|
< terug
Wat gaat er in je om?
Zaterdagmiddag, wekker loopt af. Ik sta op, kleed me aan, verzorg de dieren en vertrek naar mijn moeder.
Wekelijkse routine. Trainingsbroek en loszittend truitje vergezellen me. Gelukkig maar want anders ben ik bloot...
Lange rit van een uur en dertig minuten, mss veertig. Leuk met een muziekje en een mooie zonnige dag. Bij mijn moeder aangekomen laad ik de auto uit met enkel spullen waaronder een doosje verse scharreleitjes. Lekker kletsen, broertje helpen met huiswerk en een douche nemen.
plots krijg ik telefoon. Een vriend van me met het verzoek om uit te gaan. Goed gij heeft me overtuigt, nu mijn moeder haar kleerkast plunderen. Met training in een danscafé dat zie ik niet zo goed zitten.
Ach wat heb ik er toch al spijt van dat ik geweest ben nar die discotheek-danscafé!
Ben een jaar of zeven geleden de jongen van mijn leven tegengekomen en het was wederzijds. Ben weggegaan van hem want het was te intens bij mij om zo iets tye voelen. Ook weer zo dom van me, maar ja het is gebeurd.
Ik ben er zeker van dat we allebei heel veel voor elkaar gevoeld hebben.
We komen toe in aan de disco. Het begint al goed, een lange wachtrij en tegen we binnen geraken hebben we zeker een halfuur buiten gestaan. Gelukkig was het goed weer. Eindelijk betaalt en binnen, oef! Ben nog maar twee minuten binnen en ik zie een goede vriend van vroeger. Zeker vier jaar geleden! Ik omhels hem en zijn vriendin. Wat een leuke wending na het wachten.
We stappen verder en gaan aan de bar staan, daar is het niet te druk. Op de dansvloer staan ze tegeltjesdancing uit te voeren op hitse muziekjes.
Het is echt een plezante avond uit na al die jaren. Tot... Ja daar staat hij... de jongen die ik nooit uit mijn hart gebannen heb, maar na al die jaren eindelijk wel wat vergeten was. We kijken elkaar in de ogen en het is weer net zoals vroeger. Zijn mooie lach en die ogen waarin ik verstrengelt ben met de mijne.
De nacht glijdt rustig voorbij en het wordt rustiger. We krijgen meer plaats, eindelijk! Ik heb eindelijk genoeg moed verzameld en stap op hem af. Ik leg hem uit hoe ik me terug voel door hem weer te zien. Hij geeft me een briefje. Ik kijk ernaar en verschiet. Zijn nummer staat erop!
Ik zeg tegen hem dat ik zijn nummer niet wil als hij niet wil dat ik terug contact zoek. Ik ben een beetje emotioneel en lichtjes boos terwijl ik het zeg. Hij blijft me overtuigen dat hij dit echt wel wil. Ik stap weer even weg want hij moet verder doen, hij werkt daar.
Een tijd laten sta ik te praten met een oude vriend die de belichting daar doet. Een leuke jongen en heel gelukkig met zijn vrouw en kinderen. Vol liefde in zijn ogen vertelt hij me zijn verhaal over zijn trouw en kindertjes terwijl mijn liefste plots naast me staat. Hij kijkt naar me maar ik praat verder met mijn oude vriend. Ik ben beleefd opgevoed dus wil ik het gesprek niet onderbreken. Hij kijkt naar me met van die doordringende droevige oogjes en stapt weer weg. Ik denk bij mezelf: "Verdorie, hij is weer weg!"
Ik sta nog alleen aan de discobar en daar is mijn grote liefde weer. Hij praat met me over mijn gevoelens, omhelst me stevig, geeft me een vluchtige kus en is weer weg om verder te werken.
Ik sta even verschrikt te kijken terwijl hij weg stapt. Wow wat was dat!
Eigenlijk wil ik nu wel naar huis. Het feestje heeft lang genoeg geduurd en mijn hondjes zitten alleen thuis.
Ik zoek iedereen bij elkaar om te vertrekken. Terwijl ik langs de toog loop zwaai ik naar hem van op een meter of drie. Hij doet het teken dat ik moet komen en pakt me vast en kust me weer. Plots stopt hij, kijkt me aan en stapt naar zijn kassa. Denk da zijn baas daar was of zo, ik vertrek met mijn vrienden, zet hen thuis af en rij naar huis.
De volgende dag stuur ik een bericht op zijn gsm. Hij antwoordt niet. De dag erna nog eentje. Hij antwoordt weer niet.
Ik voel me alsof ik in de wasmachine heb gezeten en al mijn gevoelens door elkaar zijn geschud.
Ik ben in de war en begrijp het echt niet. Hij reageert niet. Waarom niet? Ben ik dan zo naïef? Ik had hem nog zo verwittigd dat hij me niet terug het hoofd op hol moest brengen. Ik heb er te lang over gedaan om hem te vergeten. Ik heb hem dat allemaal uitgelegd. Waarom doet hij me dit weer aan?
Ziet hij me nog graag of speelt hij met mijn gevoelen? Dat hij dan tenminste stuurt dat hij me liever niet ziet of zo... Dan weet ik waar ik sta! Wat gaat er toch in hem om? In mij alleszins een heleboel...
feedback van andere lezers- dichtduvel
Ik hoop dat je vlug je evenwicht terugvindt. grtz Jef
animal_dancer: Ik ook ;-) Maar de liefde slaagt mij een beetje uit mijn lood.
Liefs N. - annvanbyl
Misschien vind je vlug de weg naar de droogkast en kom je er onweerstaanbaar zacht uit, dan zal er iemand pas weten wat ie mist...
( dt-foutje in "had verwittigD")
animal_dancer: Ja wie weet, hihi ;-)
Liefs Nathalie
|
