Volg ons op facebook
|
< terug
Eradi en het land van Millo: Hfst.2(c) 'De verhalentellers'
Eradi opende zijn ogen, toen Betran hem zachtjes door elkaar schudde. "Goedemorgen" lachte hij naar hem toe. Hij had heerlijk geslapen.
"Ik moet naar de hoofdstad een brief bezorgen bij een vriend van me. Aangezien je ook die richting uitgaat, kan je me vergezellen. We moeten nog even wachten tot het ochtendgloren, dan is de schemering wat minder."
Eradi nam afscheid van de vrouw en bedankte haar voor de gastvrijheid. Fiande was haar naam. Zou dit de laatste keer zijn dat hij haar zag?
Het leek nog vroeg in de nacht, maar Betran en Eradi wisten beter. De donkere wolken waren nog steeds aanwezig, met duisternis als hun troef. Als een ridder te paard zat Eradi nu op een boerenknol, die koppiger bleek te zijn dan een ezel. De merrie had niet veel zin om een knul als Eradi te gehoorzamen. Bevlekt met witte stippels, trok het de aandacht van de hengst waarop Betran zat. Betran kon het lachen niet verbergen. Eradi keek toe met opengesperde ogen, maar durfde er niets aan te doen. Uiteindelijk gaf Eradi de merrie de sporen en gingen ze beiden stapvoets verder.
Het leven in de stad was gisteren abrupt ten einde gekomen. De meeste inwoners zaten binnen te wachten op wat het lot voor hen op het oog had. Enkele boeren spijkerden de ramen van hun nederig stulpje dicht met verroeste nagels en vochtige planken. Anderen tekenden met houtskool een kruis op hun deuren en gevels.
Het geloof was bij Eradi niet aan wal gekomen. Ondanks zijn opvoeding in het klooster bleef hij sceptisch tegenover alles wat hem tegemoet kwam, tot grote ergernis van de paters en zusters.
Ze naderden de stadswallen, die bombastisch maar bedreigend prijkten aan de horizon. De poortwachter kwam hen tegemoet met een glimlach die de aandacht vestigde op zijn rotte gele tanden.
"Morgen heren, niets beter dan morgenstond, die goud brengt in de mond. Jammer van die verrekte duisternis." Betran glimlachte. De poortwachter en hijzelf waren jaren bevriend, hij was dan ook niet verrast van diens uitspatting.
"Niet enkel goud in de mond, mijn vriend, ook lood in de enkels en gerstenat in het keelgat!" Betran wist dat hij niet bescheiden was van alcohol tijdens het werk en gaf hem een zilverstuk. Dankbaar wenste hij hen een voorspoedige reis en opende de poort met veel gekraak. De poort zelf was nog gloednieuw. Eradi stond even stil en nam in gedachten afscheid van zijn geboortestad.
feedback van andere lezers- Leona
altijd weer knap beschreven!
eradi: Het lijkt een gewoonte te worden hè? - commissarisV
Niet slecht, niet slecht, met een zweem van vervlogen (mystieke) tijden. Enkel nog eens nalezen op details, bijvoorbeeld de zin 'Bertran wist dat hij niet bescheiden was van alcohol tijdens het werk'???? zou moeten klinken als: ' Bertran wist dat hij niet vies was van het nuttigen van alcohol tijdens het werk' of zo iets in die aard...
eradi: Als u een gokje zou moeten wagen, in welke tijd het zich afspeelt. Welke zou het dan zijn? - geertje
"een boerenknol, die koppiger bleek te zijn dan een ezel"
wow, die woordkeuze...(ik ken er zo nog, van die knollen...)
"Eradi stond even stil en nam in gedachten afscheid van zijn geboortestad" mooi beschreven, in gedachten...dat beklijft.
geen spelfouten,
wel even kijken naar de zin die commissarisV aanstipt...
daar kan je wat mee doen.
(zijn mening is echt wel gegrond)
verder foutloos parcours, wat spelling betreft
ook de verhaallijn blijft boeiend, gedoseerd ook.
niet te veel, niet te weinig.
kan je hier wat mee ?
liefs, geertje
eradi: Ik ben hier zeker wat mee. De vermelde zin is voor mij een van die (zovele) dingen die nog niet 100% mijn gedacht zijn. Ik kom er wel op hoor, bij mij komt zoiets spontaan te boven. Dank voor alweer een positieve beoordeling :) - erinneke
wat kan ik nog zeggen dat ik niet eerder heb geschreven. prachtig!
eradi: Er is al een vervolg, maar zal het je eerst mailen.
Ik ben er zelf nog niet van overtuigd, vandaar dat het hier nog niet aanwezig is.
Bedankt! - Henny
Volgens mij speelt het verhaal af in de middeleeuwen. Heel goed deel weer.
eradi: Yep :) In de middeleeuwen, met een klein twistje fantasy in :) maar zeker niet zoveel dat je uit het oog verliest, dat deze verhalen realistisch zijn :) - SabineLuypaert
dichtgespijkerde ramen, dat is brr, en poortwachters en in't klooster (smile) hij is van of goed volk of tscheelt niet veel, de tand hygiëne geeft weer dat het laaang geleden is he
eradi: Hehe :) Ik kan je alleen maar gelijk geven :) - muis
Een grappig tafereeltje dat van die boerenknol die koppiger is als een ezel:)
groetjes
eradi: Hehe :) Ik ben blij dat je toch zin hebt om verder te lezen :) Het is al "veel", bij wijze van spreken, maar het houdt je toch niet tegen :) - cehadebe
ga zo maar door, tot de volgende keer
eradi: Bedankt. Ik ben daar mee bezig :) - Vansion
mooie suggestie: een "gloednieuwe" poort ...
bijzonder fijn uitgewerkt stukje
tot later!
eradi: Bedankt! :)
|
