|
< terug
Boulemisch gedrag
"Met Verdonckt"
"Spreek ik met Saskia?"
Ik hoorde een krakerige mannenstem aan de andere kant van de lijn.
"Ja, dat ben ik"
"U spreekt hier met Victor Franken. U hebt gisteren bij mij
schoongemaakt en ik heb enkele opmerkingen."
Gespannen wachtte ik af want ik kon me niet voorstellen wat ik niet of
verkeerd gedaan had.
"De beeldjes in de slaapkamer stonden niet meer op hun plaats..."
"Oh sorry, ik zal er in het vervolg beter op letten" antwoordde ik
berouwvol.
"En... er ontbreekt twee euro uit het geldmandje. Ik heb het vrijdag nog
nageteld en vandaag tel ik twee euro minder."
Ik voelde hoe het bloed naar mijn wangen steeg en het angstzweet in
flinterdunne pareltjes over mijn lichaam liep.
'Oh néé, oh nee... betrapt' gilde er een stemmetje door mijn hoofd.
Ik zweeg.
"Je verdient toch genoeg voor het werk dat je moet doen" ging Victor
onverstoorbaar verder.
"ja" aarzelde ik.
"Waarom steel je het dan?" Zijn stem klonk verontwaardigd boos.
"Ik...euh...Ik weet het niet" fluisterde ik bijna onhoorbaar.
"Je krijgt nog een kans" sprak hij streng.
Ik verbeeldde me bij zijn vermanende stem een 'pas op vinger' die
dreigend de lucht in wees.
"Ik zal het nooit meer doen" stamelde ik. "Ik beloof het je"
"Dan is het goed. Ik verwacht je zaterdagochtend om negen uur. Nog een prettige
zondag verder"
Ik hoorde hoe hij de hoorn terug op de haak legde en de verbinding
verbrak.
'Betrapt, ik ben betrapt. Shit, shit, shit.
Hoe kan ik hem nog onder ogen komen?
Hij heeft gelijk! Ik verdien genoeg dus die twee euro ging echt het verschil niet maken.
Maar het is weer zo'n dwangmatige drang van mijn dubbel eetleven. De kick om al dan niet betrapt te worden, zoals ik thuis ook ervaar als ik stiekem eet.
Het geld lag daar zo verleidelijk, zo aanlokkelijk in die drie doorschijnende kommetjes van tien cent, twintig cent en vijftig cent te pronken alsof ze riepen: "grijp mij, grijp mij" en ik dacht: zo'n vier stukjes gaat hij toch niet missen, gaat hij toch niet zien.
Maar nee hoor, hij heeft het ontdekt.
Shit, shit, shit' maalden de gedachten door mijn hoofd.
Hoe of wat ik ook verzon. ik kon mijn daad niet rechtvaardigen. Het was
verkeerd, vreselijk verkeerd.
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
Wat is het moeilijkster? vroeg de "Grote Boeddha". Honderd verlangens waarmaken of van één verlangen afzien?
De Verboden Vrucht, ditmaal in de vorm van muntstukjes... Goed!
zwartkopje: Dank je koyaanisqatsi voor je feedback
gr.
zwartkopje - dichtduvel
Ik begrijp wat je bedoelt. Het mag niet, maar je doet het toch en dan nog stiekem. Grtz, Jef
zwartkopje: ja, shame, shame, hihi!
bedankt voor je feedback en je punten ;) - aquaangel
tja, soms he? ;)
zwartkopje: ja, soms is het verlangen groter dan het verstand (shame)
bedankt voor je reactie
gr.
zwartkopje - fille_de_toi
vlot geschreven
graag gelezen
fille
zwartkopje: Dank Je Fille - gono
Al eens gedacht aan een offerblok?
Goed geschreven.
zwartkopje: Euh...nee. bedankt voor de tip
gr.
zwartblokje - missboudoir
Heel geloofwaardig, goed ingeleefd, vlot geschreven. Proficiat.
x
Els
zwartkopje: Dank je Els, voor je lovende feedback
gr.
zwartkopje - RolandBergeys
Leuk, (enfin).
zwartkopje: hihi... ja, op een of andere manier wel.
bedankt voor je reactie.
groetjes,
zwartkopje
|
