naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Winter op komst

door roggemanj

Terwijl ik langs de kleuterschool fiets schittert een waterzon me in de ogen, het gekrijs van de jonge bende op de speelplaats flitst me zo'n veertig jaar terug in de tijd, in gedachten ruik ik de warme chocomelk waarvoor we netjes in een rij dienden aan te schuiven, in de gaten gehouden door zuster Maria.
Ik kan het niet helpen maar ik keer graag terug in de tijd, ik zie ze lachen en krijsen hun kledij opvallend kleurrijk in dit late herfstlicht.
Ik bekijk de klaslokalen en zie de frivole tekeningen op de vensters, lachende zonnekinderen, blauwe wolkjes..
Gaat de tijd nu echt zo snel of denk ik dat alleen maar? Zal ik een spoor van mezelf achterlaten of zal ik opgaan in de grootsheid van de tijd..
Ik verplicht mezelf niet teveel te gaan nadenken, wil ik niet emotioneel gaan worden..Misschien word het wel een prachtige winter..

feedback van andere lezers

• Ghislaine
  Je kwetsbaarheid open gegooid.
  roggemanj: Zoals je zegt....
• ivo
  hoe lang blijft een mens kleuter ?
  roggemanj: als het aan mij ligt levenslang
• zwartkopje
  Hoi Johan,
  
  Mooi stukje nostalgie. Je komma's zou ik eerder vervangen door punten (nieuwe zin beginnen). In de laatste zin: Mischien wordt (met t) het wel een prachtige winter.
  
  =>k kan het niet helpen maar ik keer graag terug in de tijd (als ik naar ze kijk) ik zie ze lachen en krijsen hun kledij opvallend kleurrijk in dit late herfstlicht.
  
  graag gelezen!
  
  groetjes,
  
  zwartkopje
  
  roggemanj: bedankt verbeteraarken :-)
• RolandBergeys
  Sluit me aan bij Zwartkopje.
  roggemanj: Bedankt