|
< terug
Mijn wolk
Ongewoon om zo een tekst te schrijven maar ik probeer het toch,de muziek schalt luid door de hoofdtelefoon...er is niets wat me afleidt..ik probeer door de muziek heen m'n gevoelens neer te pennen..buiten hangt de nevel in een grijze sfeer somber te zijn..het lijkt erop af alles zit me tegen maar ik hou vol, ik weet dat er betere tijden komen voor mezelf..ik geef niet op.Ik verzet me op alle gebied,vecht als een kemphaan in de ring..ik laat de toeschouwers niet toe te genieten van mijn pijn..doe alsof alles me niet raakt..er zijn slechts enkele mensen waarbij ik echt mezelf kan zijn..waar ik mijn verdriet echt kan tonen zonder beschaamd hoeven te zijn..deze mensen zullen voor de rest van mijn dagen een plaats in mijn hart hebben..hun plaatsje daar is verzekerd.
Ik analyseer de stemmen van de mensen die me contacteren..ik peil ze op gevoel,warmte,warmte waar ik nu zoveel nood aan heb.
Ik kijk op en kijk de tuin in, diezelfde tuin waar het in de zomer zalig vertoeven is..het zullen nooit meer diezelfde zomers zijn met het gelach op de achtergrond van de kinderen terwijl ik het vuur ontsteek voor als de gasten arriveren voor de barbeque, nooit meer die warme zomeravonden waarop we samen buiten zaten en genoten van de zwoele avondwarmte..Ik moet me voorbereiden op iets gans nieuws..er was die persoon die me met een paar woordjes duidelijk maakte waar het allemaal op neer kwam.Kheb nooit geweten dat iemand loslaten zo moeilijk kon zijn..echt niet.Ik ben waarschijnlijk een 'vasthouder' een aanklamper..
Ik ruik de geur van verse koffie door het huis..die vertrouwde dingen brengen me weer tot rust, ik krijg stilaan alles terug onder controle.
Wanneer er iemand zal zijn die vrijuit vriendelijk is voor mij, me een beetje in de watten zal leggen zal ik genieten zoals nooit voorheen..ik wil die pijn achter me laten en terug mens worden, terug gaan genieten van de dagdagelijkse dingen, proeven van het leven.
De kaars staat naast me te branden, het leek wel of ik kon niet zonder kaarslicht de voorbije maanden, het rustige licht brengt kalmte over me heen..ik kan er lang zitten naar kijken zonder verder iets te voelen of te denken..dromen in de puurste vorm.Laat me maar dromen..ik droom over het ongeboren kind, over de toekomst die ik wil met die persoon waar ik gans mijn hart aan kwijtwil..laat me maar wegdrijven op mijn wolk van fantasie...wie mee wil kan moeiteloos opstappen, ik zal wel plaats ruimen..voor elkeen die mijn dromen wil delen is er altijd een plaatsje vrij..
feedback van andere lezers- mobar
Mooie wolk.
groetjes Mobar - maartendeman
graag gelezen, mooie voornemens! - geertje
ik woon zo ver van je vandaan.... :-)
liefs
roggemanj: jammer genoeg wel...
|
