naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De vader van mijn vader. 15

door teevee

Op een vroege zondagnamiddag wandelde Wullem door de velden en bekeek zijn geliefde akkers. Zoveel jaren had hij hier lief en leed gedeeld; naar best vermogen gewerkt en gehandeld; zijn groot geluk gevonden...verloren...gevonden en voor altijd verloren. Hij dacht aan zijn ouders en zijn twee broers die vreemden voor hem waren geworden. Hij dacht aan zijn enige zuster die ergens in Duitsland in een klooster was getrokken. Voorgoed! Eenmaal achter de tralies...nooit meer naar buiten! Wat een keuze! Maar ja! Ook zij zal daar wel een grote reden voor hebben gehad. Maar elk jaar rond Kerstmis kreeg hij van haar een briefje. Bijna altijd met dezelfde woorden: 'Dat hij moest vertrouwen op God en...ik zal voor je bidden!' Het adres stond op de keerzijde van de envelop... maar nooit had hij het nodig geacht om terug te schrijven. Maar nu op dit moment... Nu dat hij zich door God en iedereen verlaten voelde... Nu dat hij alles verloren had waarin hij zo fel geloofde... NU had hij behoefte aan een band! Een hechte familieband! Wat kon hij nu nog van het leven...ZIJN leven verwachten? Hij had een kind op zijn naam genomen dat niet eens van hem was. Een zoon waarvoor hij kostgeld betaalde totdat hij zelf bekwaam was om te gaan werken. Een zoon die niet eens 'vader' tegen hem kon zeggen.
Wullem kwam langs de windmolen en bedacht opeens dat hij zo stom en onbeleefd was geweest om de molenaar nog niet eens uitleg te komen geven. Dat moest nu dan maar gebeuren! Hij klopte op de achterdeur...
"Kom maar binnen Wullem! Ik was in de groentenhof en zag je aankomen! Vrouw...geef Wullem maar gauw een tas koffie en een groot stuk vla. Zelf gebakken! Lekker jong!"
"Danke-danke! Een tas koffie wil ik, maar..."
"Hela man! Doe haar dàt affront niet aan, he! Lekkere appelenvla! Ze is wat zuur maar zo heb ik ze graag. Daar staat de suikerpot voor het geval..."
Tussen twee beten in vertelde Wullem waarvoor hij was gekomen.
"Och jong! Wij hadden er ons ook zoveel van voorgesteld. Maar Gods wegen zijn ondoorgrondelijk! Daar is nu eenmaal niets meer aan te doen! Alhoewel...ge moogt hier rustig alléén komen wonen...Maar dat zal je wel niet doen!"
"Nee ik blijf op de boerderij! Zolang ze mij kunnen gebruiken of tot ik de hoek om ga!"
"Zeg hou op! Je bent in de fleur van je leven, man! Laat dit vooral niet aan je hart komen. Ik geef je een goede raad: Zoek je zohaast mogelijk een andere vrouw en..."
"NOOIT!"
Wullem stond bruusk op en wou vertrekken.

feedback van andere lezers

• geertje
  groetenhof = groentenhof ?
  
  het leven heeft niets steeds in petto, waarop we hoopten !
  lieve groet !
  teevee: met de groeten uit de groentenhof!
• Vansion
  ... kon het niet laten ... heb fikse sprong gemaakt ... de rest haal ik later wel in ...
  teevee: Een sprong terug is nooit weg!
• Das
  Super
  teevee: Dank je wel!
• rinka
  over de taktloze molenaar, zijn zuurbakkende vrouw, een vastberaden wullem en een getraliede zus. ik ben nog altijd even benieuwd naar het vervolg en het einde. als dat er ooit komt.
  teevee: Alles heeft zijn einde, behalve een worst! Die heeft er twee!