, eergevoel en gewetensnood. Ik ga springen. Met mijn ogen wijd open. Ik ga mij mengen tussen het soort volk dat grondig beseft dat de mens enkel maar verschilt van de aap door een ellendig genetisch hersenkronkeltje dat hen doet geloven dat ze van goddelijke makelij zijn. Ik ga het diertje in mij lekker laten ontkooien door de eerste de beste man die liever de liefde bedrijft dan erover te lullen. Nog liever laat ik mijn vlees rauw oppeuzelen door een monster dan dat het ongerept moet rotten tussen de smeuïge resten van ontaarde geestelijkheid. Want, ja vader, zoveel is mij wel duidelijk, een vege piemel met armen en benen is maar weinig, maar nog altijd tastbaarder dan een spook dat louter teert op eigenwaan en geloof in wat nooit heeft bestaan. Ik hoef geen liefde. Ik weet niet eens wat dat woord betekent. Het lijkt mij een zeer wijde kussensloop te zijn waarin slippendragers van de hardnekkigste soap ooit illusies droppen. Ik wil wel eens een stel stevige handen rond mijn middel en een brede borst om mijn zware hoofd op te laten rusten. En misschien, heel erg misschien, is het toch waar wat sommigen beweren: dat handen anders strelen dan de zon, dat er niets gaat boven de geur van levenssappen en dat er geen requiem ontzagwekkender klinkt dan het lied van een man die op het punt staat te spuiten dat het een lieve lust is.
Wat zeg je, vader? Waarom nu pas? Waarom niet gisteren, vorig jaar, of twintig jaar geleden, toen ik nog kon bogen op een vers lijfje in knop? Ik weet het niet. Echt niet. Misschien omdat ik dit jaar die eerste kou en de pracht van de sneeuw moeilijker kan verdragen dan voorheen. Misschien omdat een stelletje jonge snaken van een eenzamehartenbureau mij heeft geplaagd. Misschien omdat ik lady Chatterley's lover, gesteld dat hij nog leeft, eerder aan de haak wil slaan dan die mysterieuze vrouw met wie ik daarnet een afspraak heb gemaakt … Misschien omdat mijn bobijntje levensdraad stilaan zover is afgerold dat het hoog tijd wordt de spijt in te halen die een vredige dood in de weg staat. Ik wil niet dat magere Hein zijn zeis trekt vooraleer mijn energie is opgebruikt.
feedback van andere lezers- Leona
knap! levensmooi ... prachtig taalgebruik waarbij ik nederig zwijg ..
ik moet je nog 'bijlezen', dacht dat je alles gewist had ...
maar dan zag ik dat ik mij vergist had,
ik zocht je onder de verkeerde naam (tsssss)
Vansion: Dat lezen neemt verdomd veel tijd in beslag hé ... Weet je wat, ik staak een tijdje tot ik naar nummer 10 ben gezakt. Mag dat? Kan ik dat wel?
Merci voor het lezen. Roep het luidst voor wat je tegengaat. Ik heb nood aan wat weerwerk.
Enne ... stop dat nederige zwijgen maar ... Straks voel ik me nog een muilbandfabricant. Daarvoor gaat een mens regelrecht naar de hel. Vloeken en zingen is veel leuker in koor. - Ghislaine
Dit is subliem. Een lijn van wantrouwen dwars doorheen de hele verhalen. De hoofdpersoon lijdt nog steeds onder de dominantie van haar vader. Zijn gekruip en gekronkel om hoogmoedig aanzien en het slijk der aarde. Komt ergens bekent voor, zelf maken we ons er soms ook schuldig aan. Ik kijk met genoegen het volgdende deel tegemoet.
Vansion: Ik denk dat iedereen soms in hetzelfde bedje ziek is ... Ik hoop dat je even enthousiast blijft als Tanne grondig wakker schiet in het derde hoofdstuk. Maar eerst moet ze nog wat dubieuze watertjes doorzwemmen. Het geraakt tijd dat we nog eens kunnen lachen ook, hé.
PS Wat ik me eigenlijk afvraag: Is het eigenlijk realistisch? Kan een procureur écht dossiers in de doofpot stoppen? Ik bedoel, seponeren zonder dat het uitlekt? Jij kent die wereld beter dan ik... - duivelstrikje
heel mooi, zoals Leona als zij: prachtig taalgebruik!!!!
dit verhaal komt sterk over, heel krachtig en mooi.
xxx
Vansion: Ja, een personage met kracht is dit wel ... al zal ze nog week worden ... :) - commissarisV
De rol van die stoere man in je verhaal zie ik wel zitten, jodelahoehoe! En ja, seponeren kan...en in vele gevallen mag het nog uitlekken ook. Een PDK heeft het recht een zaak te seponeren; daar zijn wettelijke bepalingen voor. In de doofpot stoppen; tja ik wijs niets of niemand met een beschuldigende vinger aan maar zeg nu zelf, wie gelooft er in Sinterklaas?
Vansion: Soms heb ik een naïef vertrouwen en denk ik dat iedereen zijn job goed probeert te doen. Ik weet dat het niet waar is ... Merci. Gh. had ook al geantwoord. - geertje
Na dit ritueel begon mijn journalistenpen, gekocht om in de ontstoken knieholte van de waarheid te poken, verdacht veel op een waterdragertje in dienst van mijn eigen naïviteit te lijken.
WOW = fenomenale zin.
volk dat grondig beseft dat de mens enkel maar verschilt van de aap door een ellendig genetisch hersenkronkeltje dat hen doet geloven dat ze van goddelijke makelij zijn.
WAAR HEB IK EERDER VANDAAG DIT SOORT ZIN GELEZEN? :-)
in mailtje ?
(An, seponeren zonder dat het uitlekt, kan wel DEGELIJK = aan den lijve ondervonden, ik heb tot in de wetstraat gezeten....)
krachtig, prachtig verhaal...
het "bobijntje" heb je (denk ik) ergens geleend op de site...
grappig, ik kan verkeerd zijn, zei Bredero's broer.
ciao, geertje
Vansion: Ja hoor. Dat bobijntje was me bijgebleven. Het is mooier dan een bolletje wol. Ik weet niet meer van wie het kwam. Van een dichter... KS ? - jean_loeckx
Het Onze Vader volgens Tanne :
“Onze vader die in de hellevlammen zijt,
beveiligd is nu uw naam,
maar mijn rijk kome - uw wil ziede -
op aarde, in bed, op de sofa, tot in de hemel.
‘k Stel mij heden dagelijks bloot,
en vergeef daarbij geen van je schulden
zoals ook jij vergeven zou aan je schuldenaren.
En ik leid voortaan een leven in en van bekoring,
en verlos mezelf wel zonder jouw genade,
amen, in de blaam des vaders en des moeders en des tijdsgeests samen.”
Een pracht van een sprong, Vs, met dat regelmatig sputterend maar betrouwbaar fulminatiemotortje van je Tanne. De hachelijke overgang van de zedenprekende corruptie van de vader naar de intentie van seksuele ontbolstering : vlekkeloos uitgevoerd, vind ik.
Tanne wil het hemelgewelf vol devote schijnheilig twinkelende energieverbruikende Scherpenheuvelsterretjes van zich afleggen,
maar vergeet dat alle vrouwen kariatiden zijn ?
PS
Ik zou de eerste alinea ongeveer weglaten, het lijkt me een beetje herhaling, je zegt dat al “genoegzaam” ervoor en erna.
En ik zal blij zijn als er inderdaad nu terug wat gelachen en bewogen wordt.
g
Vansion: Ja. Het geheel is te lang. Ik kon niet kiezen wat eruit moest. Ik zal wachten tot het spul af is omdat hier en daar nog een inlassing komt die aan deze passage herinnert. Pas dan zal ik de knoop doorhakken.
Je Onzevader is schitterend. Dat "beveiligd" zelfs geméén ... Grappig dat je dit nu schrijft. Want er volgt een schietgebedje. Wel van een gans andere aard ... - joachim_stiller
de uitzondering op de regel... - Feniks
An, ik denkdat je inderdaad eerst je verhaal moet afmaken en dan eens grondig gaan schrappen.
Mensen toch, wat een overvloed aan kronkels en gedachten verwerk jij toch allemaal in je verhaal.
Ik ben maar een simpele jongen, maar ik kan best wel wat hebben. Maar af en toe is het een beetje pompen of verzuipen voor dat arme hoofd van mij !
Vansion: Groet van een ook maar simpel meisie . Ik kan er niets aan doen. Het zit er allemaal in en het botst eruit. Ik heb eerlijk waar al bendes geweld uit mijn koppie geschrapt. Het werkt zoals een halfplatte ballon hé: duw je hier dan puilt het uit langs de andere kant. Enfin, wat volgt is alleszins luchtiger, misschien zelfs een ietsiepietsie grappig ... - kronos
de vraagtekens in het begin laten vermoeden dat je het met me eens bent (zie mijn vorige feedback) aha!
hier duidelijk een kantelmoment in die zin dat de lezer haast schreeuwt : doe het Tanne, doe het! Dus PERFECT !
Vansion: In mijn hoofd zijn veel meer vraagtekens dan in dat van Tanne en ook veel meer dan pakweg 10 jaar geleden...
Zit gelukkig niet in jouw schuitje. Vrees dat ik dat niet zou aankunnen...
|
