Volg ons op facebook
|
< terug
*www.rdx.be* - 063. prijs voor de lafste mannelijke hoofd(d)rol
Het weer lijkt in goeden doen. Na al wat het de laatste vierentwintig uur uit de lucht heeft gekatapulteerd, is het nu met beaufortjes aan 't spelen. Het waait dat het niet schoon is. Aan de overkant van de straat zie ik hoe een hoos een flink aangeschoten heerschap met een slordige, donkere haardos en een zeemanstrui uit zijn evenwicht helpt. Hij struikelt en scheldt luid. 'Duizend bommen en granaten' meen ik te horen. Kapitein Haddock? Is Kuifje eindelijk terug in Europa?
De voorzienigheid zelve, leg ik mij een privé-avenue aan van bij het Centraal-station tot helemaal aan de Schelde. Dan houd ik me vast aan de takken van de bomen. Als een liaan zwiep ik door de stad-aan-de-stroom. Geen kat heeft mij in de gaten.
Als Tarzanvrije Jane beland ik drie kwartier later wapperend voor de olijfgroen geverfde, afbladderende gevel van Joy Vansion. Naast de betrekkelijk jong ogende voordeur hangt een bordje. Ik kan mijn ogen nauwelijks geloven. Ik hoor niet langer te twijfelen. De duivel moeit zich met mijn leven. Dr. Elio Vansion / huisdokter-seksuoloog staat er op. Wat volgt, is akelig voorspelbaar. Ik bel aan en word binnengelaten in een wachtkamer. Een poos later wenkt een witte schort mij, helpt me uit mijn jak en nodigt me uit plaats te nemen op het patiëntenstoeltje.
- 'Zeg het eens', vraagt hij vriendelijk.
Zijn sjofele, dofzwarte haarbles, zijn schichtig heen en weer flitsende ogen, zijn veel te strak geknoopte, trendy, lila sjaaltje en de onvastheid van zijn stem doen me aan opgejaagde konijntjes denken.
- 'Ik heb een afspraak met mevrouw Vandepoel.'
Mijn stem klinkt alsof ik spanning wil wegmasseren. Zonder het gewenste effect weliswaar. Het schrille lachje dat volgt, lijkt geforceerd.
- 'O, sorry, ik dacht … Wel, het zit zo … Goed, goed, laat ons even naar de woonkamer gaan."
Hij staat op en hangt zijn schort over de leuning van zijn stoel. Een zwart-wit gestreepte pantalon en een vlammend rood hemd dat vreselijk vloekt met het sjaaltje blijken een graatmagere slungel te omhullen. Ik volg de nerveus trekkebenende man door de gang. We passeren vijf kindertekeningen, alle propertjes ingekaderd. De naam van de artiestjes is zo opvallend aangebracht dat zelfs slechtzienden er niet naast kunnen letten: Simonne, Edith, Hannah, Julia, Clarissa. De eerste vier vormen het antwoord op een quizvraag voor de verzamelde vergadering opgefokte VRT-intelligentsia. De laatste past bij mijn weten niet in het rijtje.
- 'Kunst van uw vijf dochters?' probeer ik, meer om mijn volgende vraag in te leiden dan uit interesse.
- 'Ja', knikt hij verstrooid.
- 'Vier voornamen van vrouwelijke filosofen,' monkel ik 'ik wed dat dat niet toevallig is…'
- 'Neen', droomt hij weg.
Een onverhoedse aanval van melancholie is het laatste dat ik wens uit te lokken. Ik monteer de vraag naar wie Clarissa dan wel genoemd is in mijn googlequeue en verblijf.
De dochterrijke vader verleent mij toegang tot een leefkamer. Dat erin geleefd wordt, is zonder meer duidelijk. Er liggen meer spulletjes kriskras dooreen op één zetel dan ik in mijn boekenkast kwijt kan. Het salontafeltje gelijkt op een torenhoog pretpark.
- 'Mama, mama, kijk eens wat ik gemaakt heb!'
Een bleek snotneusje met pijpenkrullen in een roze flanellen pyjamaatje staat plots pal voor mijn neus. Als ze me ziet, gutst de ontgoocheling zo uit haar koortsoogjes. Ik voel mij ontredderd, bloot en misplaatst als een vaas in een klaprozenveld.
Mister papa doet of zijn neus bloedt. Terstond nomineer ik hem als kandidaat voor de prijs 'lafste mannelijke hoofdrol'. Hoofddrol.
- 'Wat heb je gemaakt, meisje?' vraag ik onwennig.
Tanne gaat in gesprek met een kind. Hemel en aarde staan op stelten. De grote Marionettenspeler grimlacht zijn schuurpapieren lippen kapot.
feedback van andere lezers- SDW
ik vind het een goed verhaal, knap geschreven
Vansion: daar zie, de koksmaat ... of vergis ik mij?
danku hoor, tot smullens, zal bij jou ook eens komen proeven ...denk dat ik je nog geen fb gaf ...? - ERWEE
Tja, zo'n kwintet ...
Vansion: Haha, ik heb thuis ook een kwintet, gelukkig niet zo extreem vrouwelijk. - dichtduvel
Er zijn geen goeie mannen meer, leve de spermabank! Jef
Vansion: Spermabak? You wish! Er bestaan zelfs mannen die niet in woorden te vangen zijn. Zo zalig! - DensPowells
Erg goed. Grimlacht, mooi woord. (kan je de - en " samen hanteren in een verhaal? Nuja, is het toegestaan?)
Vansion: Ach, hoe ik die directe rede moet aanpakken is een lastig probleem. Uitgeverijen lossen het elk op hun manier op. Eens mijn manuscript af is ga ik kiezen en systematiseren. Hoe weet ik nog niet. Op deze site heb ik al wat geëxperimenteerd. Probleem hier is dat je niet kunt 'inspringen'.
Dankje. BTW, be welcome, niet voor hersenscanning, maar voor ontmechanisering ...;) - verf
u weet toch dat de site www.rdx.be bestaat
groeten
Vansion: Toen ik in november 2005 met dit verhaal begon, bestond die portaalsite rdx nog niet. Nu wel. Ik zal dus naar een nieuwe naam moeten zoeken. Suggesties? Mag weird zijn...
rdx was een woordspel op rdv (rendez-vous) ... insider's joke - Ghislaine
Stiekem gelezen op het werk. Ik terroriseer even een ander familielid :-) om te reageren.
Je bent een topschrijfster. Ik kijk halsrijkend naar dit boek uit.
Vansion: Toen ik in november 2005 met dit verhaal begon, bestond die portaalsite rdx nog niet. Nu wel. Ik zal dus naar een nieuwe naam moeten zoeken. Suggesties? Mag weird zijn...
rdx was een woordspel op rdv (rendez-vous) ... insider's joke - mistral
Zeer kleurrijk beschreven, vooral ook die vaas in het klaprozenveld!
Vansion: Ach Mistral ... klaprozen doen me aan papavers denken ... en broze onplukbaarheid .... - werner
Laten we ook eens kritisch zijn, blijkbaar moet men een plaatsje hier verdienen alvorens sommigen zelfs nog maar overwegen om 'uitstekend' over hun lippen te krijgen. Uitdagen is dan wel om muggezifters vragen, maar ik heb het gevoel dat dit niet onbewust gebeurt...
Als kuifje niet in Europa is, waar is hij dan wel? Is hij in Amerika blijven steken? Deze begrijp ik niet zo goed.
'Zijn sjofele, dofzwarte haarbles, zijn schichtig heen en weer flitsende ogen, zijn veel te strak geknoopte, trendy, lila sjaaltje en de onvastheid van zijn stem doen me aan opgejaagde konijntjes denken. ' Lees dit nog eens en denk wat je je hierbij kan voorstellen. Dit doet me absoluut niet aan een konijn denken (vooral de sjaal en de stem dan), aan een muppet zou nog wel kunnen, ik zou supergrover hiervoor nemen.
grimlachen is wel een woord dat bestaat, maar op zich lijkt het erg vreemd, niemand die het op een natuurlijke wijze snapt...
De vergelijking met 'Jane' vind ik niet zo geslaagd, lianen in de stad?
Vansion: Ja! Dit is bruikbare feedback! Dankje.
Neen, hoor, voor mij hoef je niet eerst een plaatsje te verdienen om een uitstekend te krijgen. Niet-lezers krijgen van mij ook spontaan applaus. Maar ik ben kieskeurig. Ik zie graag het onderste uit je kan. Misschien vind je dat niet fair, maar mensen met potentie in hun pen, beoordeel ik strenger. Zelf krijg ik ook liever kletsen dan siroop.
Jij bent met een langer geheel bezig. Ik stel mijn appreciatie wat uit. Mag dat? Ik wil eerst een zicht krijgen op de structuur van je werk.
Kuifje gaat het altijd ver zoeken: in Afrika / Amerika / Tibet ...
De konijntjes welden vanzelf in mij op. Het gaat me om het schichtige, het gejaagde ... misschien moet ik het bij de wezeltjes gaan zoeken... Ik laat dit even bezinken... Mijn beelden zijn zelden gebaseerd op visuele indrukken. Ze gaan door de maag.
grimlachen ??? Wat bedoel je met een woord 'op een natuurlijke wijze snappen' ... en ... moet dat dan ? Lezers die graag door een verhaal roetsjen moeten maar Aspe lezen, he.
Ik hou geen rekening met voorkeuren of smaak, noch met het snapvermogen van de lezer. Ik kies mijn woorden zorgvuldig op basis van betekenis, associatie, ritme en klank. Dat is eigenzinnig. Tja ...
Dat Jane-fragmentje, dat cursief gedrukt moet worden, is één van de zovele fantasie-uitspattinkjes van mijn hoofdpersonage. Ik neem aan dat mijn lezers ondertussen gewend zijn geraakt aan haar weirdo-reflecties. De lianenassociatie past bij haar temperament, bij haar stemming op dit moment in het verhaal en legt een associatieschakel tussen wat gebeurd is en wat volgen zal. Maar dat zou ik niet moeten uitleggen. Als de lezer er zich aan stoort, ben ik misschien niet echt goed bezig ... Alleszins, als ik dit fragment moet wijzigen zou dat een heleboel andere wijzigingen genereren. Zo'n ingrepen stel ik uit tot na de eerste volledige versie.
Voila. Spontane reactie van mij. Hey, ik ben al sinds november 2005 gelijk een zottin aan het werken. Er zal nog veel water naar de zee vloeien vooraleer ik zelf tevreden zal zijn zunne. Voor 't moment wil ik mijn ding uitgebraakt krijgen. De afstand om alles te herevalueren heb ik nu niet. Ik spaar je feedback op!
Merci. Alle beetjes helpen. - koyaanisqatsi
Een Tarzanvrije Jane... zowaar...
Vansion: Haha... voorlopig nog ... de finale nadert ...
( Je las niet wat voorafging, hé, maar Tanne is een maagd van 40 lentes ... Letterlijk bestaan er zo niet veel ...) - rinka
Anders wel een stevig tochtje door de stad
Wat een afstotelijke vent zeg
“het laatste dat ik wens uit te lokken” klinkt zo’n beetje geforceerd, niet natuurlijk. Waarom niet gewoon “wil uitlokken”?
“misplaatst als een vaas in een klaprozenveld” goed gevonden
Wat een eindzin an! mmm, er gaat iets gebeuren, ik voel het...
Vansion: die eindzin ... tja ... nogal credo ...
en dat van die geforceerde zin bekijk ik zeker!
Bedankt! - kronos
de eerste twee paragrafen: beelden en associaties zijn er wat bij gesleurd vind ik
1) het moet nu toch wel lukken dat die 'verwaaide' duizend bommen en granaten vloekt
2) Tanne legt zich een privé-avenue aan, houdt zich vast aan de takken van de bomen en zwiept als een liaan...zo kom je bij de Tarzanvrije Jane: die associatie kan anders opgebouwd worden denk ik...
Vansion: 2) Akkoord
1) Kan ik niet laten. Bianca zit er ook in verstopt. Overweeg om Bobby ook nog ergens op te voeren. En Kuifje te verhuizen. Moet lukken. En dan wordt het wellicht een leutig fantasietje. Is maar een idee.
Ik overweeg ook om het ganse Argenis-boeltje te droppen. Het is razend interessant, maar niet voldoende uitgewerkt; Meer uitleg zou echter de draad van het verhaal teveel storen. Wat denk jij daarvan?
|
