|
< terug
Ciprian
Mijn Roemeense gastheer was zo lief om me van de luchthaven op te pikken en me na een rit van meer dan drie uur voor mijn gastverblijf op de campus af te zetten. Ouderwetse zigeunergastvrijheid. Mijn bezorgdheid voor conversatie-block bleek ongegrond, Ciprian had klaarblijkelijk een gestoffeerde monoloog voorbereid. Zijn hart moest dringend uitgestort worden, hij draaide een kraantje open, ik had enkel mijn mond te sperren en te slikken. Hij voelde zich onderdrukt, zo vertrouwde hij me toe, fluisterend alsof iemand ons kon afluisteren. Door de overheid wel te verstaan (in een reflex controleerde hij de achterbank, ik volgde zijn beweging). Tegenover mij, een buitenstaander, kon hij vrijuit spreken. Ik moest namelijk weten dat de regering minstens 75% van de media controleerde. De overige 25% werd gedoogd als alibi naar het buitenland toe, het bewijs dat vrijheid van meningsuiting wel degelijk bestond. Maar iedere opinie die niet in fase golfde met de overheidspolitiek werd gemarginaliseerd of geridiculiseerd.
Ciprian vertrouwde me toe dat hij tegenover collega's niet zo open durfde praten, Want ook de universiteiten, klassiek toch de laatste bastions van het onafhankelijke denken, waren niet verschoond van infiltratie of manipulatie. Bij iedere vacature of promotie werden de kandidaten doorgelicht op controversi\"ele uitspraken in vroegere publicaties (of zelfs tijdens de lessen). Hij gaf voorbeelden van rebelse professoren die voor commissies hadden moeten verschijnen, zelfs hun job verloren hadden.
Ik herinner me die autorit met Ciprian nog alsof het gisteren was. Niet verwonderlijk, want is ook maar een dag geleden. Ik vertel hier geen opgewarmd verhaal over anachronistische toestanden achter een verroest ijzeren gordijn. Ciprian leeft en doceert al 17 jaar in de V.S., de bakermat van de westerse vrijheid. De ironie van zijn lot is dat hij het communisme inruilde voor de Bush-administratie, de ene grote broer voor de andere grote broer. De arme man voelt zich werkelijk schuldig omdat met zijn belastinggeld de wereld gebombardeerd wordt (of bewapend om het te doen).
Even pauzeerde hij. Dan stelde hij me de vraag die ik nooit heb willen horen, maar het was te laat om mijn handen tegen mijn oren te drukken:
Hoe heeft Newton de integraalrekening kunnen ontwikkelen in een tijdperk waar mensen op de slavenmarkt verkocht werden? Moeten ook wij doen alsof er niets aan de hand is, zwevend door de ondraaglijke lichtheid van de wiskunde?
Op dat moment bevestigde de nieuwsstem op de radio dat ook de laatste senaatszetel voor de democraten was. Ik vroeg of deze meerderheid meer dan symbolisch was, gezien de presidenti\"ele veto. Ciprian haalde zijn schouders op. Het wenen belette hem nog iets te zeggen. Woorden zouden toch slechts doodgeboren kinderen zijn op dat moment.
(10/11/06, Northampton, USA. Vers dagboekbroodje, zonder spellingchecker)
feedback van andere lezers- figment
Ik veronderstel dat ik de knipoog naar Kundera er niet bij fantaseer? Leuk idee.
fenk: Ik besef natuurlijk dat dit verhaal gedateerd is; dit Ciprianverhaal was dan ook actualiteitsgebonden column. Wel prettig natuurlijk dat iemand het nog leest.
(BTW, Kundera wordt op dit moment door vele Tsjechen als een landsverader en opportunist aanzien.) - RolandBergeys
Knap geschreven, Fenk. Getallen wel voluit schrijven, zou ik zeggen.
fenk: Bedankt Roland. Voor percentages twijfel ik altijd een beetje. Te numeriek lijkt me om voluit te schrijven? - Vansion
Vers broodje gretig verorberd. Sublieme vraag. Doodgeboren of niet ... woorden moeten wel eens geschreven ...
fenk: Heel blij met je mening. - miepe
leest heel vlot !
ik vind het vers broodje eveneens lekker knappend klinken!
fenk: Bedankt Miepe. Blij dat ik je ontbijt kon zijn vanmorgen. - DensPowells
fijne aanklacht
fenk: Bedankt voor de goedkeuring. Ik vrees wel dat het een beetje te zwaarwichtig is voor deze site, en mss te weinig literatuur. - littlefairytale
Ruggegraatloos is al genoeg aan de orde. Soms moeten de doodgeboren kinderen samen fluisteren, dan wordt het een klare stem. Angst vermoord elke creatie, ... tine
fenk: Meestal verstop ik me achter fictie, maar ditmaal was ik zelf zo aangegrepen dat ik erover wou schrijven. Als WH niet bestond, dan had ik het waarschijnlijk nooit opgeschreven. - erinneke
Heel aangrijpend... ik heb zeker een minuut of twee wezenloos naar mijn scherm gestaard, een beetje ontredderd zelfs
Erin
fenk: Weet je dat Ciprian in paniek was toen ik hem vertelde dat ik dit verhaaltje op het net geplaatst had? Ik heb hem kunnen geruststellen door te zeggen dat het in het nederlands was, en dat ik toch niet veel gelezen word. - muis
controversi"ele uitspraken=w controversiële
gezien de presidenti"ele=> idem als boven
Een mooie aanklacht!
groetjes
fenk: Ik weet het, die accentjes, hangt een beetje af van de gebruikte pc vrees ik
|
