|
< terug
Fikse regenbui
De grashalmen liggen verslagen tegen de grond, ik bekijk ze en realiseer me dat ze hetzelfde is overkomen als ik, er is een heuse storm voorbijgeraast, alles is moeten wijken, niets zal meer zijn wat het was..ik voel het voor het eerst duidelijk nu..ik heb mezelf altijd dingen voorgehouden..nu sta ik aan de kruising, ik moet gewoon de weg op die ik zolang vermeden heb..het zal er eentje zijn met valkuilen, en ik weet dat ik alleen verder moet, ik kan niemand een hand geven, ook geen hand reiken naar iemand..hier moet ik alleen door.
De grond ligt er verzopen bij, bij elke stap die ik zet hoor ik het water opborrelen alsof ik op een spons liep..het gras draagt de sporen van een forse regenbui..het reikt me tot aan de knieen, ik ben hier al zo vaak geweest en toch blijft deze plaats me verbazen, hier wil ik blijven tot het einde der dagen..ik zie de resten van de groenbruine eieren van de fazanten op mijn pad liggen, hierdoor weet ik weer dat er terug nieuw leven is hier vlakbij..ik geniet van dit alles.
Het daslook staat te geuren in het donkere bos, het ruikt naar prei, telkens en ieder jaar weer kom ik hier rond deze tijd, dit is mijn plaatsje, dit weet ik alleen..ik weet ook dat er weldra iemand zal zijn aan wie ik dit plaatsje kan tonen en zonder me hoeven te schamen zeggen dat ik hier zo graag kom..ik besef ook dat het niet snel zal zijn, daarvoor is het verdriet te groot..zelfs nu ik dit hier schrijf ween ik vanbinnen, vraag me niet waarom...er komen zoveel dingen tegelijk op me af dat ik niet meer weet wat er het meeste pijn doet, ook mooie dingen die mensen overkomen spelen een grote rol voor mij..ik zie haar hier nu duidelijk voor me..haar stilzwijgen raakt me weer, haar stem doet mijn adem stokken in mijn keel..ik mis haar verschrikkelijk en ik moet gewoon doen alsof er niets aan de hand is, ik wens haar alle geluk uit het diepste van mijn hart, dat weet ze..hier speelt momenteel een liedje waar ze zingt van I'm lost in this world....niets kon beter verwoorden wat ik nu allemaal voel, ik loop maar rond en voel overal waar ik kom tranen..overal pijn..ik zet de muziek hier nog wat harder....
Ik wou dat ik een cadeau kon kopen welke de omvang van mijn liefde voor haar kon aantonen maar ik weet dat er geen zaak bestaat die groot genoeg is om een geschenk van dat formaat te kunnen herbergen..en ondertussen weet ik ook dat ze het allemaal wel weet..ze het allemaal beseft wat ik hier schrijf..dat geeft me het gevoel dat ik niets verlies eigenlijk..ook al heb ik nu dat gevoel een beetje..misschien komt het allemaal door het verdriet dat ik dingen niet meer uit elkaar kan houden..ik voel haar hand in gedachten en draai voorzichtig aan haar ring..ze weet wat ik bedoel als ik nu zwijg...ze kent me goed...
feedback van andere lezers- mobar
Heel natuurlijke schrijfstijl die perfect aansluit
bij mijn belevingswereld als lezer.
Wederom heel tof om te lezen.
Vooral de natuurgedeeltes raken mij, en zijn heel herkenbaar
en beeldend geschreven.
groetjes Mobar. - maartendeman
heel vloeiend en vertederend geschreven. Mooie schrijfstijl. Een beetje vreemd de .. tussen de zinnen en geen hoofdletters, maar het leest wel vlot.
Welkom! - Vansion
graag gelezen - klinkt heel echt en warm
roggemanj: Ik ben blij dat ik toch een heel klein beetje kan bijdragen aan een mooiere wereld - geertje
ik schrijf meestal liefst zónder hoofdletters
spreekt me op die manier ook aan.
mooi geschreven
groet
roggemanj: bedankt Greet :-)
|
