|
< terug
Uit het leven van een Draak 8 (1)
8. Drakenperikelen (1)
De vlucht jagers scheerde laag over de vlaktes van Woud. In een strikte formatie zochten ze naar grazend wild om de honger van hun leefgemeenschap Plaats-tussen-rotsen te stillen. Plaats-tussen-rotsen was welvarend geworden sinds de hemelsblauwe draak Ar-Hynn had verkozen Jager te worden. Met zijn unieke talent om gedachten te kunnen lezen, was de oude jachttechniek van tafel gegooid en vervangen door een nieuwe, efficiëntere manier. In plaats van met de hele vlucht hoog in de lucht uit te kijken naar voedsel, en er daarna achter te zitten als een kip zonder kop omdat een vlucht van om en bij de twintig draken niet lang onopgemerkt bleef, vloog nu een enkeling met uitstekend zicht hoog in de lucht. De rest bleef laag bij de grond. Als de scout een kudde lokaliseerde, begon Ar-Hynn's taak. Omdat hij kon zien wat de scout zag, kon hij de rest van de vlucht uit de wind en uit het zicht naar de prooi leiden. De zaak werd dan snel beslecht, omdat de grazers op die manier bijna geen waarschuwing kregen van de aanstormende draken.
Meer voedsel betekende dat Plaats-tussen-rotsen meer draken kon onderhouden. Meer draken betekende meer macht. Plaats-tussen-rotsen verwerfde zich stilletjes maar zeker een betere, hogere positie in de rangorde der drakenkolonies. Toch was niet iedereen blij met de situatie. Vooral de oudere draken van de vlucht Jagers waren gepikeerd dat een jonkie hun jarenlange ervaring en tradities zomaar aan de kant kon schuiven. Natuurlijk was het niet Ar-hynn's beslissing geweest de tactiek zo te veranderen, of de eerste positie in te nemen van Jachtvluchten. Dat was een beslissing geweest van de Raad van Ouden, die het potentieel van Ar-hynn's gave als geen ander konden inschatten. Maar op de Raad van Ouden konden de veteranen hun frustratie niet uitwerken. Ze konden protest indienen, dat wel, maar net als iedere andere draak wisten ze diep vanbinnen ook wel dat het zo beter was voor het algemene welzijn van de kolonie. En dat was in ieders belang, en dat was ieders prioriteit. Zo was het altijd geweest.
Maar het onrechtstreeks uitwerken op Ar-hynn, dàt kon wel. Zonder de hiërarchie van de groep te ondermijnen of het jachtresultaat al te erg aan te tasten, werd er hier en daar door een gefrustreerde draak wel op de jongeling zijn kap gezeten. Een toevallige duw hier of daar bij het vellen van een prooi, waardoor Ar-hynn twee maal moest toeslaan om de prooi gedood te krijgen. Ongemerkt prutsen met de kadavers zodat degene die Ar-hynn naar huis moest slepen uit elkaar vielen. Het ware kleine, maar soms venijnige dingen, en ze werkten op het gemoed van de hemelsblauwe draak. Hij kon ze moeilijk aanvechten doordat de pestkoppen er wel voor zorgden dat de jachtmeester hen niet betrapte. En Ar-hynn, als jongeling en dus wel volwassen maar nog niet met een volledige status als volwassene (dat kwam pas na een eerste paring), kon geen tweegevecht inroepen om zijn eer te herstellen en de veteranen op hun plaats te zetten.
De scout had een kudde bizonachtige dieren ontdekt, niet ver van een drinkplaats. Ar-hynn zag de plek duidelijk voor zijn geestesoog, en zag de mogelijkheid om de dieren vast te zetten tussen drie aanvallende vluchten draken en de waterplaats. Zachtjes toeterde hij zijn bevindingen door naar de Jachtmeester, die ze omzette naar bevelen en de rest toezong hoe de jacht verder ging verlopen. Inwendig zette Ar-hynn zich schrap voor wat onvermijdelijk komen zou.
feedback van andere lezers- jan_willems
knap neergerzet!! Jan
Draakje: Dank je wel! - gono
Lord of the rings deel 6001
Draakje: Ook fan? Dank je wel! - RolandBergeys
Uit alles blijkt dat je leuk en boeiend schrijft, dat je personages karakter hebben, je avontuur evolutie.
Draakje: Bedankt. - Henny
Wat een prachtverhaal toch!
Draakje: you flatter me too much :) - VickyLievens
geweldig!
ik kan niet wachten tot het in boekvorm uitkomt!!!
Draakje: Amai, gij hebt toch nog wel effe geduld, zekers?
Merciekes!
|
