Volg ons op facebook
|
< terug
Save tonight
SAVE TONIGHT
Nu ze dood ze was, had ik eindelijk het lef om mijn geliefde op te eisen. Volledig, zonder compromissen, zonder me te laten hinderen door realiteitsbesef.
Dit is het verhaal van een ontvoering zonder losgeld.
Wie een lijk gijzelt heeft namelijk weinig drukkingmiddelen.
Nog geen etmaal is verlopen sinds ze ons ontglipte. Kanker. Uitgerekend zij. Zij die nooit vlees at en niets opkropte, zij die haar gemoed steriel hield met tranen. Huilend maar vastberaden besliste ze niet te vechten. Geen bestraling, geen chemische cocktails. Alleen iets tegen de pijn. Met veel gevoel voor drama, maar dan enkel zichzelf acterend, riep ze de mannen van haar leven tot zich. Ze wist dat haar bewustzijn aan het verdampen was.
Een stoet van minnaars trok voorbij haar sterfbed. Allen verbonden door hetzelfde verdriet, maar ook door dezelfde trots dat zij hen ooit had uitgekozen. Toen het mijn beurt was haar te kussen (haar dunne lippen, bloedloos, maar zo mooi dat het pijn deed) smeekte ze me fluisterend om haar mee te nemen. Ik werd gek van machteloosheid.
Haar laatste woorden waren voor haar ouders. Niemand van ons misgunde het hen. Toen stierf de meest levenslustige vrouw die dit zonnestelsel ooit heeft voortgebracht. Ik kon het ziekenhuis echter niet verlaten, mijn geest was hiervoor te troebel. Lachwekkend was de heldendaad die ik toen stelde. Ik verstopte me in een grote kar op de gang, tussen gebruikte lakens en handdoeken. Toen iedereen haar kamer verlaten had, wist ik dat ik snel moest handelen, men zou haar vrijwel onmiddellijk komen halen. Heel het gebeuren was surrealistisch, maar juist daardoor werd ik onzichtbaar. Ik rolde de kar tot aan de deur van haar kamer, tilde haar haastig uit haar bed, legde haar in de kar, en bedekte haar overvloedig met linnen. Zonder te worden aangesproken bereikte ik de personeelslift, en reed met mijn dode via de spoedafdeling het ziekenhuis uit, de parking op, de nacht in.
Enkele minuten later bevond ik me op de autosnelweg, rillend van emoties. Ik vroeg me af of zij ook geen kou had, hoe ze daar lag in een nachtjapon op de achterbank van mijn wagen. Ik had geen plan, geen bewust reisdoel, maar zag hoe mijn handen de auto in de richting van de kust stuurden. Gent, Brugge, Veurne, en dan de Franse grens over. In de verschillende Normandische kustdorpjes zocht ik naar een aanwijzing van het lot, een of ander symbool zodat de held van het verhaal zou begrijpen waar hij zijn liefje moest begraven. En toen spoelde ik aan in Veules-les-Roses, een halve eeuw na de geallieerden, enkele jaren na de grote olievlek.
Ik heb haar transparant lichaam in een deken gerold, en loop nu in de richting van het rebels vuur op het strand, dat als een lichtbaken de weg wijst voor losgeslagen zielen. Het blijken surfers te zijn, met hun haren verbleekt door zout en zon. Hun gitaren braken nirvana, hun monden ruiken naar cannabis. Ik ga zitten naast een stapel lege flessen, word niet begroet en niet afgewezen. Niemand stelt me vragen en mijn vreemde vracht trekt geen aandacht. Ik drink gretig uit de fles die me zwijgend aangereikt wordt.
Een voor een trekken ze zich als slakken terug in hun slaapzakken, om te slapen of zich in stilte met hun geliefde te verenigen. Enkel de blinde gitarist blijft zachtjes verder spelen. Hij beschermt met zijn dromerige stem het gezelschap tegen de nachtduivels.
De tijd is gekomen. Met twee balken als hefbomen rol ik haar in het vuur. Het deken zorgt voor een hallucinant toortseffect. De angst verlaat mijn lichaam zoals hars uit de bomen van een brandend bos vloeit. Ik blijf over, een verschroeide stam. Trots omdat ik mijn dode niet heb overgeleverd aan een vreemde ondernemer, noch aan een lelijke kist, een koude kerk, of aan de mensen die ze altijd veracht heeft. De gitarist met de lege ogen zingt "Save tonight". Eindelijk behoort ze volledig en alleen mij toe. En ik haar.
feedback van andere lezers- zwartkopje
Hoi Fenk,
Mooie, ingetogen tekst. Alléén zou ik die twee zinnetjes :Dit is het verhaal van een ontvoering zonder losgeld.
Wie een lijk gijzelt heeft namelijk weinig drukkingmiddelen." - weglaten.
Laat de lezer zelf beoordelen wat het verhaal voor haar/hem is.
gr.
zwartkophje
fenk: Dank je, zwartkopje. Ik ben blij dat het verhaal je beviel. - annvanbyl
Een idee om stil van te worden.... Knap geschreven, Rudi.
fenk: Helaas was ik in werkelijkheid veel te laf... Bedankt. - dichtduvel
Heel respectvol. Toeval dat onze pennevruchten op een lijn liggen. Ik put daar moed uit.
fenk: Bedankt... door te schrijven voelt een mens zich soms een beetje minder machteloos. - fille_de_toi
ingetogen, doorvoeld
heel erg mooi
fille
fenk: Heel erg bedankt. - aquaangel
heerlijk om te lezen, aangenaam, verassend
fenk: Heerlijke feedback. ("verassend" = leuk gevonden) - Vansion
Hoe je al schrijvend de realiteit 'draagbaart'. Prachtig "gebaar", dit! Je pen in de trechter van diepmenselijk (onder-)bewustzijn.
fenk: Je overdrijvingen zijn nog net te verdragen :-) Zeer bedankt. - waterklok1
met genoegen gelezen!
MOOI!
knap geschreven!
een lijk gijzelen... mooi gevonden
ik word er haast stil van
lot
fenk: Heel blij dat je het mooi vond. Het verhaal is eigenlijk niet helemaal uit de lucht gegrepen... - feniks
Tussen wens en realiteit ... Al is het verloop niet helemaal zoals het in realiteit gebeurde, ik kan me het er wel mee voorstellen.
Als lezer ben je hier helemaal méé.
Ik lees later nog wel meer, al concentreer ik me hoofdzakelijk op de gedichten.
R.
fenk: Dank je, feniks. Ben van plan om het verhaal verder uit te werken, maar had vragen rond de geloofwaardigheid. Feedback is dus heel belangrijk voor mij. - RolandBergeys
Zeer gevoelig geschreven, Fenk. Hallucinant, feeëriek, haast. Surf eens naar mijn verhaaltje Aasgieren als je wil, dat gaat ook over een lijk. Maar toch anders. Niet om mezelf te promoten, hoor, gewoon maar omdat een parallele gedachtengang van heel ver merkbaar is.
Je schrijft knap.
fenk: Bedankt voor het compliment (als is die "hallucinant" en "feeeriek" er een beetje over) :-) - rinka
!!!!
wat kan ik zeggen? dit is een geweldig goed verhaal, van begin tot eind.
ik zag een bijzonder sfeervolle kortfilm, en Eagle-Eye Cherry zat als prachtig nummer onder de eindgeneriek.
mijnheer penne, u kunt penne.
(flauw grapje en gemeend compliment dat u ongetwijfeld wel vaker te beurt valt)
fenk: Deze feedback deed meer dan deugd, inclusief het flauw grapje :-) - mistral
erg ontroerend en eigenwijs verhaal! hier hou ik van!
fenk: Heel hard bedankt. Ik probeer momenteel het idee te verwerken in een roman... we zien wel.
x
Rudi - littlefairytale
Heb het verschillende keren gelezen, op andere tijdstippen....
Het is als een foto flitsen van verschillende beelden als je leest...bed, wit, auto, onnatuurlijke houding, auto, zand, vuur, vlam,...tine
fenk: Het is ooit bedoeld als vingeroefening voor een filmscenario. Ondanks de interesse van enkele regisseurs, is het project op de lange baan geschoven. Ik ben dan maar aan de roman begonnen (De Vikingprinses). Deze schoenmaker moet leren om bij zijn leest te blijven. Heel blij met je compliment! - koen
Dag fenk,
Er was zoiets* als haar dood nodig, opdat ik het lef zou hebben om mijn geliefde op te eisen. Volledig, zonder compromissen, zonder me te laten hinderen door realiteitsbesef.
Dit is het verhaal van een ontvoering zonder losgeld.
Wie een lijk gijzelt heeft namelijk weinig drukkingmiddelen.**
Nog geen etmaal is verlopen sinds het moment*** dat ze ons ontglipte. Kanker. Uitgerekend zij. Zij die nooit vlees at en niets opkropte, zij die haar gemoed steriel hield met tranen. Huilend maar vastberaden (zo zelfzeker had niemand haar ooit gezien)**** besliste ze niet te vechten. Geen bestraling, geen chemische cocktails. Alleen iets tegen de pijn. Met veel gevoel voor drama, maar dan enkel zichzelf acterend, riep ze op het einde***** de mannen van haar leven tot zich. Ze wist dat haar bewustzijn aan het verdampen was. Een stoet van minnaars trok zo voorbij aan haar sterfbed. Allen waren verbonden door hetzelfde verdriet, maar ook door dezelfde trots om ooit door***** * haar te zijn uitgekozen. Toen het mijn beurt was haar te kussen (haar dunne lippen, bloedloos, maar zo mooi dat het pijn deed)***** ** smeekte ze me fluisterend om haar mee te nemen. Ik werd gek van machteloosheid.
* ‘zoiets’ klinkt weinig respectvol
** de betekenis van deze zin is me niet duidelijk geworden
*** ‘het moment’ is overtollig
**** overbodig, en waarom tussen haakjes?
***** ‘op het einde’ dat weten we al, en in de volgende zinnen wordt dat nog eens benadrukt.
***** * driemaal ‘door’ in dezelfde zin
***** ** waarom haakje?
Hieronder staan enkel herschreven stukjes tekst. Ik wil zeker niet zeggen dat het precies zo moet. Ik herschrijf aan de hand van de opmerkingen die ik geef (sterretjes). Uiteraard kan je daar vele kanten mee uit.
K:
De dood van mijn geliefde was nodig om het lef te hebben haar op te eisen. Zonder compromissen, zonder me te laten hinderen door realiteitsbesef.
Nog geen etmaal is verlopen sinds ze ons ontglipte. Kanker! Uitgerekend zij. Zij die nooit vlees at en niets opkropte; zij die haar gemoed steriel hield met tranen. Huilend, maar zelfverzekerd zoals niemand haar ooit gezien had, besliste ze niet te vechten. Geen bestraling, geen chemische cocktails. Alleen iets tegen de pijn.
Met veel gevoel voor drama, maar dan enkel zichzelf acterend, riep ze de mannen van haar leven tot zich. Ze wist dat haar bewustzijn aan het verdampen was. Een stoet van minnaars trok voorbij haar sterfbed.* Allen verbonden door hetzelfde verdriet, maar ook door dezelfde trots dat zij hen ooit had uitgekozen. Toen het mijn beurt was haar dunne, bloedloze lippen te kussen, smeekte ze me fluisterend haar mee te nemen. Ik werd gek van machteloosheid.
* Of: Een stoet van minnaars kwam aan haar sterfbed.
Wat het verhaal betreft:
Het lijkt me wel een passage uit een roman. Hoewel het een knotsgekke bedoening is, komt alles vrij geloofwaardig over. Misschien een sublimatie van iets dat echt gebeurd is?
Goed geschreven. Je moet echter opletten dat je je zinnen niet vol informatie propt. Lees alles hardop en stel jezelf de vraag of iedere zin wel een meerwaarde aan het verhaal toevoegt.
Gebruik wat je gebruiken kunt, het overige werp je maar in het vuur.
Groet
fenk: Bedankt Koen voor de "doorlichting", en dat allemaal gratis :-)
Eigenlijk ben ik het met al je opmerkingen eens; ik zal dan ook een van de dagen de tekst wijzigen. De zin (**) die je niet begreep, is inderdaad twijfelachtig. Eigenlijk is het humoristisch bedoeld, en in deze tekst dus ongepast. Het zit echter diep in mijn persoonlijkheid geworteld om op ongepaste momenten een grapje te vertellen. Omdat het een soort vingerafdruk is, valt het me moeilijk de zin te schrappen.
Heel het idee is inderdaad ook in romanvorm gezet (eerst in filmscenario, maar dat lijkt niets te worden). De voltooiing is voor deze kerstvakantie gepland. Maar dit is geen fragment, eerder een opwarming. Nogmaals bedankt. - erinneke
naar aanleiding van een krantenartikel besloot ik wat van je te lezen. deze eerste heeft me alvast kunnen bekoren. Omdat ik meer van langere verhalen hou, zal ik me aan je boek wagen
fenk: Vele lezers beweren dat ik het niveau van "save tonight" nooit heb kunnen evenaren; altijd spijtig als het hoogtepunt te snel komt. Volgende week heb ik mijn tweede roman af, waarvan het thema op dit verhaal gebaseerd is... - thijl
Heel sereen beschreven. Liefde is onvergankelijk.
fenk: Bedankt Thijl.
|
