Volg ons op facebook
|
< terug
De simultane wandeling 9
Ik deed mijn ogen open en keek naar een soort klok die daar aan de muur hing.
'Godverdomme, hier ook al...', dacht ik bij mezelf. Het was een van die rare dingen die ik steeds opnieuw beleefde, wakker worden om achttien voor drie oftewel 2u42.
Mijn blik ging de kamer rond,een open wc, en twee radiotors waren de enige vormen die ik kon zien, buiten het bed waar ik in lag. Dit was niet de kamer waar de medische aanslag was gebeurd, helemaal niet .
Ik probeerde recht te komen, maar lederen riemen voorkwamen dat.
Ik had me in alle bochten gewrongen om mezelf uit die 'fucked up' situatie te bevrijden tevergeefs.
Een rood lichtje viel in mijn blikveld, daar aan het plafond hing een camera,, en ik voelde me naakt.
niet lichamelijk maar innerlijk.
'Hallo?...Hey!!, ik moet naar de wc, riep ik zo hard ik kon, geen gehoor. Ik probeerde het nog eens,'hallooo, ik moet pissen he zeg!!'
Ik begon plannen te maken voor het geval ze me zouden losmaken, meteen in de aanval, en een ferme rechtse op 'het maakt-me-niet-uit-wie' zijn bakkes, dat was het eerste dat ik zou doen...en het zou er goed op zijn.
Het was trouwens de eerste keer niet dat ik iemand zijn eetgerei uit zijn smoel sloeg, en zeker niet de laatste keer.
Ik hoorde iemand aan de deur, en terwijl een of ander mechanisme in werking werd gesteld om het slot te ontgrendelen, spande al mijn ledematen zich op...ik was er klaar voor.
'Wat is dat hier voor kabaal?' zei het witte mannetje.Ik zuchtte eens diep en zei hem dat ik naar het toilet moest gaan, en dringend.
'Zou je mij even kunnen loslaten man, het is bijna in mijn broek', de uitdrukking was niet echt van toepassing, daar ik meestal wakker werd met een erectie, had ik al geconstateerd dat ik naakt onder het deken lag.
'U losmaken?, denkt ge dat wij stom zijn of wat? Je bent de agressie zelve...'
Hij had zo'n grijns op zijn gezicht die me nog woedender maakte.
Het had geen zin om er de nadruk te leggen dat ik echt wel dringend moest, indien hij me niet zou helpen, zou ik binnen een minuut baden in mijn eigen urine.
Hij ging naar buiten en kwam meteen terug binnen met een lege fles...Spa blauw
Hier zal je het moeten mee stellen zei hij, en stak de fles naar me uit.
Als een Houdini kronkelde ik me in de juiste houding om mijn inmiddels gekrompen aanhangsel, in de hals van de fles te steken, Godzijdank dat ik mezelf niet hoefde te vernederen met een nat laken...de spanning liep uit me weg, en een welgemeende oooh weergalmde in mijn cel.
Het vervolg...volgt.
©2004KVD
feedback van andere lezers- bellehelene
mooi
xxxx
Mark_Vandis: Dank je
Groetjes Mark - aquaangel
blikveld ipv bliksveld?
mannen toch wel makkelijk met zo'n plasser
dat hadden wij vrouwen niet kunnen doen.. :P
Mark_Vandis: Bedankt Angelique, neen, dan zo het in een koude pan moeten gebeuren :-)
Groetjes Mark - dichtduvel
was gebeurD
Verder ook grappig, grtz, Jef
Mark_Vandis: Dank je, bij deze aangepast...ik en dt, geen vrienden :-)
Groetjes Mark - miepe
je sleept me mee, vooral door je dialogen!
ik wacht op de rest
Mark_Vandis: Bedankt! Al laten de vervolgen steeds wat op zich wachten, ben ik er nog steeds mee bezig. Het verhaal zal me niet loslaten tot het compleet is. :-)
Groetjes Mark - SabineLuypaert
hier is dat tussen vier en half vijf ;)
(grinnikt) lijkt me toch klein teuteke om zelfs gekrompen aanhangsel in te proppen hoor, ik zag gekke beelden bij die zin :-d
Mark_Vandis: Haha, in dit verhaal (waar trouwens alles kan) ging het om een Magnum fles Spa...bredere teutopening ;-)
Groetjes Mark - Vansion
Minder rijk dan je vorige delen, vind ik. Die laatste zin belooft nochtans dat je weer goed op dreef bent. Het verhaal in zijn geheel blijft boeien. We volgen ...
Mark_Vandis: Dank je wel An!
Ik ben een tijdje niet meer met het verhaal bezig geweest, weet niet, miss een beginnersblock opgelopen of zo?
De wereld verandert...alsook mijn denkwijze(iets dat ik niet kan stoppen).
Ik ben heel blij dat het je toch nog boeit, een reden voor mij om het verder te zetten.
Bedankt :-)
Groetjes Mark
|
