Volg ons op facebook
|
< terug
Eerlijkheid en de vrouw
Wat wil een vrouw van een man? Trouw, dat is heel belangrijk heb ik zo begrepen. Humor wordt als een goede tweede genoemd. Attent zijn helpt als man ook al wel eens om het hart van een vrouw te bekoren, en blijf alsjeblief heel je leven verrassend.
'Je bent eerlijkheid vergeten!', zal menig vrouw nu uitroepen. Ik geef toe dat heel wat dingen die vrouwen van een man verlangen me ontgaan - ik ben dan ook geen specialist ter zake. Maar eerlijkheid was ik niet vergeten. Alleen, ik heb een beetje mijn twijfels of eerlijkheid wel in dat rijtje thuis hoort. Tot voor kort dacht ik dat eerlijk zijn in wat je zegt en in wat je doet bij de onmisbare eigenschappen onder gebracht moest worden. Omdat ik probeer er steeds naar te streven het beste in mezelf boven te halen, nam ik het voornemen om ten allen tijde eerlijk te zijn tegen vrouwen, wat er ook gebeurde.
Onlangs stond ik te praten met een vrouwelijke collega, laten we haar S. noemen, ook al heet ze in werkelijkheid Kristine. Het is een leuke meid, mooi om te zien, goedlachs en open van geest. Soms ben ik wel eens geďmponeerd door haar aanwezigheid. Ik ben door de natuur dan ook niet echt bedeeld met een heel aantrekkelijk voorkomen, iets dat zich soms wel eens durft uiten in een soort verlegenheid die vrouwen charmant plegen te vinden. Niet dat ik het er om doe, maar je slechte eigenschappen uitbuiten en ombuigen tot een voordeel is een kunst.
Het gesprek vlotte goed, golfde op en neer, en mijn gebruikelijke terughoudendheid maakte plaats voor een onvermoede zelfzekerheid. Toch is het zo dat iemand in de ogen kijken een hele opgave blijft. Het versterkt het vertrouwen tussen twee gesprekspartners, maar voor mij is het alsof die andere persoon tot in het diepst van mijn ziel kan binnenkijken. Het is geen prettig gevoel om je zo naakt te voelen, zo zichtbaar voor de ander. Als gevolg daarvan dwaalt mijn blik het grootste deel van de tijd ergens rond in de ruimte rond het hoofd van mijn gesprekspartner. Voorwerpen op de achtergrond onderwerp ik achteloos aan een vluchtige blik, en af en toe kijk ik de andere heel even in de ogen om te laten zien dat mijn aandacht niet verslapt. Het komt misschien vreemd over, maar de mensen met wie ik regelmatig omga zijn er blijkbaar gewoon aan geworden, want klachten krijg ik zelden of nooit.
Ik praatte dus met S. over de gekende koetjes en kalfjes, en mijn blik dwaalde zoals altijd rond alsof hij een eigen leven leidde. Ik keek haar even aan en knikte - een subtiele bemoediging om verder te gaan met het gesprek - en mijn ogen gleden verder naar beneden. Op haar smetteloos witte hemdje, deel van haar uniform dat ze aan de receptie draagt, stond de naam van de firma geborduurd. Dat was me nog nooit eerder opgevallen. Even bleef ik hangen om te kijken of het logo wel conform de huisregels was. Ik volgde de lijn van knoopjes naar boven toe. Boven het hoogste knoopje verscheen een paars-blauwige rand van haar bh en flapte haar hemdje sierlijk open.
Ik keek haar weer even aan en glimlachte - weer een van die onbewuste signalen. Ik trachtte mijn blik te verleggen naar een bezoeker die langs haar doorliep, maar onwillekeurig werd ik aangetrokken door dat mooie stukje stof en al even mooie stukje gebruinde huid waar ik daarstraks een glimp had van opgevangen. Het was sterker dan mezelf. Haar bh was meer paars dan blauw, bleek bij nadere beschouwing, een mooi kanten dingetje, beslist niet goedkoop wist ik uit ervaring. Zoiets moet toch een beetje doorschijnen, niet? Ik volgde de paarse kanten lijn boven haar linkerborst tot waar ze het hemdje binnen ging. Een lichte paarsige schijn vertoonde zich, samen met kleine oneffenheden waar haar borst haar bh tegen de stof van haar hemdje drukte.
Het kostte me moeite, maar ik verlegde mijn blik even naar boven voor hij weer naar beneden gleed. Het was me nooit zo in detail opgevallen, maar S. had een mooi paar borsten. Ze drukten stevig rond haar witte hemdje omhoog. Ze waren niet te groot, maar ook niet te klein. Ze waren net goed, prachtig verpakt in dat mooie bh'tje dat net boven haar bovenste knoopje uitkwam, maar S. wel stijlvol en aantrekkelijk maakten. Wat moest het heerlijk zijn om...
Ik keek even op en zag S. me verwachtingsvol en afwachtend aankijken. Verdomme. Ik had niet gehoord dat ze een opening in het gesprek had gelaten en dat ik verwacht werd de draad hier op te pikken. Hoe lang stond ze zo al te wachten? Echt lang kon het toch niet zijn? Ik forceerde even een glimlach om haar gunstig te stemmen.
'Sorry', zei ik, 'ik had je even niet gehoord, ik was er even niet bij'.
Ik zag een licht frons verschijnen op haar voorhoofd. Even twijfelde ik. Wat moest ik zeggen? 'Ik was even verdwaald in je ogen' deed het meestal wel goed, maar het was niet waar, en dat wist zij ook wel. Mijn goede voornemen schoot me plots te binnen: 'eerlijk zijn!'.
'Sorry, ik heb echt niet gehoord wat je zei. Ik keek toevallig naar beneden en zag je borsten'.
Hier kan ik maar beter een complimentje aan breien dacht ik, een goede indruk maken is nooit weg.
'Die zijn prachtig, weet je? Ze zitten zo mooi in...'.
Even beet ze op haar lip en kreeg ze een licht verwijtende blik in haar ogen. Toen werd haar blik helemáál verwijtend en schudde ze haar hoofd. Ze schudde haar hoofd nog steeds toen ze zich omdraaide en bij me weg liep.
Ik bergreep er niks meer van. Vrouwen willen toch eerlijkheid? Haar borsten leken echt wel mooi en dat openstaande hemdje met die nauwelijks zichtbare paarse lijn van haar bh was zo uitnodigend.
Nu ja, zo erg was het eigenlijk niet, ik ben niet echt een borstenman, meer een billenman. Ik keek haar na toen ze weg liep. Haar heupen maakten een beweging die alleen vrouwen ze kunnen laten maken. Nu ik er zo naar keek viel het me op dat S. had een prachtig kontje had. Niet te breed, niet te smal, en blijkbaar lekker stevig. Als ik haar nog eens zag moest ik haar in alle eerlijkheid toch maar eens vertellen dat ze niet alleen mooie borsten had, maar ook een prachtig kontje. Een complimentje is nooit weg, weet je wel.
feedback van andere lezers- gono
En haar mond, haar ogen, haar wangen, haar handen........en 't mooiste compliment is dat ze ook nog een stel hersens heeft!
emmer: :o) - ERWEE
Het lijkt levensecht.
emmer: zou je denken? Ik heb het nochtans nooit gezegd! (maar misschien meer dan eens gedacht?) - RolandBergeys
Leuk, onderhoudend geschreven.
emmer: bedankt! - mistral
zeer graag gelezen! mooie les voor de mannen! kijk naar de ogen! ;)
viel het me op dat S. een prachtig kontje had (2xhad)
emmer: tja, sorry, ik ging totaal op in dat kontje. Het weze me vergeven! - dichtduvel
Dat heb je met dames : als je kijkt, hebben ze het niet graag en als je niet kijkt, staan ze je naar het leven! Jef
emmer: ik treed je graag bij! - Vansion
Leuk verhaal. Fijn beschreven.
Ik vind dat je einde een beetje verwatert. Ik zou naar iets zoeken dat naar je titel verwijst. Je bent je uitgangspunt een beetje kwijt. Dat kontje komt een beetje uit de lucht gevallen.
Tja ... misschien wou je niet teveel drammen - kan ik inkomen.
Fijn: je beschrijving: een fijnzinnige blik is een kwaliteit voor een schrijver.
Je (zelf)ironie bevalt me ook.
emmer: bedankt! - aquaangel
ik vond dat kontje op het einde wel prima
ik vond het hele verhaal wel mijn cup of tea
de titel vind ik niks maar daar geef ik dan ook
geen puntenaftrek voor hoor
zo eerlijk is deze vrouw dan ook wel weer
xx
emmer: 'ik vond dat kontje op het einde wel prima.': Het was dan ook een mooi kontje, dat kan ik verzekeren ;o) - littlefairytale
BERGREEP, tikfoutje.
Voor de rest leuk onderhoudend beschreven. tine
emmer: bedankt!
|
