Volg ons op facebook
|
< terug
Uit het leven van een Draak 6
6. Doelstellingen
Ar-Hynn zat in zijn eentje in de top van een van de hoogste reuzenbomen op Woud. Dit stukje reuzenwoud bevond zich aan de oostkust van Woud, op een grillig gevormde richel die een natuurlijke barrière vormde tegen de vochtige, warme wind van overzee. Ar-Hynn tuurde zo al geruime tijd over de Oostzee uit, af en toe zijn gewicht herverdelend over zijn vier poten, klauwen stevig geklemd rond een zijtak van de boom. Rondom hem verschansten kleinere boombewoners zich : vogels, eekhoorns, boomleguanen, noem maar op. Instinctief bleven ze uit de buurt van het hemelsblauwe wezen dat hun woonplaats bezocht. Een verstandige keuze, ware het niet dat de jonge draak te diep in gedachten was verzonken om de uitgebreide menukaart aan lekkere hapjes rondom hem op te merken.
De hemelsblauwe schubben van zijn lijf schitterenden in de zon. De aankomende warme bries zond kleine zandkorreltjes over hem heen, stof meegebracht van de parelwitte stranden ver beneden hem. Het dubbele vlies van zijn smaragdgroene ogen beschermde hen tegen de schurende stofdeeltjes, maar zijn schubben werden erdoor extra gepolijst en opgeblonken. Deze richel en de bomen erbovenop die weer en wind trotseerden, waren dan ook een veelbezochte plaats door het Drakenvolk, vooral door zij die in hun vervellingfase waren. Het zachte schuren van het aanstuivende zand verlichtte de jeuk van vervelling, en versnelde het proces. De nieuwe huid werd gelijk meteen opgepoetst en opgeblonken. Maar ook anderen profiteerden van de poetsende eigenschappen van de wind hier. Ar-Hynn behoorde momenteel tot geen van beide groepen. Hij zat hier om zijn geest leeg te maken, om na te denken.
Het was Cuanatha geweest die hem hiertoe had aangezet. Bezorgd als ze was om dit laatste, speciale jong van haar, had ze hem tijdens zijn eerste jaren scherp in 't oog gehouden, en zijn ontwikkeling op de klauw gevolgd. Al gauw was duidelijk geworden wat er nu net zo bijzonder was aan Ar-Hynn, haar hemelsblauwe zoon. Hij kon, eerst willekeurig en daarna veel gerichter en later zelfs onopgemerkt als hij het wou, in de hoofden kijken van ieder willekeurig denkend wezen. Draken hadden geen woord voor telepathie, voor gedachten lezen. Er was nog nooit een Draak geweest die dit kon. Toen de eerste manifestaties van zijn talent niet langer konden afgedaan worden als goede gokken of toeval, had de Raad van Ouden een speciale vergadering gehouden over hun kleine in-het-hoofd-kijkende-Drakenjong, wat Ar-Hynn Ar Ithin werd. Draken kenden geen discriminatie. Ar-Hynn werd dan ook niet beoordeeld op zijn talent, of afgekeurd, of ingetoomd. Dit was een nieuwe ontwikkeling, een nieuwe evolutie, en hun aangeboren nieuwsgierigheid was sterker dan hun gereserveerdheid over de potentiële gevaren van dit talent. Ar-Hynn werd aangemoedigd, getest en uitgeprobeerd totdat het zijn oren uitkwam en hij wegvluchtte. Ook toen was het Cuanatha geweest die hem, diep verscholen in zijn geboortegrot, terug naar de bewoonde wereld lokte en voor hem opkwam zoals alleen een moeder dit kon. Vanaf toen werd Ar-Hynn met rust gelaten. Zijn talent was gekend, verkend, en nu was het hetzijne en van niemand anders meer. Cuanatha had uren overlegd met de Raad van Ouden, en hen uiteindelijk kunnen overtuigen dat stille observatie beter was voor iedereen. Het leven ging verder. Drakenjongen werden groot, en moesten gaan bedenken tot welke kaste ze gingen behoren in het volwassen leven.
Het was daarvoor dat Ar-Hynn hier in de wind zat, om hierover na te denken - en te beslissen. Zijn unieke talent gaf hem vele mogelijkheden, die tevens pasten voor het jong van een uitstekende jager als zijn vader was geweest. Als uitstekend vlieger kon hij bij de Jagers terecht, die de kolonies van eten voorzagen en voor bescherming zorgden bij conflicten met andere levensvormen. Omdat de waarheid niet verborgen kon blijven voor hem, was hij ook uitstekend geschikt als Rechter, draken die de conflicten binnenin de gemeenschap trachtten op te lossen, en ook de orde handhaafden daar waar nodig. Het communicatieve talent dat hij van zijn moeder had geërfd, zelf ook een Rechter, had hem tevens een mooie musicale stem bezorgd, waardoor hij ook aan de slag kon als Bard. Keuzes te over. Maar wat hij echt wou, dat bestond niet.
Ar-Hynn wilde verkennen, exploreren. Andere levensvormen ontdekken. Maar wat viel er nog te ontdekken op Ringen, een planeet die al duizenden jaren bestond en waar Draken al net zo lang de heersende levensvorm op waren?
feedback van andere lezers- waterklok1
mooi! Knap!
ik kijk uit naar het vervolg, kus
lot
Draakje: Thanks (a) Lot ;-) - teevee
Het loopt lijk een tiet
of hebben draken dat niet?
Draakje: Euhm....
Tx, teevee. - geertje
aaah Draakje
deze verhalen blijven smaken
je vertelt met zoveel details, daar houd ik van !
Draakje: Dank je, G-tje, ik doe mijn best... - feniks
Cindy, dit is absoluut niet slecht, maar je bladschikking schrikt een beetje af. Alles staat zo vol !
Hier en daar kan er nog wat bijgeschaafd worden. Vb 'een vocale stem'... is niet iedere stem vocaal ? (Behalve die dan in het stemlokaal, natuurlijk)
Maar verder ... 't is eens iets anders, zo'n fantasy verhaal...
Draakje: Ik schrijf nogal met veel detail, en inderdaad : als er dan geen conversaties in voor komen, tja...
Bedankt, ik bekijk het eens. Tx voor de fb! - kapiteinsebbos
mooi verhaal!
lees je ook eens gedichten, neem dan gerust een kijkje bij mij?!
Draakje: zal ik eens doen. Maar ik waarschuw je : van gedichten ken ik niks! tx! - Ghislaine
Marathon gehouden en hier gereageerd. Prima. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Even aan je tekst wat schaven en gladschuren.
Draakje: Dank je voor de fb, Ghislaine. Kan je in een mailte wat uitwijden over wat je juist bedoelt met 'schaven en gladschuren'? Alle tips/kritiek (kan ik tegen) welkom, echt waar. - VickyLievens
WAUW!!! prachtig, schrijf snel een nieuw deel! ik ben zo benieuwd wat er gaat gebeuren!
deze zin is echt prachtig: "Een verstandige keuze, ware het niet dat de jonge draak te diep in gedachten was verzonken om de uitgebreide menukaart aan lekkere hapjes rondom hem op te merken."
Groetjes Vicky
Draakje: Dank je hoor. 't vervolg is op komst. - Vansion
L
Draakje: Dank je - RolandBergeys
Ja, gladschuren, daar komt het op neer, dus. Anders riskeer je na zes delen heus te gaan vervelen.
Tip: (het kan belachelijk klinken, maar ik doe het) lees je verhaal, de delen van je verhaal zeker luidop. Je merkt wanneer je jezelf verveelt. Het ritme stokt dan, je voelt je ongemakkelijk, en je merkt dat er iéts schort - je vindt wel wat, wanneer, waar...
Draakje: Dank je. - Henny
Wat witregels maken het verhaal zeker beter leesbaar. Verder heb ik weer erg genoten van dit deel.
Draakje: Dank je.
|
