|
< terug
de Hond en het jongetje
Er wordt gekeft op het pleintje. "Straks liggen er wéér een paar drollen meer," mompel ik. Ik heb in mijn periode van vensterspionage nog nooit een baasje drollen zien opruimen. Troetels mogen alles. Troetels zijn vaak meer waard dan kinderen. Ja, ik weet het nog.
Op een dag zat IK eens gewoon in het zonnetje op het bankje van het plein. Ik had zelfs de veters van mijn schoenen losgemaakt. Er had zich een blaar gevormd op de zijkant van mijn voet. De oorzaak lag bij de rubberschoenen die ik te lang had aangehouden daags voordien. Maar dat doet niks terzake. De blaar was een pretext voor het mogen zonnebaden op het pleinbankje.
Een moeder kwam, een zoontje volgde tot hij haar inhaalde. Hij greep en kneep de moederhand. Vervolgens doken ze beiden een klein hoekje in. Moeder zipte het ritsje van de kinderbroek omlaag. Het plasje volgde.
Een andere moeder kwam, een zoonhondje volgde. De hond had geen broek aan, wel een gebreid jasje. Om hem ook nog een prima zicht te geven, had moeder met een paar spelden de ogen harenvrij gemaakt. Ik denk dat de hond een zeer zalig leven leidde.
Plots ging echter zijn snuit de lucht in. Er werd wat gesnuffeld. Er werd wat gesnoven. Vervolgens werd er gekeft. De hond vloog de hoek in, net daar waar de kleine jongen zijn rits dicht zipte.
Beide moeders vlogen hun lieverds ter hulp. De ene riep: "Hou je hond aan de lijn!" De andere riep: "Hou je kind aan de hand"
Beide vrouwen waren verontwaardigd over het gedrag van de andere. Met enig leedvermaak volgde ik het spektakel.
De ene moeder ging verder: "En ben je bovendien niet beschaamd? Je zoon zomaar te laten wildplassen? Is dat nou opvoeding?"
De moeder van het jongetje versteef. Ze had niet verwacht dat hondenliefde zo blind kon maken. Ze wist blijkbaar niet meer welke taal gebruiken om dergelijke wezens van antwoord te dienen. Tot het jongetje riep : "Mama, kijk, hij kakt!"
Beide moeders keken elkaar aan. Een boodschap vloog door de lucht. De antennes van de hondenmoeder vingen het bericht op. Ze antwoordde tenslotte : "Mijn hond is géén kind!"
Ik vreesde dat het misschien ook niet betaamt voor een vrouw om met blote voeten op een bankje te zitten niksen. Ik wrong de pijnlijke voet in de schoen en strikte die dicht. Tijdens het naar huis waggelen, bedacht ik nog veel ergere situaties. Sommige honden(h)ouders zijn gevaarlijk!
(misschien volgt op uw vraag een dialoogje?)
feedback van andere lezers- zwartkopje
ja, gééf mij maar een dialoogje. Een 'kattig' dialoogje zoals alleen honden en/of kinderen(h)ouders dat doen, hihi!
Vond het weer een leuk verhaaltje. Behalve heb het niet zo voor : 'er werd wat gesnuffeld, gekeft enz...' maar da's kwestie van stijl hé
groetjes,
zwartkopje
miepe: dankjewel lieverd! tot morgen. je hebt toch "iets" klaar? - RolandBergeys
Een leuk stukje, een leuke anecdote.
miepe: bedankt - DensPowells
"namelijk" kan in die (hoofd)zin niet. Je zal hem aan de vorige moeten plakken. Dat hoort bij't gebruik van namelijk ;)
Ik krijg ook het "schijt" van die hondeneigenaars.
Onlangs ging ik een eindje joggen en een meisje met een hond, die rechtopstaand groter dan haar was, kruisten mijn pad. Die hond beet zomaar in mijn broek, die scheurde aangezien ik omhoog sprong van het schrikken. Verdorie, denk ik dan, hou je hond eens in bedwang!
miepe: denk ik ook steeds
ik ben ook vreeeselijk bang van die beesten - ivo
prachtig hoe je de hypocrisie aan de kaak stelt en hoe je sarcastisch je kritsich lezerspubliek in de maling neemt, schitterend Miepe...
|
